Gazet van Antwerpen Stad en Rand
"Als we elkaar weer vonden zoals in onze jeugd, dan ga je nog wat zien"
Twee spitsen kunnen nauwelijks meer van elkaar verschillen dan de twee Oostenrijkers van Beerschot Wilrijk. De ene heeft al het talent van de wereld als grote targetman, de andere werkt altijd hard in de schaduw en probeert te profiteren van zijn snelheid. Rubin Okotie en ‘Jimmy’ Hoffer kennen elkaar al vijftien jaar, van bij de nationale jeugdploegen van Oostenrijk, maar volgden een compleet ander pad in hun carrière. Hoffer was ooit de topaankoop van het Italiaanse Napoli, Okotie reisde half de wereld rond om zijn voetbalgeluk te kunnen beproeven. “Het was dan ook een behoorlijke verrassing toen ik Rubin na al die jaren plots in onze kleedkamer zag staan”, vertelt Hoffer over hun hereniging na al die jaren. “Of we onderling soms Duits praten in de kleedkamer? Niet om te roddelen alleszins, want de Nederlandstaligen verstaan ons wel.”
Toch stond het aanvalsduo sindsdien nog maar twee keer samen op het veld voor Beerschot Wilrijk. Een keer in de terugmatch van de promotiefinale, een tweede keer op het veld van OH Leuven, vorige week dus.
Nieuwe start
Grote successen leverde de Oostenrijkse connectie dus nog niet echt op. Hoffer speelde voor de winterstop behoorlijk vaak en pikte ook regelmatig zijn goaltje mee, maar kwam nadien niet meer voor in de plannen van Marc Brys. “Dat was voor mij ook erg vreemd, plots mocht ik niet meer meedoen. Een keuze van de trainer. Dat ik een schouderblessure had? Ik trainde in Playoff 2 gewoon mee, dus dan kan ik ook spelen.”
Okotie sukkelde na de gemiste promotie alweer met een blessure en kwam uiteindelijk nog drie keer aan de bak. “Voor mij bood Play-off 2 het voordeel dat ik weer wat matchritme kon opdoen, want in China had ik niet veel gespeeld. Helaas is dat niet helemaal gelopen zoals ik had gehoopt.”
Onder de nieuwe coach Stijn Vreven lijken de twee Oostenrijkers een nieuwe start te nemen. De basisplaats voor Hoffer was misschien wel de grote verrassing van het nog jonge seizoen. “Dat de fans me niet hadden verwacht? Dat weet ik niet. Ik probeer gewoon altijd gas te geven op training en het de trainer zo moeilijk mogelijk te maken.”
Ook Okotie lijkt de vruchten te plukken van de specifieke begeleiding van de nieuwe staf. Zelfs als hij maar tachtig procent is, lijkt hij de ploeg heel wat te kunnen bijbrengen. En dat terwijl hij onder Brys geen kans kreeg, ook niet als hij 100 procent was. “Ik probeer zo fit mogelijk te zijn en de ploeg te helpen. Mijn hele carrière sukkel ik al met blessures en dat is behoorlijk frustrerend, maar ik probeer er altijd sterker uit te komen. Hopelijk kan ik nu eens een heel seizoen blessurevrij voetballen. De medische staf helpt me daar alleszins enorm bij.” Is de Oostenrijkse periode dan definitief aangebroken bij Beerschot Wilrijk? “Als het opnieuw zo vlot loopt als in de jeugd, dan ga je nog wat zien!”, lacht Hoffer.
Geen grootpraters
Zo verschillend ze zijn als voetballer, zo hard lijken ze op elkaar qua karakter. Lachen doen ze altijd, maar in feite houden familieman - en hobbyvisser - Hoffer en wereldburger Okotie hun ideeën het liefst voor zich. Zelfs ons beste Duits kan de jarenlange mediatraining niet doen vergeten. Als we vragen naar de veranderingen sinds het aantreden van Vreven, rolt het ene cliché na het andere eruit. “Elk seizoen begint met een hoop nieuwe spelers en vaak ook een nieuwe trainer. Elke coach heeft zijn eigen filosofie”, weet Okotie.
“Maar natuurlijk trainen we nu helemaal anders dan vorig seizoen”, vult Hoffer aan.
Het doel blijft wel hetzelfde: promoveren. Al lijkt dat gezien de budgetten van OH Leuven en KV Mechelen wel een moeilijkere opdracht dan vorig jaar. “Afgelopen seizoen heb ik niet veel meegespeeld, maar het niveau ligt dit jaar zeker hoog. Toch denk ik dat we drie keer de betere ploeg waren. We maken dus zeker kans om mee te spelen voor de promotie, maar favorieten noemen in deze reeks is heel moeilijk.”
Hoffer kent het bijzondere format van 1B en de tegenstanders natuurlijk al wat beter. “We hadden die eerste drie wedstrijden zeker kunnen winnen. Als we nu een paar keer verliezen, is die eerste periode eigenlijk al voorbij. Maar iedereen pakt punten tegen iedereen, dus het kan snel veranderen.”
Drie keer de betere ploeg, maar wel drie keer puntenverlies. Mist de ploeg dan ervaring? “Je hebt altijd een goede mix nodig tussen ervaring, sluwheid en jeugdig enthousiasme. Volgens mij zijn die ingrediënten hier wel aanwezig. Dergelijk puntenverlies kan elke ploeg overkomen”, aldus Okotie. Toch zullen de twee ervaren Oostenrijkers niet snel op tafel kloppen. “Wij zijn niet echt grootpraters, dat is de taak van de trainer. Maar we proberen ons best te doen en het goede voorbeeld te geven.” Toch is het nog maar de vraag of de twee Oostenrijkers het seizoen zullen uitdoen bij Beerschot Wilrijk. Het contract van
Rubin Okotie en Erwin ‘Jimmy’ Hoffer (beiden 31) hopen dat Oostenrijkse periode definitief aangebroken is bij Beerschot Wilrijk Erwin ‘Jimmy’ Hoffer en Rubin Okotie, beiden 31, doorzwommen al heel wat watertjes in het profvoetbal. Maar toen ze vorig jaar plots zonder club zaten, viste Beerschot Wilrijk hen op. Na een moeilijk eerste seizoen, lijkt het Oostenrijkse aanvalsduo eindelijk boven water te komen.
Hoffer en Okotie weegt namelijk behoorlijk zwaar op het budget. Maar zelf denken ze alleszins niet aan vertrekken. “Ik ben eindelijk fit en wil spelen. Uiteraard kan je niets uitsluiten, maar ik wil promoveren met Beerschot Wilrijk”, stelt Okotie duidelijk. Ook Hoffer denkt niet meteen aan vertrekken. “Ik heb nog een contract en de trainer gelooft in me, dus ik zie daar geen reden toe. Ik voel me goed bij Beerschot en probeer de ploeg te helpen. Hopelijk volstaat het dit keer wel voor de promotie.”