Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Je moet geen drie maanden in een graf liggen om in het boek te komen”
Zoerselaar bouwt piramide van suikerklontjes in doodlopende straat
Het boek Guinness World Records
2019 ligt in de winkel. En wat blijkt? Slechts vijf Belgen kregen een plek, terwijl een veelvoud van landgenoten een geslaagde recordpoging ondernam. Waar liep het mis? En welke Antwerpenaars krijgen wel wereldroem?
België grossierde vroeger in extreme uithoudingsrecords. Zo liet de Limburger Louis Luypaerts zich op paaszaterdag 1974 drie meter diep in een kist onder de grond begraven in Hechtel-Eksel. Tot 23 juli hield de grafligger het uit. Helaas hield zijn record slechts twee jaar stand. In 1976 lag een Amerikaan 141 dagen in een graf. In 2001, op zijn 69ste, werd Luypaerts weer begraven, nu voorgoed. Nochtans had hij na zijn avontuur laten weten dat hij gecremeerd wilde worden.
In de jaren 70 en 80 vestigden de Belgen veel duurrecords, onder meer in het babbelen, paalzitten, marathonzingen en om ter langste paardrijden.
Ook dit jaar waren de verwachtingen hooggespannen bij de recordjagers, maar slechts vijf Belgen krijgen een vermelding in het nieuwe wereldrecordboek.
Acht uur bouwen
Zo bouwde Paul Van Den Nieuwenhof (38) in Zoersel op 16 juni 2017 in alle stilte een piramide van 10.416 suikerklontjes. Het bouwwerk was 73 centimeter breed en diep en 31 centimeter hoog, zonder interne ondersteuning of hechtmiddelen. Het is al de tweede keer dat de Zoerselaar het Guinness Book of Records haalt. Enkele jaren geleden stond hij er ook in met zijn holle suikerklontjestoren van 1.90 meter hoog. “Dat record was niet meer geldig omdat de regels veranderd zijn. Guinness aanvaardt alleen nog records die op openbaar terrein zijn gevestigd, terwijl ik mijn suikerklontjestoren in mijn keuken had gebouwd. Daarom deed ik op 16 juni 2017 een aanval op een andere categorie: de suikerklontjespiramide. Ik heb hem gewoon in mijn doodlopende straat gebouwd. Dat duurde ongeveer acht uren. Twee vriendinnen zaten erbij in een ligstoel. Het was gezellig. Enkele buren moesten met hun auto even uitwijken voor mijn piramide, voor de rest heeft niemand er aandacht aan besteed.”
Dat hoeft voor Paul ook niet. “Ik doe het gewoon om het certificaat tegen mijn keukenmuur te kun-
nen hangen. Maar je moet dus geen drie maanden in een graf liggen om in het Guinness Book of Records te geraken.” Langste worstenketting
Het Worstencomité van de Worstenfeesten in Vlimmeren mag ook de barbecue aansteken voor een feestje, want de langste worstenketting van 3,54 kilometer, gemaakt op 15 augustus 2013, kreeg een plek in de rubriek ‘voedselprestaties’. “Nóg trotser zijn we op ons nieuwe record: de langste fietsenketting, gevestigd op 15 augustus dit jaar”, reageert Luc Dockx van het Worstencomité. “De deurwaarder telde toen 1.921 deelnemers. Het Guinness
Book of Records moet ons nieuwe wereldrecord nu nog homologeren. Het is trouwens de eerste keer dat onze worstenketting in de papieren editie is geraakt, de vorige jaren stond ze enkel op de website.”
Ook The Beast, de grootste opblaasbare hindernisbaan (495,52 meter lang) van Hold My Shoes en V-formation uit België, staat in de editie 2019. De meting gebeurde in Wachtebeke.
Eddy Merckx staat niet meer in het Guinness World Records, maar wel Greg Van Avermaet, die op 9 april 2017 in 5 uur, 41 minuten en 7 seconden tegen een gemid- delde snelheid van 45,2 kilometer per uur Parijs-Roubaix won. Het vorige record van 45,1 kilometer per uur van de Nederlander Peter Post dateerde van 1964.
Eén Waalse wereldrecordhouder werd gehonoreerd: Daniel Laruelle liep op 17 juli 2017 het snelste (4 minuten en 17 seconden) over een 200 meter lang koord boven een kloof in China.
Pechvogels
Haalden afgelopen jaar wel de pers maar werden niet weerhouden: het werelduurrecord bij 80plussers gevestigd door Achille Margo (85) uit Lauwe (er had geen dopingcontrole plaatsgevonden) en het langste dessertenbuffet in Vorselaar (de tafels stonden niet allemaal tegen elkaar).
Dé pechvogel van het jaar was Robby Vernaillen (39) van de Belgische Poker Liga uit Lier, die in augustus 2017 liefst 120 uur en 50 minuten onafgebroken poker speelde. “In de vijfde nacht hebben de twee computers die alles registreerden jammerlijk gelijktijdig een Windows-update ondergaan. Ze werden automatisch opnieuw opgestart, en zo zijn we zeven minuten kwijt, waardoor het
Guinness Book of Records mijn wereldrecord niet aanvaardt. Want in die zeven minuten zou ik een dutje gedaan kunnen hebben, terwijl ik 5,5 dag wakker ben gebleven!”
Toch is Robby niet ontgoocheld. “Alle mensen die bleven slapen, de media-aandacht op de laatste dag: het was de moeite. Ik sluit een nieuwe poging niet uit, zodat ik alsnog het wereldrecordboek haal. Mijn twee dochters spreken er nog altijd over!”
Guinness World Records 2019, Guinness World Records Ltd, 24,99 euro, Uitgeverij De Fontein