Gazet van Antwerpen Stad en Rand
De twee gezichten van Malinwa
KV speelt één helft geweldig, één helft ondermaats
Een uur lang had een dominant KV Mechelen alles onder controle. De troepen van Wouter Vrancken leken zich eindelijk met vertrouwen naar hun eerste (en verdiende) uitzege van het seizoen te voetballen. Maar dan kroop KV Mechelen achteruit en uiteindelijk mocht het nog blij zijn met één punt. “Plots viel alles weg”, verwoordde Vrancken het. Hoe kan dat gebeuren?
Als je in de 95e minuut nog gelijkmaakt, voelt dat normaal gezien als een overwinning. Niet zo bij KV Mechelen gisteren. Malinwa voetbalde één helft op 1A-niveau, het beste dat we dit seizoen al zagen. Het vervolg daarentegen leek veeleer op het voetbal van de eerste speeldagen in 1B. Wouter Vrancken liet zijn jongens met veel druk vooruit
aan de match beginnen. Zonder echt grote kansen te creëren verdiende KV de voorsprong. Eerst kon De Camargo een scherpe voorzet van Storm net niet binnentikken – quasi een kopie van hun doelpunt op Roeselare -, maar na een halfuur resulteerde de constante pressing op de Union- verdediging wel in een doelpunt. Matthys – die startte in plaats van een zieke Kaya - en De Camargo gingen tot op de achterlijn storen, Pinto Borges dribbelde zich vast en trok De Camargo neer. Een lichte, maar vooral domme penalty. Tainmont bedankte met zijn vijfde doelpunt van het seizoen (met de beker inbegrepen). Daarna liet Malinwa het tempo wat zakken, Union maakte
werkelijk niets klaar.
De druk eraf
De tweede helft leek eenzelfde spelbeeld te krijgen. Union kon niet beter en bij KV Mechelen leek de druk eraf. Gevolg: de pressing van de eerste helft was ver te zoeken. “En dat was nochtans niet de afspraak. Tijdens de rust hadden we benadrukt hoe belangrijk die druk en ons blok was.” Zo’n pressing kost natuurlijk krachten, maar aan de conditie lag het volgens Vrancken zeker niet. “Oké, we wisten dat een aantal jongens dat niet 90 minuten zouden
volhouden. Maar als dan na één minuut in de tweede helft de opdrachten niet meer worden uitgevoerd, klopt er iets niet. Dan zit dat niet in de benen, maar in de hoofden.” Nochtans kreeg KV nog de kansen om de match dood te maken. Eén keer werd er nog goed druk gezet. Tainmont recupereerde de bal, De Camargo zette Storm helemaal alleen voor doel, maar die wachtte te lang. Perdichizzi kon het schot nog afblokken. Even later kopte Cocalic een vrije kopkans naast. “We moeten in eigen boezem kijken”, klonk Vrancken streng. “We hadden die match gewoon moeten doodmaken. Maar dan merk je dat de ploeg nog dat tikkeltje vertrouwen of noem het doortastendheid mist om die wedstrijd binnen te halen.”
Geklopt in de lucht
Daar bleek Union moed uit te putten en uit het niets scoorde Niakaté de gelijkmaker. Zijn schot week af op Bijker en Verrips zag de bal stomverbaasd in de winkelhaak dwarrelen. Kopjes naar beneden bij Malinwa. En daar maakte Union gebruik van. Een vrije trap bereikte Perdichizzi en die haalde het al te makkelijk in de lucht van Cocalic, 2-1. Zo dicht liggen de rol van held of anti-held bij elkaar. Niet voor het eerst overigens dat de Bosnische verdediger het in de lucht laat afweten. Ook in het slot van vorig seizoen slikte KV heel wat kopbaldoelpunten waarbij Cocalic betrokken was. “Ik ga niemand persoonlijk viseren, maar we zullen wel analyseren wat er anders moet. De tegenstanders rekenen immers op twee soorten momenten: stilstaande fases en counters. In de eerste helft hadden we op beide domeinen de controle. In de tweede op geen enkel van de twee”, verklaarde Vrancken. “Of de verdediging te veel achteruit kroop? Dat komt omdat er voor hen een aantal zaken mislopen, dan kan je niet anders. Maar dat speelde zeker in de kaart van Union.”
Malinwa trok met de moed der wanhoop naar voor en na al het tumult met de twee rode kaarten en het wegsturen van de assistenten kreeg het nog één kans. Doelman Kristiansen kon een vrije trap van Matthys nog net wegtikken, Van Cleemput heroverde en Engvall maakte gelijk. Toch nog gerechtigheid voor KV. “Onze invallers verdienen een pluim, maar een puntje vind ik te weinig na zo’n eerste helft”, stelde Vrancken. “We hebben vorige week een stap vooruit gezet, vandaag leken we weer vooruitgang te boeken. Daar moeten we op voortbouwen. Maar dat plots alles waar we twee weken op getraind hebben zomaar wegvalt, dat kan echt niet. In 1B kan je niet winnen zonder ervoor te vechten.” Al namen sommigen dat zondagnamiddag iets te letterlijk.
“Als na één minuut in de tweede helft de opdrachten niet meer worden uitgevoerd, klopt er iets niet.” Wouter Vrancken Coach KV Mechelen