Valverde tussen rood en regenboog

Veteraan weigert (voorlopig) bewust leiderstrui in Vuelta en gaat voluit voor zijn laatste kans op wereldtitel

Voor de Spanjaarden is Alejandro Valverde (38) de rode draad door deze Vuelta. De voorbije dagen kon hij zó de rode leiderstrui nemen, maar hij vertikte het. Op advies van zijn ploeg Movistar. De veteraan koerst tegen zijn natuur in, maar beseft dat het hem anders straks op het WK in Innsbruck zuur kan opbreken. Want hij wil echt wereldkampioen worden. Al zestien (!) jaar aan een stuk.

Eigenlijk heeft de enige overgebleven wereldster uit Spanje nog twee dromen: eindelijk eens die regenboogtrui veroveren en in 2020 in Tokio die olympische titel pakken. Tegen dan is El Imbatido

– ‘De Onverslagene’ – al 40 en kan hij aan een andere job gaan denken.

Het WK en Alejandro Valverde: het is iets als de NeverEnding Story. Thuis in Murcia heeft hij in zijn kast al twee zilveren plakken liggen. Van Hamilton 2003 (!) en Madrid 2005. En daar kwamen nog eens vier bronzen medailles bij. Drie jaar op rij eindigde hij derde. Om gek van te worden.

Maar dit keer ziet het er opnieuw goed uit. Vroeger was het in de Spaanse ploeg altijd heel ingewikkeld met al die A-figuren, maar die vielen intussen stuk voor stuk weg, terwijl Valverde maar blijft rijden en winnen. Dinsdag verloor hij wel het groen aan Peter Sagan, maar gisteren in Luintra nam hij de puntentrui terug. De rode leiderstrui van Simon Yates daarentegen weigert hij voorlopig over te nemen. Ook al heeft hij die met slechts één seconde achterstand zomaar voor het grijpen.

Heel Spanje hoopt nochtans dat Valverde negen jaar na zijn enige winst in een grote ronde nog eens de Vuelta wint, maar zelf beseft hij maar al te goed dat dit zijn kansen op een wereldtitel veel te zwaar kan hypothekeren. Javier Minguez, de Spaanse bondscoach, is heel categorisch: “Ik ben enkel de baas tijdens het wereldkampioenschap, maar ik zou hem ten strengste verbieden om voor het klassement in de Vuelta te gaan. Anders kan hij het WK nog maar eens op zijn buik schrijven.”

Valverde, si o no. ‘Valverde, ja of nee?’, kopte de Spaanse sportkrant Marca. Het is dus voorlopig

no! Zo is Valverde normaal gezien niet. De man van 121 profzeges wil altijd en overal winnen. “Ja en neen”, antwoordde hij. “Met twee ritzeges is deze Vuelta nu al een geslaagde missie. Ik heb me zelden zo op mijn gemak gevoeld.” Ploegmanager Eusebio Unzué treedt hem bij. “Met Alejandro op de tweede plaats en Nairo op drie staan we perfect voor het zware drieluik in León en Asturië van dit weekend. Alejandro’s wil om te winnen is meestal zoveel groter dan de rede. Ik ben blij dat hij voorlopig heel verstandig koerst.”

Gespeeld boos

Valverde is vooral tevreden dat hij opnieuw het goede gevoel in de benen heeft. Hij was al heel opgelucht dat hij een jaar na zijn zware knieschijfbreuk in de proloog van de Tour 2017 opnieuw competitief was in de Ronde van Frankrijk. Maar daar liep het niet van een leien dakje, wel integendeel. Voor het eerst kwam het besef dat ook zijn carrière eindig is. Dat liet hij in juli binnen de groep op zijn eigen indirecte manier doorschemeren, maar sinds deze Vuelta is hij opnieuw de ‘oude’ Valverde. “Ik weet niet hoe het komt, maar ik voel me altijd veel beter in mijn eigen land. Met twee ritzeges in zes dagen heb ik ook mezelf opnieuw kunnen overtuigen. Raak ik zonder al te veel inspanningen het eindpodium in Madrid op, oké. Maar het belangrijkste is dat Nairo Quintana wint.”

Al maakte Valverde zich gisteravond in Luintra wel kwaad om het gedrag van Mitchelton-Scott. “Wat denkt Simon Yates wel? Dat je in de Vuelta zomaar de leiderstrui kunt dragen zonder je verantwoordelijkheid te nemen? Zonder ons stond Thibaut Pinot in het rood.”

Al was dat meer bedoeld als cinema voor zijn landgenoten, die hem aanbidden. Niet dat Yates zich daardoor uit het lood laat slaan.

FOTO AFP