Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Hier doen we dingen die anderen niet kunnen”
Op zoek naar de ‘kracht van verandering’ in Dessel, waar de N-VA van burgemeester Kris Van Dijck al twaalf jaar alleen de plak zwaait
In Dessel behaalde de N-VA op 14 oktober 2012 met 53,4% een ware monsterscore. Burgemeester Kris Van Dijck (54) deed zo voor de tweede keer op rij wat geen enkele N-VA’er hem al kon voordoen: een absolute meerderheid halen. Zonder ‘gehinderd’ te worden door een coalitiepartner was het voor hem meteen ook een nieuwe kans om te bewijzen dat zijn partij op lokaal vlak voor een positieve dynamiek kan zorgen. Maar is dat ook echt gebeurd? Een zoektocht naar de kracht van verandering in Dessel.
Onze vraag aan de burgemeester van het dorp tussen Retie en Mol is duidelijk: laat het ons nu maar eens zien. Want als die ‘kracht van verandering’ van de N-VA op lokaal niveau bestaat, dan moet dat in Dessel toch duidelijk te merken zijn? “Stap maar in, ik laat jullie een paar plekken zien”, klinkt het. Kris Van Dijck draait al lang mee in Dessel. Hij werd er in 1989 op zijn 25ste schepen voor de Volksunie, en zes jaar later al mocht hij voor de eerste keer de burgemeesterssjerp dragen in een coalitie met de toenmalige CVP. In 2000 was Van Dijck ook de populairste politicus, maar werd hij door een coalitie toch uit het zadel gelicht. Daar kregen de andere partijen in 2006 de kans niet toe, want de N-VA-lijst groeide sterk en haalde een volstrekte meerderheid met 51 procent van de stemmen. In 2012 werd dat zelfs meer dan 53 procent.
De eerste halte die we aandoen in Van Dijcks Audi is de nieuwbouw voor gemeentelijke basisschool De Kangoeroe, waar ze onder meer kunnen beschikken over een knappe sporthal. “Ik geef toe, een andere burgemeester had deze school ook gebouwd, want ze was nodig. Maar wij hebben beslist om de buitenschoolse kinderopvang in het schooldomein te integreren. Zo kunnen de speelplaats en het sanitair voor beide dienen. Zulke dingen stuiten op voorhand soms op bezwaren, maar het was de meest efficiënte oplossing. Op zulke beslissingen ben ik best fier. Ook deze sporthal wordt door externen gebruikt.” De roadtrip leidt dan naar het gehucht Witgoor, waar Van Dijck ons de bijna afgewerkte chirolokalen toont. “De meisjeschiro wilde een extra verdieping zetten. Dat kon, maar we hebben toen voorgesteld om de oude jongenslokalen te slopen en daar een verkaveling te ontwikkelen. Met dat geld konden we dan een nieuw lokaal voor meisjes én jongens bouwen van 1,2 miljoen euro. (wijst naar de gebouwen)
Hebben jullie al vaak zo’n lokalen gezien voor jeugdbewegingen? Dat zijn opportuniteiten die je moet zien. Dat is voor mij een voorbeeld van hoe we het creatief aanpakken.”
Maar het grootste toekomstproject is de herinrichting van het centrum van Witgoor. “De school is hier ook te klein, en het grote plein en de wegen zorgen niet voor een dorpsgevoel. Wij willen een nieuwe school in een dorpscentrum waar je merkt dat je een dorp binnenrijdt en waar er een echt marktplein is. Dat zijn grote veranderingen, maar we geven ze vorm samen met de mensen. Het nieuwe marktplein in het centrum is indertijd door mijn voorgangers vanop het gemeentehuis bedacht. Maar het zal door de inwoners mee vorm gegeven worden. Dat is een stijlbreuk met vroegere tijden en niet de makkelijkste weg, maar wel de beste.” We zien ook nog het sportcomplex Brasel, met een sporthal uit 2006 die in 2013 nog eens aanzienlijk uitgebreid is en sindsdien ook een knappe Finse looppiste heeft. Voor een gemeente van nog geen 10.000 inwoners is dat niet slecht.
Nucleaire sector
“We ontvangen twee miljoen euro per jaar uit de activiteiten van de nucleaire sector in onze gemeente, ofwel een zevende van ons totale budget. We hebben hier een draagvlak om de komende 300 jaar laagradioactief afval te bergen. Ook de witzandwinning brengt ons goed op. We stellen het dus goed als gemeente en kunnen dingen die anderen niet kunnen. Kijk maar naar deze sporthal. Zelfs een gevechtssport als mixed martial arts kan hier een dojo gebruiken met eigen cafetaria voor hun 390 leden. Zo’n infrastructuur voor een gevechtssportclub zie je zelden.”
“Of het niet ‘makkelijk’ is om te besturen met een gevulde kas? Ook hier kunnen we niet alles, hoor. Zo hebben we nog geen echt cultuurhuis. We kiezen er name-
Monique Soeffers Inwoonster “Ik denk dat Kris Van Dijck weinig concurrentie heeft. Zelfs mensen die normaal niet voor N-VA zouden stemmen, doen dat nu vaak wel omdat ze hem goed vinden als burgemeester.”
Frans Blankert N-VA-militant “Ik ben vaak met de burgemeester van deur tot deur gegaan en dacht dat hij een vriend was. Maar ze gaven me geen kans meer op de lijst. Te weinig stemmen gehaald vroeger.”
lijk voor om de belastingen heel laag te houden”, aldus Van Dijck. Voorganger Michel Meeus (49, CD&V), die van 2000 tot 2006 burgemeester was, is minder enthousiast. “De kracht van verandering? Daar zie ik eerlijk gezegd niets van. Let op: ik noem Kris Van Dijck geen slechte burgemeester. Hij is bereikbaar voor zijn kiezers en komt veel onder de mensen. En het is niet zo dat er veel dingen gebeurd zijn die ik niet goed vind.”
“Het grootste verschil is dat ik veel meer had willen doen. Ik stel vast dat veel dossiers bijzonder traag vooruit gaan. Zo weten we al jaren dat Witgoor een nieuwe school nodig heeft, maar de kinderen zitten nog altijd in containers. Als wij daar kritiek op geven vanuit de oppositie, wordt dat weggelachen. Het lijkt of de hele ploeg door de absolute meerderheid te weinig geprikkeld wordt”, analyseert Meeus.
“Voor mij is de historische pomp in het centrum een symbool van hun gebrek aan daadkracht. Toen ik nog burgemeester was, hebben zij die pomp laten klasseren via minister Geert Bourgeois, zodat ze niet verplaatst mocht worden bij de heraanleg van het centrum. Twaalf jaar later staat ze er nog even vervallen bij als toen. Als ze toch zo belangrijk was, waarom is er dan nog niets mee gebeurd?” Zelf komt de oud-burgemeester op als lijstduwer voor de CD&V. “Paul Meynants is onze nieuwe lijsttrekker. Ik weet niet of ik nog effectief ga zetelen na de verkiezingen, dat zal wat afhangen van de steun die ik voel. Ik wil zeker geen zure mens worden. En op de Desselse oppositiebanken zit die kans er wel in.”
Trouwe soldaat
Maar ook bij de N-VA blijkt niet iedereen even blij. Door het grote aantal mandatarissen en nieuwe jongeren konden niet alle gegadigden een plaatsje op de lijst krijgen bij de partij. Ook Frans Blankert (77), trouwe soldaat uit de Desselse N-VA-familie, moest plaats ruimen. Blankert was nochtans de beste vriend van de vier jaar geleden overleden Flor Van Noppen, die N-VA-kamerlid en schepen in Dessel was. En Blankert verzorgde als grafisch ontwerper zelfs de campagnes voor Kris Van Dijck van 2000 tot 2012. “Ik ben vaak met de burgemeester van deur tot deur gegaan en dacht dat hij een vriend was. Ik wilde me blijven inzetten voor de senioren in onze gemeente, maar ze gaven me geen kans meer. Te weinig stemmen gehaald vroeger.”
