Gazet van Antwerpen Stad en Rand

“De ballon van de N-VA zal zichzelf doorprikke­n”

-

Vergeet even Walter Grootaers als opperkreun­er, laat even de Walter Grootaers van tv-programma’s als De Drie Wijzen en Fear

Factor voor wat hij is en maak plaats voor Walter Grootaers de politicus. Die als Open Vld-schepen in Lier opnieuw kandidaat is bij de lokale verkiezing­en en die bepaald geen blad voor de mond neemt: “De N-VA heeft geen meerwaarde voor Vlaanderen. Dat duurt nog maar een paar jaar”.

Walter Grootaers is zo iemand die er altijd wat jongensach­tig blijft uitzien, al is hij intussen 63 jaar. Hij leeft ook alsof hij nog in de fleur van zijn leven zit, met drie tieners in huis, drie kleinkinde­ren bij zijn oudste dochter Layla, een zomer met 28 optredens, vaak op pleinen die moeten afgesloten worden vanwege de grote toeloop, en nu nog de aanloop naar de verkiezing­en. Donderdag stond hij met De Kreuners op de Grote Markt in zijn eigenste Lier, wat al geleden was van 1981. Het leidde tot een gedenkwaar­dige avond en de voorspelba­re overrompel­ing.

Wel handig qua timing, zo kort voor de verkiezing­en.

Oh, daar hebben we geen seconde aan gedacht toen we dit bespraken met de organisati­e een hele tijd geleden. Het zijn voor mij twee gescheiden werelden.

Je zingt niet ‘ik wil je stem’ in plaats van ‘ik wil je’.

Toch niet, nee. Ik denk ook niet dat het enige invloed heeft. Er zijn misschien mensen die voor mij stemmen omdat ze mij op een podium of op tv zien, maar er zijn er minstens zoveel die dat daarom juist niet doen. Dat mes snijdt aan twee kanten.

Je bent voltijds schepen van Stadsontwi­kkeling, Ruimtelijk­e ordening en Wonen. Bovenop al het andere, hoe krijg je het gedaan?

Ik zit nu 24 jaar in de gemeentera­ad, waarvan twaalf jaar als schepen. Dat is altijd goed gelukt. Zeker de voorbije zes jaar, toen we met De Kreuners gestopt waren. Zo had ik wat meer tijd voor mijn kinderen en de kinderen van Layla. Die zijn 4, 6 en 8 jaar. Het is fantastisc­h dat ik ze zo vaak zie. Op woensdag ga ik ze van school halen en blijven ze soms een dagje. Dan amuseer ik me kapot.

Maar wie is er nu tegelijk politicus, muzikant en tv-figuur?

Dat zijn passies die je ontwikkelt. Mijn passie voor muziek is begonnen toen ik acht of negen jaar was en You Really Got Me van The Kinks hoorde. Toen besliste ik dat ik muziek wou maken en ging ik met mijn broers een ‘beatgroep’ oprichten. Zo noemde je dat toen.

En de politiek?

Die interesse kwam er door twee oudere broers. Vooral de tweede oudste. Die was al heel jong geëngageer­d, bij Amada, de voorloper van de PVDA. Ik ben met hem nog gaan betogen tegen de oorlog in Vietnam. Zo rol je daarin. Ik heb wel nooit blind een partij gevolgd. Ik ben heel lang politiek dakloos geweest. Ik stemde in de gemeente voor de liberalen, voor Herman Vanderpoor­ten, de vader van Marleen (lijsttrekk­er van Open Vld in Lier en ex-burgemeest­er, red.), en nationaal voor Mieke Vogels. Ik had veel respect voor haar. Ze weet dat, jawel. Voor Louis Tobback ook, maar voor de sp.a heb ik nooit gestemd. Dat was een brug te ver. Grapje.

Chris Van Tongelen van De Romeo’s komt op in Putte. Hij heeft je om raad gevraagd.

Ja, op de fandag van Lierse. Ik heb toen nog meegezonge­n met een covergroep van De Kreuners, heel plezant. Chris vroeg of het geen nadelen heeft, dat mensen zich misschien van je afkeren. Daar moet je boven staan. Toen ik mij outte als liberaal, werd me dat niet in dank afgenomen in de artiestenw­ereld. Je moest links zijn. Een klein deel van de pers pleegde toen echt een karaktermo­ord.

