Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Ik bleef hopen dat ik mijn studie verder kon zetten”
Tumko (20) halfjaar na uitwijzing naar Mongolië terug in Antwerpen met studentenvisum
Het heeft een halfjaar geduurd, maar Tumurochir Purevjav, kortweg Tumko, is eindelijk terug in Antwerpen nadat hij in maart plots werd uitgewezen naar Mongolië. Hij kan nu zijn studies aan de UA verderzetten en uitkijken naar een verblijfsvergunning. Tumko en zijn vrienden, die hem zijn blijven steunen, kunnen niet wachten tot het academiejaar begint.
Tumko is dolgelukkig. Na een halfjaar in Mongolië heeft hij afgelopen week eindelijk terug voet gezet op Antwerpse bodem. In maart werd hij uitgewezen naar zijn thuisland, omdat hij geen geldige verblijfsvergunning had. Hij woonde op dat moment al acht jaar in België, maar de aanvragen voor een verblijfsvergunning werden steeds geweigerd. Hij werd opgepakt, en het was een kwestie van dagen voor hij plots in Mongolië zat. “Ik kende er bijna niemand”, vertelt hij. “Ik woon al zo lang in België, ik ben hier echt opgegroeid. In Mongolië voelde ik me verdwaald.”
Om zijn tijd nuttig te besteden, werkte Tumko in een fietsenwinkel. “Dankzij die collega’s voelde ik me al meer op mijn gemak, maar ik bleef hopen dat ik zo snel mogelijk mijn studie productontwikkeling verder zou kunnen zetten.”
Tumko deed daarom een aanvraag voor een studentenvisum bij de Belgische ambassade in China. Zo zou hij kunnen terugreizen. Maar de procedure duurde lang. “Ik wist dat het lang kon duren, maar een halfjaar was echt te veel. Ik miste vooral mijn vrienden en mijn moeder. Gelukkig kon ik via videochat contact met hen houden.”
Tumko’s goede vrienden en studiegenoten aan de Universiteit Antwerpen, Egon De Bruyn en Florentijn Vandecasteele, startten meteen na zijn uitwijzing een grootschalige petitie, die ze We
want Tumko back noemden. De meer dan drieduizend handtekeningen stak Tumko bij zijn aanvraag.
Tumko
“Ik ben hen enorm dankbaar. Hun steun heeft mij kracht gegeven. Maar ook Battsetseg, een vriendin van Mongoolse afkomst, hielp me met de voorbereiding van mijn documenten voor het visum. Het was voor mij een grote verrassing toen ik eind augustus hoorde dat ik eindelijk het studentenvisum kreeg. Ik heb het mijn vrienden meteen laten weten. Ook zij waren verrast. Ik kon niet wachten om op het vliegtuig te stappen.”
Voorlopig heeft Tumko zijn vrienden nog niet gezien, want de meesten van hen wachten tot het begin van het academiejaar om terug naar Antwerpen te komen, waar ze op kot zitten.
“Onze hele vriendengroep is zo blij dat Tumko terug bij ons is, en dat hij zijn studies kan afmaken”, zegt Egon vanop zijn vakantieadres in Spanje. “Alle moeite die we in de petitie staken, heeft geloond. Ons doel is eindelijk bereikt. Het was zo vreemd toen Tumko plots moest vertrekken. Maar de verrassing van zijn terugkomst, was net zo groot. Als het jaar weer begint en we elkaar allemaal terugzien, hopen we een welkomstfeestje te organiseren.”
Binnen twee weken kan Tumko weer plaatsnemen op de schoolbanken. “Ik kan zelfs al enkele vakken van het tweede jaar opnemen. De vakken van het eerste jaar die ik gemist heb, moet ik eerst afleggen. In januari ga ik met het studiebewijs dat ik van de universiteit krijg, naar de dienst vreemdelingenzaken. Mijn visum kan dan verlengd worden, en dan zou ik ook een verblijfsvergunning kunnen krijgen. Mijn leven kan nu eindelijk verdergaan.”
“Ik woon al zo lang in België, ik ben hier echt opgegroeid. In Mongolië voelde ik me verdwaald.’’