Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Eerst uppercut, dan vleugels
Red Dragons al zeker van tweede ronde, beoogde derde stek in groep wenkt
Wat heeft het gekost? Een valies frustratie, zaterdag na de pijnlijke 2-3 tegen Slovenië. En gisteren een emmer stress voor de broodnodige 3-1 tegen Japan. Hoe dan ook: de Red Dragons staan in de tweede ronde, op een zucht van de beoogde derde plaats in hun groep. Alleen vandaag nog de zaak afmaken tegen het kleine broertje uit de Dominicaanse Republiek.
“Zaterdagavond voelde het aan als een uppercut, nu alsof we vleugels hebben”, vatte captain Sam Deroo de carrousel aan emoties samen, die hem en zijn Red Dragons het voorbije weekend overvielen. Dat begon dus met een passage in het voorgeborchte van de sportieve hel. Tegen Slovenië, Europees kampioen van 2015, swingden de Belgische mannen naar een 2-0voorsprong. Dromend van een tweede plaats in hun groep en extra veel punten die ze zouden mogen meenemen naar de tweede ronde. Helaas, er sloop zand in de machine en in plaats van feesten met drie punten werd het afdruipen met eentje.
“We kregen nochtans de kansen om het af te maken, maar smeten ons niet met hart en ziel”, sakkerde coach Anastasi. “Er werd getwijfeld. Op de beslissende momenten waren de Slovenen beter. En dan verdien je de overwinning.”
Vandaar dat onze landgenoten gisteren het mes op de keel voelden, en dat viel er ook aan te zien. Tegen Japan móésten de drie punten worden gepakt. Geen sinecure, dat wisten ze ook. De Japanners zijn niet van de allergrootsten, maar wel enorme springveren. Flitsende, rubberen mannetjes die eerder al Italië en Slovenië flink wat hoofdbrekens hadden bezorgd. Coach Anastasi zette er een aangepaste opstelling voor op het terrein, met frisse geesten en Hendrik Tuerlinckx als hoofdaanvaller in plaats van Bram Van den Dries. De snelste
arm van België in plaats van een hoogtewerker met voorhamer. Desondanks werden de Red Dragons overdonderd door die flitsende springveren aan de overkant van het net en dreigde een doemscenario: als vierde van de groep als sparringpartner naar het Bulgaarse Varna. Pas na een fel bevochten winst in de tweede set klaarde de hemel op.
“Het klopt dat we in de eerste set werden weggespeeld, maar ons antwoord mocht er toch zijn, niet?” Sam Deroo
Sterkhouders
“Ik ben even moe als mijn spelers”, zuchtte coach Anastasi na zowat anderhalf uur heen en weer springen, druk gesticulerend en foeterend.
“Laat ik eerlijk zijn: als Japan het niveau van zijn eerste set drie beurten kan rekken, dan wint het met 3-0. Dat was gelukkig niet het geval en ik ben blij dat mijn mannen het tij konden keren. Pas op, het was ook niet gemakkelijk na twee pijnlijke nederlagen. Eerst overklast door Italië, dan een ongelukkig verlies tegen Slovenië.”
“Het zat niet goed in ons hoofd bij het begin van de match”, bekende hoekaanvaller Tomas Rousseaux. “Uiteraard waren we op en top gemotiveerd, maar het was van moeten na die gemiste kans van zaterdag, in plaats van in een positieve sfeer te kunnen spelen. Bovendien had niemand van ons ooit tegen Japan gespeeld. Een land dat een ander volleybal presenteert dan we gewoon zijn. We wisten niet goed wat er gebeurde en lieten ons collectief overrompelen.”
Gelukkig stonden de sterkhouders van het team bijtijds op. Bram Van den Dries bijvoorbeeld, onzeker in zijn service maar doeltreffend in de aanval. En Sam Deroo natuurlijk, de captain in de branding.
“Het klopt dat we in de eerste set werden weggespeeld, maar ons antwoord mocht er toch zijn, niet? De ploeg heeft een groot hart laten zien. Een vechtershart. Daarmee kunnen we tegen de Dominicaanse Republiek onze derde plaats veilig stellen.”