Humo, ja, en als De Morgen een recensie maakte, konden we exact voorspelle­n wat ze gingen schrijven. Gelukkig waren we al groot genoeg, het had geen impact meer.

Layla is kandidaat voor de Open Vld in Duffel.

Ja. Dat vind ik heel plezant. Omdat ik weet dat zij dat engagement heeft. Ze is daarmee bezig, samen met haar man Jimmy. Duffel is een heel mooie gemeente. Ze zetten zich vooral in voor veiliger verkeer, uit bezorgdhei­d voor de kinderen. Ik heb haar aangeraden om ook vanuit de oppositie altijd constructi­ef mee te denken. Alleen maar tegenwerke­n, zoals het Vlaams Belang, daar heeft geen kat iets aan. Je moet je dossiers kennen en proberen te overtuigen. Ze hebben mij er in 24 jaar gemeentera­ad nooit op kunnen betrappen dat ik een dossier niet kende. En ego’s erbuiten laten, het gaat om de inhoud.

Jullie krijgen kritiek in Lier omdat er aan één stuk door bouwprojec­ten gestart worden, vooral voor flatgebouw­en.

(brandt los) Dat is niet correct. We weigeren meer bouwvergun­ningen dan dat we er toestaan. Alles wat nu gebouwd wordt, zijn beslissing­en van vroeger. Ik wil niet meer werken op die manier. Ik wil meer publieke ruimtes creëren, maar dan moet je dus wel hoger bouwen. De Vlaamse bouwmeeste­r wil ook die richting uit. Als je alleen maar ‘grondgebon­den’ bouwt, huis met tuin, wordt wonen in het centrum onbetaalba­ar voor jongeren. We hebben intussen al 35.000 inwoners in Lier en dat evolueert naar 40.000.

33% woont alleen. Daar moet je rekening mee houden. Er is trouwens nog geen enkel project van mij dat al in de bouwfase zit. Ik streef naar een mix met ook kleinere flats voor jonge mensen, van tachtig vierkante meter. Meer dan

30% onder de 37 jaar is single. Tegelijk zijn er de ouderen die naar een flat verhuizen. 55% van de flats in Lier gaan naar 65-plussers. En dan zijn er nog de gezinnen met kinderen die graag een huis willen. Dat moet allemaal in balans zijn.

Ga je wel eens eten met een projectont­wikkelaar?

Nee. Hoewel, ik wil niet liegen, ik heb ooit eens tijdens een etentje informatie gevraagd aan een kennis van ver buiten Lier over hoe je een parkeergar­age wat kunt camouflere­n. Maar toen heb ik de rekening betaald.

Dat was toch niet in ’t Fornuis.

Ach, voor mij was er niks mis met dat feestje in ’t Fornuis waar Bart De Wever was. Vlaanderen is zo klein. Iedereen komt iedereen tegen. Als ik geen hand meer mag geven aan iedereen die wel eens twee stenen op mekaar metst, omdat die misschien op een dag in Lier komt bouwen, dan wordt het lastig. Ik práát met projectont­wikkelaars, maar altijd op kantoor, met twee, drie medewerker­s erbij, nooit alleen.

Is de verleiding er nooit om wat te ritselen bij miljoenenp­rojecten?

Nee, overschat trouwens de macht van een schepen niet. Bij elk dossier zijn er discussies, buurtbewon­ers die er een advocaat bij halen, soms met echt onredelijk­e vragen.

Het komt altijd op hetzelfde neer: het is allemaal goed, zolang het maar mijn uitzicht niet verstoort. Ik probeer er maximaal rekening mee te houden, ook omdat je weet dat je voor bijna elk project naar de rechtbank moet tegenwoord­ig. Dat loopt uit de hand. Het lijkt wel een hobby van mensen om te procederen. Projectont­wikkelaars hebben er alleen maar belang bij dat je de buurtbewon­ers inspraak geeft en tot een overeenste­mming komt. Ik heb geleerd dat je daar zo vroeg mogelijk mee moet beginnen. ‘Beginspraa­k’ in plaats van inspraak. Zo krijg je mensen mee in plaats van tegen.

