Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Ne welgemeende Ça Va?! bij de Chiro
Honderden beige broeken en rokken kleurden zaterdag het domein Elzenhof in Aarschot. Chiroleiders uit de Kempen, Antwerpen, Mechelen, Brussel en Leuven gaven er op het festival Ambriage de aftrap van het nieuwe werkjaar. Onder de slogan ‘Ça va?!’ moet daarin ook ruimte zijn voor het psychisch welzijn van Chiroleden.
Zangstondes waarbij vergeten meezingers worden opgerakeld, workshops volksdans, sumoworstelen, een touwenparcours of bierbakklimmen: aan activiteiten geen gebrek op Ambriage. 1.800 jongeren die zich doorheen het jaar engageren als Chiroleider, konden hier alle remmen loslaten.
“Tegelijk is dit een dag waarop ze inspiratie kunnen opdoen en kunnen netwerken”, vertelt Anton De Vis, een van de trekkers van Ambriage. “En ook de commissie Diversiteit en de commissie Jeugdbeleid zijn aanwezig. Die laatste geeft bijvoorbeeld tips over hoe een fuif te organiseren zonder alcoholmisbruik of geluidsoverlast.”
De regenboogkleurige eenhoorns op het terrein staan symbool voor het nieuwe jaarthema van Chirojeugd Vlaanderen: ‘Ça va?!’. De jeugdvereniging wil het taboe rond psychisch welzijn doorbreken en bouwen aan een cultuur waarin iedereen kan vertellen hoe hij of zij zich écht voelt.
“Uit onderzoek van de Vlaamse Jeugdraad blijkt dat een derde van de jongeren zich niet altijd even goed in zijn vel voelt”, verklaart Tina Schuermans, voorzitster van Chirojeugd Vlaanderen. “In diezelfde studie geeft tachtig procent aan zich er goed bij te voelen om daarover te praten met vrienden. De Chiro kan daarin een belangrijke rol spelen. Wat wij doen, is meer dan alleen maar spelen. De Chiro is de plek bij uitstek waar jongeren zichzelf moeten kunnen zijn.”
En dus wil de jeugdvereniging werken aan een open klimaat, met ruimte voor een serieus gesprek als dat nodig is. “Want vandaag blijft dit thema toch vooral onder de radar.” Dat bevestigt ook Anton De Vis. “Bij de Chirogroep voor jongens waarin ik vroeger zat, kwam dit soort dingen maar weinig aan bod. En dat terwijl je als leiding af en toe wel degelijk geconfronteerd wordt met kinderen die zich slecht voelen. Vraag je dan hoe het met hen gaat, dan komt er soms een heel verhaal uit; zeker op kamp.”
Onder meer een verhalenbundel waarrond activiteiten kunnen worden opgezet, moet zowel leiding als leden de mogelijkheid bieden voor een babbel.