Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Bondscoach Martinez blikt na succesvol WK terug en vooruit
Bondscoach blikt na succes-WK enthousiast terug en vooruit
Het is vandaag precies zes weken geleden dat de Rode Duivels brons pakten op het WK. Een gesmaakt ommetje langs het balkon van het stadhuis in Brussel en dan verdween Roberto Martinez uit beeld. Vijf weken was hij een van de hoofdrolspelers in een mooie voetbalzomer en dan verdween hij zes weken van de radar. Maar nu is hij terug. Het lijkt onmogelijk dat het ooit nog zo mooi wordt als die zomer in Rusland. Of kan het toch? De bondscoach gaat er eens rustig voor zitten, blikt terug én vooruit.
Zes weken rust, waarvan hij het grootste gedeelte met zijn vrouw Beth en dochtertje Luella (5) op Ibiza doorbracht, doen de bondscoach blaken van gezondheid én goesting. De familie van zijn Schotse vrouw en zijn eigen Catalaanse familie kwamen om beurten in het huis logeren dat hij in
1999 op het eiland kocht. Martinez praat met passie over het eiland. “Er is niet alleen het feestgedeelte, niet veel verder kan je rustig een boek lezen en er zelfs een schrijven.”
Als het WK ter sprake komt, gaat zijn gebronsde huid als vanzelf glimmen. Dan steekt zijn bruine tint nog feller af tegen het lichte kostuum dat hij voor de gelegenheid heeft aangetrokken. Op 45jarige leeftijd is het succes hem niet naar het hoofd gestegen. De koffie en de frisdrank worden klaargezet. Martinez blijft de vriendelijkheid in hoogsteigen persoon. Vooral door de successen van onze nationale voetbaltrots, maar ook door die voorkomendheid heeft hij stilaan de harten veroverd. En niet alleen van de Belgen.
Herkennen de mensen u nu?
(lacht verlegen) “De wedstrijd Brazilië - België werd wereldwijd door 500 miljoen mensen bekeken. Ik werkte in de Premier League en dat was groot. Maar dit? Dit is ongelooflijk. En het brengt ook enorm veel emoties met zich mee. Zo’n WK is immens. Dat is niet te vergelijken met clubvoetbal. Een WK raakt iederéén. Er zijn op Ibiza mensen naar mij gekomen om te vertellen dat ze voor België supporterden. En hier in België is het helemaal spectaculair. Veel mensen feliciteren me en praten met me. Een jaar geleden was dat anders. Dan hadden ze misschien liever een steen naar mij gegooid.”
Wat leerde u als bondscoach op zo’n WK over uzelf?
“Ik ben eigenlijk voor weinig verrassingen komen te staan. Alles was uitstekend voorbereid. Mijn grootste zorg was het gebrek aan tijd tussen twee wedstrijden. Dan moet je alleen op de belangrijkste zaken focussen. Alleen die match telt. Dat vond ik de grootste uitdaging als bondscoach.”
Kom, er moet toch iets zijn waar u vooraf niet aan hebt gedacht?
“Ja, één ding. In Rusland is het in de zomer slechts vier uur donker. Dus toen we onmiddellijk na de wedstrijd terugkeerden en weer voet op de grond zetten in Moskou, was het al licht buiten. Daar hadden we niet aan gedacht. Ik was bereid om na een wedstrijd in Sotchi of waar ook een nacht langer te blijven zodat de spelers toch konden slapen in het donker, maar ze maakten er geen pro- bleem van. Het tekende de instelling van die groep. Die bereidheid om elke moeilijkheid aan te pakken heeft ervoor gezorgd dat we derde zijn geworden.” Hebt u de wedstrijden van uw Duivels na het WK nog eens bekeken? “Neen. Tijdens het WK wel, drie of vier keer zelfs. Om bepaalde fasen eruit te halen. Maar na het WK niet meer.”
Waarom niet? U moet Brazilië België nog eens opzetten. Dat is genieten, hoor.
“Ik heb er een heel goed gevoel aan overgehouden. Ik wil die specifieke herinneringen vasthouden. Misschien kijk ik er binnen zes of zeven jaar nog een keer naar. Ik ben er nu nog niet klaar voor om te kijken om ervan te genieten. Dan zoek ik de fouten. Ik wil dat goed gevoel vasthouden.”
Sorry dan, maar toch even over de verloren halve finale. Ik had er eerlijk gezegd vrede mee. De Fransen waren ijzersterk. Ik denk dat wanneer België tien keer tegen dat Frankrijk speelt, dat het acht keer verliest. Zo sterk, zo uitgekookt, zo efficiënt zoals de Fransen dat hele tornooi speelden. Tenzij Hazard of Alderweireld eerst had gescoord...