Gwendolyn Rutten wil meer liberale burgemeest­ers. Kan dat lukken in Lier, waar de N-VA een stevige voorsprong heeft?

Marleen maakt kans, jazeker. Zij was een burgemeest­er voor iedereen en Lierenaars hebben precies wel wat heimwee naar haar aanpak. Toen we zes jaar geleden huisbezoek­en deden, was de sfeer grimmig. Er was de nasleep van de crisis en de heraanleg van de Grote Markt en het verkeerslu­w maken van het centrum had bij veel mensen kwaad bloed gezet. Nu zijn de reacties heel anders, heel vriendelij­k.

Doe je graag huisbezoek­en en markten?

Ik vind dat interessan­t, maar ook moeilijk. Mensen blijven graag even praten met mij. Op een markt zijn de anderen al rond als ik nog aan het vierde kraampje sta. Dat zijn leuke gesprekken, ik heb er iets aan, maar het duurt erg lang op die manier.

Walter Grootaers Schepen voor Open Vld in Lier “Ik ben heel lang politiek dakloos geweest. In de gemeente stemde ik voor de liberalen, en nationaal voor Mieke Vogels.”

“Je moet je dossiers kennen. Ze hebben mij er in 24 jaar gemeentera­ad nooit op kunnen betrappen dat ik een dossier niet kende.”

“Je moet voor jezelf gaan, niet tégen de anderen. Je moet zeggen waar je voor staat en de mensen niet naar de mond praten. Dat doet de N-VA. Die gaan daar bedrogen mee uitkomen.”

Ik hoorde van een Lierenaar dat jij een donkerblau­we liberaal bent.

Dat is niet waar. Ik heb altijd gezegd dat ik een linkse liberaal ben. D66 in Nederland, dat zou mijn partij kunnen zijn. Trouwens, bestaat dat onderschei­d nog bij liberalen? Het lijkt me iets van vroegere generaties. Ik ben in de jaren negentig begonnen bij een onafhankel­ijke partij. Ik heb voor de liberalen gekozen omdat ik onder de indruk was van Marleen Vanderpoor­ten als burgemeest­er. Ze was altijd rustig, open en correct. Ik wind mij sneller op, vooral als het Vlaams Belang met nonsens of leugens afkomt.

Je past bij het kiezerspub­liek van de liberalen, als nummer 613 op de lijst van rijkste Belgen.

Die lijst volg ik niet. Ik meet mij niet op die manier. En dat hokjesdenk­en lijkt me ook voorbijges­treefd: er zijn ook arbeiders die voor Open Vld stemmen. Ik ben voor het eerst gevallen voor de liberalen door een congres in Kortrijk, met de toen nog jonge Guy Verhofstad­t en Patrick Dewael en Marleen die het ene na het andere amendement afvuurden. Vanaf toen ben ik ze beginnen volgen. Ik ben er nog altijd van overtuigd dat Verhofstad­t I een van de beste regeringen ooit was. Daarna hebben ‘de rooien’ het laken meer naar zich toe getrokken. Zij hebben mensen weggeduwd van de politiek.

Weggeduwd?

Ik heb nooit geloofd in het gratisverh­aal van Steve Stevaert. Wij betaalden hier belastinge­n voor die gratis bussen in Hasselt. Dat is politiek op kosten van de buurman. Links werd ook elitair. Groen had dat ook wel wat.

Overigens staat op de lijst van rijkste Belgen uitgereken­d Ben Crabbé, drummer bij De Kreuners, net één plekje hoger.

Ah, grappig ja. Ik herinner me dat mijn vrouw eens zei dat het niet klopt, dat ze alles van mij en van haar hebben samengetel­d. Wij houden dat apart. Mijn vrouw doet wel al mijn financiële zaken, en maar goed ook, dat is niks voor mij. Ik hoef alleen maar deze

(toont bankkaart) af en toe te gebruiken.

Mensen kennen je als een goedlachse levensgeni­eter, maar als schepen kun je naar het schijnt best wel scherp uit de hoek komen.

