Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Ik neem mijn verloofde mee naar den Antwerp”
Maarten Breckx trapt UEFA Nations League af met Rode Duivels-Schotland op VTM
Zelf speelt hij voetbal “op het laagst denkbare niveau” en heeft hij truitjes in de kast hangen van Ravanelli en Denílson. Noem sportjounalist en Antwerpenaar Maarten Breckx (33) gerust een voetbaldier. De vraag of de hij blij is dat de Rode Duivels vanaf vanavond op VTM voetballen, kunnen we meteen overslaan.
Uiteraard las ook Maarten Breckx gisteren in de krant dat de truitjes van Rode Duivels nooit populairder waren. Net als heel wat journalisten kreeg Breckx in de aanloop van het WK voetbal een nieuw ‘Duivels’ exemplaar toegestuurd van Adidas, maar dat heeft nooit in zijn kast gehangen: “Ik heb het aan mijn neef geschonken. Mijn achternaam staat op het truitje, dus kan hij er perfect mee rondlopen
Heb je als kind voetbaltruitjes verzameld?
Maarten Breckx: Toen ik nog niet grijs was, was Fabrizio Ravanelli van Juventus mijn idool, samen met de Braziliaanse speler Denílson de Oliveira. Mijn liefde voor voetbal is écht begonnen op het WK voetbal in 1994, mede dankzij spelers als Romario en Baggio. Ik was toen negen en heb de finale van het WK op vakantie in Italië meegemaakt (Italië verloor die finale met 3-2 van Brazilië, red.). Toen besefte ik voor het eerst dat voetbal mensen echt zot kon maken.
(lacht).”
Ben je zelf jong begonnen met voetballen?
Ik speelde op school iedere middag. De speeltijd kon nooit snel genoeg beginnen. Mijn vader was een zeer goed hordeloper en had me ingeschreven in de atletiekclub, maar mijn hart lag toch bij het voetbal. Op mijn twaalfde begon ik recreatief te spelen, bij VK Stanislas, de ploeg van mijn College in Berchem. Twintig jaar later doe ik dat nog altijd, in derde afdeling van de Antwerpse Vereniging voor Vriendenclubs. Op zaterdagnamiddag speel ik buiten, op woensdagavond in zaal. Dat zijn twee vaste afspraken met vrienden van jaren terug die ik in tijden van drukke jobs en gezinnen met kinderen probeer te honoreren. We zijn ook beginnen fietsen, noem het een sportieve manier om onze vriendschap te onderhouden.
Je noemde dat voetbal van jullie van een niveau dat “niet om aan te zien is”. Je ploegmaats zullen het graag horen.
We weten dat van onszelf, we
kunnen onszelf relativeren. Het valt niet op als je op het veld staat, wel als je op de bank zit. Dan is het vaak niet om aan te zien, niet altijd. Zelf heb ik een goeie lange bal, maar daar houdt het ook op. Het gaat om de vriendschap, het samenzijn. Als blijft winnen nog even leuk als twintig jaar geleden.
Leidt dat vele voetbal op tv thuis nooit tot discussies?
Nee, hoor. Mijn vriendin Lies (Vandenberghe, nieuwslezer en eindredacteur bij Qmusic en Joe,
red.) heeft nog voor Cercle Brugge gewerkt en schreef ook over voetbal voor de Krant van West-Vlaanderen. Ze volgt de sportwereld dagelijks voor het radionieuws. Ik neem haar mee naar wedstrijden, dat vindt ze helemaal niet erg. Zo zijn we al een paar keer naar den
Antwerp geweest. Thuis staat het voetbal amper op, omdat ik meestal op het werk kijk. Meestal heeft Lies dan late dienst bij de radio.
Ben je een zware supporter van Antwerp?
Mijn vader en grootvader namen me altijd mee, ik heb er al lang sympathie voor. Het heeft lang geduurd voor we weer een Antwerpse topclub in eerste klasse hadden. Bovendien is het geweldig leuk om met de fiets naar het stadion te kunnen. Maar om nu te zeggen dat ik het logo van
Antwerp op mijn arm heb laten tatoeëren, dat nu niet. Hoe heb jij deze zomer het WK voetbal beleefd?
Bij VTM Nieuws. En ik heb alle wedstrijden van de Rode Duivels becommentarieerd voor Qmusic. Dat was een kinderdroom die in vervulling ging. Volgens mijn mama was ik 5 jaar toen ik commentaar gaf bij mijn eigen tafelvoetbalwedstrijden. Als je dan 28 jaar later hetzelfde kunt doen bij Qmusic, kun je alleen maar dankbaar zijn. Ik was ook bij de huldiging van de Rode Duivels op de Grote Markt in Brussel. Veel sfeer, alleen jammer dat de speeches niet verder gingen dan ‘waar is dat feestje’. Alleen bondscoach Martinez had iets voorbereid, een niet-Belg.
Wat zeg jij tegen mensen die bedenkingen hebben bij de buitensporige lonen van voetballers?
Dat ik die lonen ook buitensporig vind, zeker in vergelijking met andere sporten. Het slaat echt nergens op en het is het gevolg van de vermarkting van voetbal. Anderzijds: ik denk niet dat iemand zo’n loon zou weigeren om de hele dag iets te doen wat hij zeer graag doet. Mensen onderschatten ook wat zo’n speler moet doen voor dat loon. Echt wel meer dan een uurtje trainen en af en toe een match, hoor. Ze zitten in het krachthonk, krijgen privétraining, moeten op hun voeding letten, hun sociale media onderhouden. Het zijn kleine bedrijfjes geworden. Vergeet ook niet dat die sterren ook kinderen inspireren. Ik keek zelf op naar mannen als Nilis en Degryse, zij lokten mensen naar het voetbal.
Jij gaat volgende week trouwen. Speelt voetbal daar enigszins een rol in?
We gaan op huwelijksreis naar de VS. In Los Angeles gaan we wel naar het debuut van basketballer LeBron James bij de LA Lakers kijken, dat wou ik niet missen. Het is bovendien in het Staples Center, een magische plek (goed voor
21.500 toeschouwers, red.). Mijn aanstaande vindt dat een fantastisch idee (lacht). TOM DE LEUR
Schotland-België, om 20.20u op VTM