Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Ook mensen als wij willen graag sporten”
Blinden en slechtzienden lopen voor het eerst 4x100 meter op provinciale kampioenschappen in Lier
Waarschijnlijk liggen zelfs de broers Borlée wel eens wakker van de stokwissels bij hun estafettewedstrijden. Maar in Lier maken ze dit weekend de uitdaging nog iets groter. Voor het eerst zal er een estafette worden georganiseerd waarbij blinden en slechtzienden de 4x100 meter gaan lopen. En dat is niet evident als je soms amper ziet wie er voor je neus staat.
Op de atletiekpiste van Lier wordt zondag een bijzondere wedstrijd gelopen. Verdeeld over twee ploegen zullen er acht mensen met een visuele beperking aan de start staan van een estafettewedstrijd. Volgens hun club AC Lyra is het de eerste keer dat blinden en slechtzienden aan zo’n wedstrijd deelnemen. Bij de deelnemende lopers met een slecht zicht zijn er ook enkele bij die ook nog eens slechthorend of doof zijn.
Stokje en startschot
Johan (50) is bijvoorbeeld officieel blind, met een zicht van minder dan 5%. “Voor mensen met een visuele beperking is het stokje doorgeven het moeilijkste. We mogen ook niet botsen bij de stokwissel en moeten in de juiste baan blijven lopen. Twee van onze lopers zijn echt helemaal blind. Zij zullen telkens als laatste loper eindigen, zodat ze de stok niet moeten doorgeven aan de volgende loper.”
Ook Tinne (38) loopt mee. Zij hoort weinig of niets, al wordt dat gedeeltelijk verholpen door twee hoogtechnologische implantaten. Daarnaast heeft ze ook nog tunnelzicht, waardoor ze maar een kleine zone scherp kan zien. “Het moeilijkste voor mensen die weinig of niets horen, is dat we het startschot niet goed horen. Er loopt ook een begeleider mee om aanwijzingen te geven, maar die horen we soms niet goed. Op de piste trainen we normaal alleen, maar met meer dan duizend atleten die hier gaan lopen zal dat zondag zeker niet het geval zijn.” Toch willen Johan en Tinne proberen om de estafette tot een goed einde te brengen. “Estafette lijkt voor mensen als ons misschien niet evident. Maar we doen het omdat we een sportieve uitdaging zoeken. Ook mensen als wij willen graag sporten”, leggen ze uit.
Begeleider in baan ernaast
Om hun beperkingen te counteren, worden ze tijdens het lopen geholpen door een begeleider. “Die loopt mee in de baan ernaast”, zegt trainer Jean Vanherck. “De atleten krijgen bijvoorbeeld een tik op de schouder als ze moeten beginnen lopen. De atleten met weinig of geen zicht worden dan weer met een koordje vastgemaakt aan de begeleider. Dat helpt hen om in de baan te blijven, want anders worden ze uiteraard gediskwalificeerd. Lopen met weinig of geen zicht is niet evident. Je moet het eens proberen met je ogen toe, dan verschiet je echt wel. We zijn al maanden specifiek aan het trainen op de estafette en het gaat goed. Op de laatste training is het perfect gelukt.”
Jean is zeer fier op de inzet van zijn atleten. “Het is een heel dankbare groep om training aan te geven. Deze mensen willen echt bijleren. Door de stabilisatie- en evenwichtsoefeningen worden ze ook in het gewone leven weerbaarder. Ik heb er al een paar helemaal zien openbloeien. Dat is het mooiste.”
Demonstratie
Zondagmiddag lopen ze hun bijzondere wedstrijd. Er zijn banen voor hen vrijgehouden bij de wedstrijd van de G-reeksen tijdens de provinciale kampioenschappen in Lier. “Al kunnen we niet officieel provinciaal kampioen worden. We zijn immers nog niet allemaal gekeurd, wat nodig is om onze beperking te laten erkennen in de sport. Daarom zien we onze deelname als een demonstratiewedstrijd. Later hopen we dat er ook officiële wedstrijden voor onze categorie zullen worden georganiseerd”, besluiten Tinne en Johan.
Een bepaalde tijd of plaats moet er dus niet worden gehaald. “Sommigen lopen echt heel snel, maar dat is niet het belangrijkste. We hopen gewoon dat we het stokje niet laten vallen en zonder kleerscheuren aan de finish geraken. Dan zouden we heel fier zijn.”