“Ha, nu zeg je het zelf. Het ging erom wie het eerste doelpunt zou maken. Dat was in dit geval Frankrijk. Na die goal heeft het alleen nog maar gedacht aan die voorsprong verdedigen. Aan ons aanvalsspel afbreken. Als wij hadden gescoord, was het helemaal
“Ik heb onze wedstrijden na het WK niet meer bekeken. Ik wil dat goede gevoel vasthouden. Zeker zes à zeven jaar.”
anders geweest. Er was niet veel verschil tussen de twee ploegen. We speelden niet slecht. Ik betreur niets van die wedstrijd. De ontgoocheling kwam er omdat we de finale misten. We geloofden echt dat we wereldkampioen konden worden. Mijn analyse is simpel: we hebben de finale niet gehaald omdat er in een wedstrijd nu eenmaal een winnaar en een verliezer moet zijn. We hebben tot de laatste seconde geprobeerd om te winnen. Daarom zeg ik: no regrets.”
Eerlijk: vond u Frankrijk het beste team op het WK? Het besliste al zijn wedstrijden binnen de 90 mi- nuten en elk team had achteraf het gevoel dat er meer in zat. Maar Les Bleus wonnen wel al die matchen. Dat is ook een kwaliteit.
“Frankrijk was zeker het meest efficiënte team. Als je iemand het beste team noemt, hangt dat af van je voorkeur, welk soort voetbal je graag ziet. Ze vormden een blok, ze werkten keihard, alles in dienst van de ploeg, met een nummer 9 (Olivier Giroud, red.) die als spits bijna een middenvelder was.”
Ga je zoals je Franse collega Didier Deschamps bijsturen om het EK 2020 te winnen?
(overtuigd) “Neen. Die stijl hebben we ons nu aangemeten en daar blijven we bij. Wat we wel moeten leren, is hoe we in die omstandigheden door zo’n verdediging moeten raken. Dat gaat niet om tactiek of zelfs de spelers. Winnen moet nóg meer een obsessie worden. Nadenken om oplossingen te vinden. Die mentaliteit. Dat is het doel voor 2020.”
België mag enorm trots zijn op de manier waarop het speelde. Attractief, flux, dynamisch, individuele hoogstandjes en met veel doelpunten. Ons voetballand heeft in Rusland veel internationale zieltjes gewonnen. Dat moet u, als tikitaka-Spanjaard en aanhanger van de voetbalfilosofie die Johan Cruijff predikte, toch een goed gevoel geven?
“Dit was het eerste WK zonder Johan (gestorven in maart 2016 en Martinez is een boezemvriend van
Cruijffs zoon Jordi, red.). Hij zou heel trots geweest zijn om België te zien spelen. (slikt) Ik denk dat dit voor mij inderdaad mijn grootste persoonlijke voldoening was geweest. Als Johan Cruijff van hierboven naar beneden had gekeken, was hij echt trots geweest. Vooral omdat we dat koppelden aan resultaten.”
Opvallend: je ging geen enkele discussie aan met de pers. Op de vorige WK’s met de Duivels was het altijd boel tussen de bondscoach en een of meerdere journalisten. Is dat omdat je buitenlander bent dat je daar meer afstand kan van nemen?
“Neen, dat is zeven jaar ervaring in de Premier League. Daar gaat het er fel aan toe. Daar leerde ik in de eerste plaats mijn werk te doen. Je mag je niet laten verstrooien. Zij bekijken het vanuit een andere hoek. Dat kan gebeuren. Maar het heeft dus niets te maken met mij als buitenlander.”
Iets wat van mijn hart moet. Wordt de rol van Kevin De Bruyne op het WK niet zwaar onderschat?
“Zeker weten. Hoe hij in het ganse tornooi switchte van de ene rol naar de andere, dat is cruciaal voor een team. Maak je geen zorgen: intern weten we allemaal wat hij heeft betekend voor ons. Zijn prestaties op dit WK zullen op termijn naar juiste waarde worden geschat. Ik weet zeker dat de mensen die terugkijken naar de wedstrijd tegen Brazilië van hun stoel zullen vallen als ze zien wat hij daar allemaal voor elkaar kreeg.”
Hoe blij ben je dat Kompany, Dembélé en Fellaini toch voortdoen bij de Rode Duivels?