Dictatoriale neigingen
“Zo’n absolute meerderheid zorgt in mijn ogen voor dictatoriale neigingen. Ook naar de oppositie luisteren ze te weinig, zodat de gemeenteraad hier een toneeltje zonder veel betekenis is. En dan hebben ze de mantelzorgpremie nog afgeschaft. De N-VA vind ik nog altijd top, maar N-VA Dessel niet meer. Bij zijn huis-aanhuisbezoeken heeft de burgemeester mijn huis deze keer overgeslagen. En hij heeft mij en mijn vrouw geblokkeerd op Facebook. Ik ga nu op de lijst van D&W staan, een samenwerking tussen liberalen, socialisten en onafhankelijken.”
Bij D&W, de derde en laatste partij die opkomt, rekenen ze alvast op forse winst, zegt kopman Dirk Melis. “Nu ook de sp.a ons vervoegd heeft, reken ik er op dat we richting zes of zeven zetels kunnen gaan. De burgemeester heeft zijn stempel onvoldoende kunnen drukken. Er is weinig gerealiseerd. Misschien komt dat ook omdat hij door zijn werk als parlementair zich niet altijd volledig op Dessel kan focussen”, suggereert Melis.
Rest ons nog te polsen wat de mensen zelf denken van het N-VA-bestuur. Opvallend: van de tien inwoners die we lukraak uitkiezen, geeft iedereen aan voor N-VA te zullen stemmen. “Kris is open en bereikbaar, een toffe knul. Ik haat politiek met elke vezel in mijn lijf, maar hij mag burgemeester blijven”, zegt foorkramer Michel Bitters (64).
“Hij is actief op sociale media, hij is op elk evenement aanwezig, zegt altijd een goeiendag en lijkt vriendelijk. Het zou ons verwonderen als hij geen burgemeester zou blijven. De mensen lijken tevreden, hij heeft contacten in Brussel en hij geeft de indruk dat hij weet waar hij mee bezig is”, zeggen collega’s Elke De Hertogh en Inge Jespers (beiden 33). Van Dijck staat ook bekend om zijn huisbezoeken. Bij elke verkiezing is hij bijna 200 uur op pad om élk huis in zijn gemeente te bezoeken. “Ik krijg schouderklopjes, of mensen vertellen hun zorgen. Ik krijg veel energie van al die indrukken en probeer er mee aan de slag te gaan. In een gemeente als Dessel is het nog net haalbaar om bij iedereen langs te gaan. Bij iedereen laat ik een kaartje met mijn gsm-nummer achter. Ik wil bereikbaar zijn”, verklaart de burgemeester. Monique Soeffers (55) heeft hem eerder deze week nog aan de deur gehad. “Dat is wel fijn, als er een probleem is, kan je het dan voorleggen. Of hij burgemeester gaat blijven? Ik denk dat hij weinig concurrentie heeft. Zelfs mensen die normaal niet voor N-VA zouden stemmen, zoals ik, doen dat nu vaak wel omdat ze hem goed vinden als burgemeester.” Tien op tien zal Van Dijck bij de verkiezingen wellicht niet halen. Maar de voortekenen lijken toch niet slecht. De burgemeester verstopt zich dan ook niet als we naar zijn ambities polsen. “Ik denk dat de partij wel fier is op wat we hier in het kleine Dessel hebben neergezet, en ik zou dat verhaal nog graag verderzetten. We besturen hier op een verfrissende manier. Als we geen absolute meerderheid halen, dan zou ik dat als een nederlaag zien”, stelt Van Dijck onomwonden. In een gemeente waar maar drie partijen opkomen loert in dat geval het scenario van 2000 misschien wel om de hoek, toen twee kleinere partijen Van Dijck buitenspel zetten. Bij CD&V en D&W kunnen ze dan na twaalf jaar alleenheerschappij van de N-VA een nieuwe betekenis geven de kracht van verandering.