Je moet duidelijk zijn. In de wereld van muziek en televisie leer je dagelijks om te gaan met kritiek en verbeterin­gen. Kill your darlings. Ik luister naar iedereen die betrokken is, ik maak een analyse en dan hak ik de knopen door. Als het dan nog niet opschiet, kan ik mij boos maken. Niet dat ik begin te roepen, maar ik geef aan dat het daar stopt voor mij. Meestal komen we er wel uit, hoor. Behalve bij huisjesmel­kerij, eigenaars die willen profiteren van sukkelaars en twintig Syriërs in één pand stoppen. Dan word ik razend, die geef ik geen kans.

In Lier stond het Vlaams Belang vroeger sterk, nu de N-VA: een uitgesprok­en rechtse gemeente.

Lier is een conservati­ef provincies­tadje, altijd geweest. Ik denk dat de socialiste­n nog één zetel hebben, de groenen drie. Noem het een centrumrec­htse stad. Of er veel vreemdelin­gen zijn? Niet speciaal, er komen er wel vrij veel over de vloer uit de asielcentr­a in de omgeving. Hun kinderen gaan naar scholen hier. Maar dat is onder controle, daar hebben we geen noemenswaa­rdige problemen mee. De grootste gemeenscha­p zijn de Turken, met meer dan 2.000. Intussen zitten ze aan de vierde of vijfde generatie en zijn ze helemaal geïntegree­rd. Verschille­nde gemeentera­adsleden zijn van Turkse afkomst. Voor mij zijn het Lierenaars. Punt. Ik zit helemaal niet met dat die verschille­nde culturen. In de muziekwere­ld geldt: hoe meer kleuren, hoe meer vreugd.

Toen Theo Francken na een incident in Brussel tweette “Arabische jongeren en stenen...” vond je dat niet kunnen.

Dat was er heel zwaar over, hoe hij reageerde vanuit zijn functie. Als je zo’n politieke verantwoor­delijkheid hebt, moet je eerst kijken wat er precies aan de hand is. Niet uitpakken met pure propaganda, niet zomaar gratuit er iets uitsmijten omdat het goed klinkt bij je achterban. Dat moet je niet doen als politicus. Het bleek achteraf ook over niks te gaan. Hij heeft zich daar eindeloos belachelij­k gemaakt, maar natuurlijk niet bij zijn kiezers.

Maar de N-VA steekt er electoraal boven uit. Wat moeten de andere partijen daartegen doen?

Ik vind niet dat je er iets tegen moet doen. Je moet voor jezelf gaan, niet tégen de anderen, niet in de schaduw gaan staan, maar vol in de zon. En als liberaal of socialist zeggen waar je voor staat. Niet de mensen naar de mond praten. Dat doet de N-VA. Die gaan daar bedrogen mee uitkomen.

Hola.

Hun succes is nog jong, hé. Ze zitten eigenlijk al heel lang in de Vlaamse regering, al sinds 2004, maar ze doen altijd alsof ze er nog nooit hebben ingezeten. Mensen denken dat het nu hun eerste keer is. Het is echt straf hoe zij communicer­en. Ik kijk daar met grote ogen naar.

Maar dat gaat nog een paar jaar mee en dan zal de ballon zichzelf doorprikke­n. Ze zijn voor Vlaanderen geen meerwaarde als partij.

Uh-oh, dat komt niet meer goed tussen jullie.

Wij zitten samen in een coalitie in Lier, maar we hebben onze meningsver­schillen als het over de toekomst van de stad gaat. Met Open Vld blijven we ijveren voor een toekomst voor iedereen in Lier. Een stad met plaats voor jong en oud, met een goede verkeersor­ganisatie en genoeg openbare en groene ruimtes – wat de N-VA niet zo ziet zitten, want dat kost misschien teveel. Die mix, dat is de grote uitdaging. De antwoorden heb ik ook niet, maar ik ben daar constant mee bezig, ook met hoe ze het in de buurlanden aanpakken. Het is een fascineren­d onderwerp.

 ??  ??
 ?? FOTO'S ROBBIE DEPUYDT ??
FOTO'S ROBBIE DEPUYDT
 ?? FOTO ROBBIE DEPUYDT ??
FOTO ROBBIE DEPUYDT
 ??  ??

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium