“Ik word gek als ik niks tedoen heb”

Bartel Van Riet zit zes weken op de Filipijnen voor nieuw seizoen ‘Expeditie Robinson’

Met een survivalexpert in de buurt is het geen verrassing dat Vier Bartel Van Riet op Expeditie

Robinson zet. Met zeventien kandidaten trok hij voor een vermoeiend avontuur naar de Filipijnen. “Ik ben een ADHD’er. Ik moet altijd iets om handen hebben.”

Expeditie Robinson is ondertussen een evergreen in tv-land. Sinds 2000 liep het al veertien seizoenen. Na een onderbreking van zes jaar neemt Vier de draad weer op. Het programma was al eens op de Filipijnen te gast, al werden de meeste seizoenen in Maleisië gedraaid. “Sinds 16 juli zijn we terug”, zegt Kempenzoon en kersverse Robinson-host Bartel Van Riet (36). “De cultuurshock na zes weken Filipijnen was groot, maar ik was snel weer de oude. Ik ben ook niet de kerel die last heeft van jetlags. Ik negeer dat gewoon.”

Ter plaatse geraken was blijkbaar al niet van de poes. Was het zo erg? Het was een avontuur op zich. Eerst zaten we een dag op het vliegtuig. In Manilla moesten we wachten op de volgende vlucht van een dikke twee uur. Daarna was het zes uur op een bus of vier uur bus en drie uur boot. Je bent een beetje chocolat als je toekomt, maar de omgeving maakte alles goed. Het is zoals de eerste vettige hamburger nadat je de griep had. Die smaakt zo goed dat je de ellende van het ziek zijn instant vergeet.

Dertien jaar geleden deed je als onbekende 22-jarige mee aan 71°

Noord, een soortgelijk survivalprogramma op KanaalTwee. Avontuur en extreme dingen hebben me altijd gefascineerd.

71° Noord was mijn allereerste aanraking met televisie. Geen haar op mijn hoofd dat er toen aan dacht dat ik ooit zelf zo’n programma zou presenteren. Ik herinner me nog dat ik het toen lastig had met de aanwezigheid van de camera’s. Ik werd constant gefilmd en vond dat niet zo fijn. Maar nu weet ik als geen ander dat er heel wat bij komt kijken om televisie te maken. Het grote verschil met toen was het klimaat. Ben jij een hittefanaat? Het was op de Filipijnen constant tot 40 graden en het is er veel vochtiger dan bij ons. De omstandigheden om er te filmen waren nog hachelijker dan tijdens die hete periode in Vlaanderen. Mijn voordeel is dat ik een goede innerlijke thermostaat heb. Maar ik ben toch een tikkeltje beter in de koude. De warmte valt er haast letterlijk op je kop. Tijdens mijn vrije uren ben ik dan ook geen 10 kilometer gaan wandelen. Dat ging ook moeilijk, want in een handomdraai was je rond op dat eiland. We sliepen in een productiedorp, in lodges met enig basiscomfort. Het was geen luxe, maar wel gezellig.

Was je stiekem niet zelf graag kandidaat geweest? Ik weet het niet. Je moet absoluut in topconditie zijn. De kandidaten worden er niet alleen geconfronteerd met een keihard spel. Het zijn vooral hongerlijden, verveling en heimwee die de tocht loodzwaar maken. Honger en het daarbij horende energieniveau dat een duik neemt is zowat het ergste. En dat heeft dan weer een invloed op je humeur. Sommige mensen waren echt niet in de stemming om de vrolijke Frans uit te hangen. Bij

71° Noord was de expeditie het leuke. Elke dag bracht iets compleet anders. Mocht ik elke dag op het Robinson-eiland als kandidaat zitten, zou de verveling snel beginnen toenemen. Op dat vlak ben ik een enorme ADHD’er. Ik moet iets om handen hebben. Des- noods zou ik er een hut bouwen. Als presentator werd ik in de watten gelegd. Ik moest niet met materiaal sleuren, en drank en eten werden voorzien. Maar ik ben niet de persoon die zich graag laat pamperen. Dat heb ik snel duidelijk gemaakt. Ik ga eerder de crew nog wat extra helpen, dan ergens aan de kant op mijn lui gat te gaan zitten.

