Gazet van Antwerpen Stad en Rand
HEET VAN DE TONG...
Vacatures in de bouwsector geraken niet ingevuld. Wat maakt werken in de bouw zo onaantrekkelijk?
Graag aanpassingen
Als Belg is het niet aangenaam. Je moet Engels of welke taal ook kennen om nog te kunnen communiceren in de bouw. De grote files zijn ook een ramp. ’s Avonds ben je drie uur onderweg en je wordt er niet voor betaald, alleen per kilometer. En dan nog niet met 2.000 euro naar huis komen. En op het einde van het jaar een grote belastingbrief krijgen. Ik doe het werk graag, al vijftien jaar, en ik zal blijven werken in de bouw. Maar er moeten toch aanpassingen komen.
STEVEN VAN DYCK, HOOGSTRATEN
De prijs van gezondheid
Ik zit al dertien jaar in de bouw en ik ga er mee stoppen. De aannemers gaan lopen met het grote geld. Zij bezitten de dure wagens en de eigendommen. De arbeider blijft achter met een laag loon, een kapotte rug, pols en schouder, en kapotte knieën. Die overigens nooit als beroepsziekte erkend zullen worden. Dus als je mijn mening vraagt, moeten ze het loon verdubbelen. Er staat geen prijs op de gezondheid die je letterlijk afstaat.
BACHIRI ABDELKARIM, GENK
Opperhoofden
Werken is een werkwoord, op school geleerd en vervoegd. Maar het metsen, bekisten en de bouwarbeid wordt slechts theoretisch onderwezen. Als scholen zouden bouwen, dan zouden leerlingen betrokken zijn in de opbouw van hun kunnen. In deze tijden wil iedereen zittend kunnen verdienen. Kijk maar naar knelpuntberoepen in de zorgsector, bouw en het zittende werk als chauffeur. Het ontbreekt onze jongeren aan teamgeest, spirit en energie. Vakberoepen en ambachten moeten op de werkvloer aangebracht worden, zoals vroeger het leercontract. We leven in tijden dat les anciens met ervaring het veld verlaten zonder hun kunde over te dragen. We leven in tijden dat iedereen opperhoofd wil zijn en geen indiaan, in tijden van krijgers versus doeners.
GUNTHER BOCKLANDT, BORGERHOUT
Steeds minder
In mijn laatste jaren in de bouw werd ons steeds meer afgenomen. Eerst werden we betaald vanaf we thuis vertrokken. Daarna vanaf we op de werf arriveerden. Dus ook de verplaatsing naar het depot en het in- en uitladen daar waren onbetaald. Dicht bij huis werken, is in de bouw meestal niet mogelijk, dus je hebt vaak zeer lange dagen. Het zware werk met een vooruitzicht op veel langer werken en het afschaffen van het brugpensioen deden me de bouw verlaten. De fierheid over het vakmanschap werd tenietgedaan door de constante tijdsdruk. En daar stond ook geen enkel financieel voordeel meer tegenover. Werken in de bouw hou je niet vol tot je 68ste. En al zeker niet in het huidige tempo. WANNES VAN DEN EEDE, NINOVE
Boontje om zijn loontje
De bouwondernemers moeten niet klagen. Jaren geleden werden de Belgische bouw- vakkers, zonder schroom van onderne- merszijde, vervangen door veel goedkope- re Oost-Europese krachten. Waarom zou je als jongere studeren voor een beroep zon- der toekomst? Boontje komt om zijn loon- tje?
THEO VAN HOOF