Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Dit was het echte Beerschot”.
Vreugde (Vreven) en verdriet (Vrancken) zaten gisteravond dicht bij elkaar. Terwijl de trainer van KV Mechelen baalde dat een stilstaande fase zijn ploeg alweer nekte, loofde die van Beerschot Wilrijk vooral de mentaliteit van zijn spelers. “Dit moet de standaard zijn.”
Wouter Vrancken zuchtte. “Ik denk dat we, net als op Union, goed gestart waren. We waren de betere ploeg, we creëerden voldoende kansen, alleen waren de eindpasses en eindbeslissingen weer niet goed. En na rust konden we niet hetzelfde brengen. We gaven wel weinig weg, maar dan werden we toch weer genekt door zo’n stilstaande fase. Zo gooiden we het weg. Want we verdienden hier echt niet te verliezen.”
Stijn Vreven was het niet met álles eens wat Vrancken zei. “Ik weet niet of KV Mechelen zo veel kansen heeft gecreëerd als mijn collega zei, dat zou ik nog eens moeten herbekijken”, zei Vreven. “Maar ik ga wel akkoord met het feit dat zij beter begonnen. Dat heeft ook te maken met hun nieuwe coach en hun nieuwe gameplan, met veel druk. Alleen slaagden we er dit keer wél in om de situatie om te keren. Echt: hoe verbaasd ik vorige week was over het slechte niveau, zo verbaasd was ik dit keer over onze gedaanteverwisseling. Ik zag effort, passie, spelers die er absoluut voor wilden gaan. We hebben dit keer het échte Beerschot gezien, waar elke fan trots op is. Het was een mooi avondje voor de fans. Een mooi avondje voor de coach ook.” (glimlacht)
Verschil in lengte
Vreven was zeker ook wel tevreden over enkele voetbaltechnische zaken, maar bleef toch vooral het strijdershart van zijn mannen benadrukken. “Ja, ik vond ons na de rust zeker beter spelen. We waren wat rustiger in balbezit, de beste kansen waren ook voor ons. En we kwamen de stilstaande fases heel goed door. Niet evident, want er was toch een verschil in lengte. Maar zo zie je maar: met passie en geloof kan je wedstrijden winnen. Als we op dat vlak elke week hetzelfde tonen, zijn we gewoon erg goed.”
Beerschot Wilrijk zit met een 9 op 18 nu aan 50 procent van de punten. Uiteraard wil Vreven meer, hij wil een positief rapport. “Maar de reeks is echt niet te onderschatten, het niveauverschil tussen de ploegen is nihil. Elke week worden wedstrijden op details beslist. Maar als je met deze passie speelt, trek je het geluk en die details wel naar je toe.”
Druk van de ketel
En dus is de vraag: is zijn ploeg nu eindelijk echt vertrokken? Is dit een kantelmoment? “Daar kan ik nog niet op antwoorden, dat moet volgende week blijken. Als we er tegen Lommel opnieuw zo voor knokken, dan kunnen we winnen. Of dit de start is, ga ik nog niet zeggen, maar dit was wel de standaard. We speelden met ballen en zo moet het.”
Vreven zelf kan alleszins ook weer wat rustiger ademen. De druk is enigszins van de ketel. Al is hij realistisch genoeg om te beseffen dat de resultaten moeten blijven komen. Voor het dubbelinterview met Vrancken enkele dagen geleden poseerden beide trainers nog op de schommel. Op de wip zaten ze niet. Maar, zo zei Vreven al lachend: “Maakt niet uit. Op de wip zit je als trainer toch altijd.”