“Heel blij. Hoewel ik besef dat er nieuw bloed moet bijkomen. Maar die jongens hebben een nieuwe standaard gezet. De nieuwelingen die erbij komen, zullen Kompany en Fellaini in de kleedkamer bezig zien en horen. Dan weten ze hoe het moet. Als ze er niet bij zijn, is het voor nieuwelingen moeilijker om die mentaliteit op te pikken.”
Lukaku kondigde aan dat hij over twee jaar stopt. Hoe serieus moeten we dat nemen?
(heel ernstig) “Ik denk dat ik Romelu begrijp. Hij stelt zich een doel op heel korte termijn. Hij wil de komende twee jaar alles geven. Ik ben ervan overtuigd dat hij zich nu echt zo voelt. Maar of dat over twee jaar nog zo zal zijn? Weet je, hij wil winnen. Dat is zijn doel. Daarna denkt hij er niet meer aan.”
Neemt u nog contact met Defour en Nainggolan?
“Neen. Het is een natuurlijk gegeven dat er spelers stoppen. Ik respecteer hun beslissing.”
De transferperiode dan. Hazard moest bij Chelsea blijven en mocht niet naar Real Madrid. Hoe erg vindt u dat als Spanjaard?
“Als hij het niet erg vindt, is het voor mij ook goed. En hij heeft gezegd dat het niet erg is. Het belangrijkste is wat hij op het veld toont. Ik zag dat derde doelpunt van Chelsea tegen Arsenal en ik wist genoeg. Het zit goed bij Eden. Hij is klaar voor de nieuwe uitdaging en de nieuwe manager bij Chelsea. Ik maak me meer zorgen over spelers in een uitzichtloze situatie.”
Mignolet bij Liverpool, Chadli bij West Bromwich, Vermaelen bij FC Barcelona,…
“Mignolet en Chadli zitten inderdaad in een vreselijk ambetante situatie als ze niet spelen. Over Vermaelen maak ik me minder zorgen. Hij zal wel aan spelen toekomen.”
Courtois startte op de bank bij Real Madrid. Was u daardoor verrast?
“Het is logisch dat Real twee wereldkeepers nodig heeft. Maar Thibaut is er klaar voor. Hij is nu weer dicht bij zijn kinderen, speelt bij zijn droomclub. Kijk naar het WK dat hij speelde. Als hij er moet staan, staat hij er. Altijd. Hoe groter het moment, hoe kalmer hij is. Dat zal in Madrid niet anders zijn. Hij verdrong bij Chelsea Petr Cech uit het doel, bij Atlético zat hij ook in zo’n situatie. Hij is nog rijper en sterker geworden. Ik ben er zeker van dat hij een uitstekend seizoen zal spelen.”
Vertel nu eens: waarom is Witsel bij elke bondscoach de eerste speler die hij op zijn tactisch bord zet?
“Hij heeft een enorm tactisch inzicht waardoor het team een blok wordt. Bovendien heeft hij de capaciteit zich onmiddellijk aan te passen aan de spelers rond hem. Hij is belangrijk doordat hij quasi onzichtbaar de anderen beter laat spelen. Hij beseft hoe belangrijk dat dit is en vindt het niet erg dat niet iedereen dit ziet. Axel heeft dan ook nog eens het technische vermogen om een bal af te nemen en in balbezit te blijven. Hij is fysiek in staat elk duel binnen de drie meter van zijn startpositie te winnen. Zelden zo’n complete voetballer gezien. Hij zorgt ervoor, door zijn manier van spelen, dat elf spelers een team kunnen vormen. Dat hebben we op het WK gezien. Hij is de toptransfer van de zomer.”
Hoe verliep de transferzomer voor u? We weten pertinent zeker dat enkele clubs, waaronder Leeds United, u contacteerden om er trainer te worden?
“Ik ga daar niets over zeggen, maar het is normaal dat er gepraat wordt. Maar ik kan zoveel praten als ik wil, ik lig onder contract bij de Belgische voetbalbond. Zij hebben het laatste woord.”
Uw eerste assistent Graeme Jones is al weg en Thierry Henry staat op het punt te vertrekken. Is Henry klaar voor een club?
“Zeker weten. Hij moet nu alleen de juiste club kiezen. Zeker zijn eerste club. Ik hoop dat hij in een goede omgeving terechtkomt. Hij is ambitieus en heeft de capaciteiten. Voor Graeme Jones was het anders. Hij wilde meer bij zijn familie in Engeland zijn en wekelijks betrokken zijn bij competitievoetbal. We hebben al vervangers op het oog. Het is de bedoeling dat daar een Belg bij is.”
“Ik ga Frankrijk niet bekritiseren. Het is een waardige wereldkampioen. Maar voetbal hangt af van voorkeuren.” Roberto Martinez Bondscoach