Speelt verveling je ook in het dagelijkse leven parten? Ik kan daar echt niet tegen. Dat was al sinds mijn kinderjaren het geval. Ik hou van korte maar krachtige projecten en laat niks lang aanslepen. Ik ben nu midden de dertig, maar heb al van alles in mijn leven gedaan. Ik woonde en werkte vijf jaar in Durbuy, heb les gegeven, verkocht auto’s, heb een groenverzorgingsbedrijf en nu ben ik ook cafébaas. Na een tijdje ben ik alles weer beu, maar ik omarm nieuwe prikkels. Als er zich een nieuwe kans aandient, pak ik die met beide handen. Wist je dat ik zelfs dingen tegen mijn goesting doe? Gewoon om

Bartel Van Riet

Presentator Expeditie Robinson

“Ik besef dat ik een enorme geluksvogel ben. Ik mag op kosten van de televisie de hele wereld zien.”

te weten te komen waarom ik dat niet graag doe. Zo lust ik absoluut geen paté. Waarop ik naar een beenhouwer trok om mee een dagje paté te maken en te zien wat ze daar indraaien. De geur alleen al deed me soms kokhalzen, maar toch heb ik geproefd. En het smaakte best. Ga ik nu nog paté maken? Toch niet (lacht). Je was zes weken van huis. Wat vond je vrouw daarvan? We zitten met het café (Bartel en Dorien baten sinds een tijdje kasteelhoeve d’Ursel in Grobbendonk uit, red.) en het was net zomer. Er kwam een pak extra werk op haar schouders terecht. Maar we hebben wat extra krachten in dienst genomen. Mijn vrouw weet dat ik zoiets graag doe en heeft me niks in de weg gelegd. Was je al eerder zolang van huis geweest?

(knikt) Voor De Baard Van Bartel, een programma dat ik voor Eén maakte, was ik drie maanden onderweg. Heimwee kan ik goed ontwijken. Ik vertrek graag en kom even graag weer naar huis. Hoeveel dagen daartussen zitten, maakt me niet uit. Wat ik wel mis, is de normale gang van zaken en het dagelijkse leven. Niet alleen de worst met patatjes, maar ook even in de zetel zitten en niks doen. Want hoewel ik op het eiland vrije momenten had, blijf je toch met je hoofd in het programma hangen. Het beheerst zes weken lang je leven. Voor de kandidaten is het helemaal raar omdat ze na een tijdje alle besef van tijd kwijt zijn. Sommige wisten niet meer welke dag of hoe laat het was. De zon komt er op even na 5u. Om de hitte te vermijden werden sommige proeven al vroeg op de dag gefilmd. Als het dan middag is, dachten zij al dat het avond was. Was het je eerste kennismaking met de Filipijnen? Nee. Twee jaar geleden zijn mijn vrouw en ik er gaan rondreizen en duiken. Ik wist al een beetje waaraan ik me moest verwachten. Maar het stukje waar we Expeditie Robinson opnamen, was me nog onbekend. De mooi- ste plek ter wereld bezocht ik zonder camera’s: Patagonië. Daarvan was ik zwaar onder de indruk. Dorien en ik zijn er vijf weken op huwelijksreis geweest. We reden er 5.000 km rond en elke plek is er totaal anders qua uitzicht. Het leek wel of de hele wereld ons in sneltempo passeerde. Ik sta er soms bij stil dat ik een enorme geluksvogel ben. Ik mag op kosten van de televisie de hele wereld zien. Het voordeel is ook dat je die locaties op een andere manier leert kennen dan de doorsnee toerist. Als wij ergens filmen, weten we exact waar we moeten zijn, welke mensen interessant zijn om te spreken. Als toerist heb je die voorsprong niet. Dit mag nog lang blijven duren. TOM VETS

Expeditie Robinson, vanaf 6 september op Vier. Bartel Van Riet is van maandag tot en met donderdag ook te gast in de eerste week van het nieuwe seizoen Gert Late Night op Vier.

FOTO VIER Bartel Van Riet.