Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Hollywoodactrice verdwijnt na grote belastingfraude
Fan Bingbing, uit ‘X-Men’ en ‘Iron Man’, wellicht opgepakt of onder huisarrest
Fan Bingbing is weg. Opgegaan in rook. De beroemdste Chinese superster en een van de best betaalde actrices ter wereld speelde mee in X-Men en Iron Man en nu heeft al bijna drie maanden lang niemand meer iets van haar vernomen. Onlangs nog raakte bekend dat de Chinese schone, en met haar de hele filmindustrie, op grote schaal belastingen ontdook. Iets waar het communistische regime niet mee kon lachen. Dus moest Fan Bingbing verdwijnen.
Fan Bingbing bezocht op 1 juli een kinderziekenhuis in Tibet. Ze bracht de zieke kinderen snoep en traditionele knoopwerkjes van rood koord die voorspoed wensen. Ze liet zich van haar liefdadigste kant zien, zoals wereldsterren doen. De actrice die gisteren 37 werd, is al vier jaar op rij de best boerende acteur (m/v) van China. Ze speelt ook in Amerikaanse blockbusters, flaneerde in mei nog aan de arm van Will Smith over de rode loper in Cannes en maakt reclame voor Adidas, L’Oreal, Louis Vuitton en Mercedes-Benz.
Zelfs deze Chinese Jennifer Lawrence, die volgens Forbes vorig jaar 300 miljoen yuan (36 miljoen euro) verdiende, is niet immuun voor de lange tentakels van de Communistische Partij. Sinds haar Tibetaanse uitje, dik tweeënhalve maand geleden, gaf Fan Bingbing geen teken van leven meer. Ze liep niet in de pas en dus werd ze gearresteerd. Of ze kreeg huisarrest. Speculeert men, want niemand weet wat er precies met haar gebeurd is.
Op 6 september kwam er een hint. Toen meldde de staatskrant China Securities Daily dat de actrice ‘onder controle’ was en ‘klaar om gerechtigheid te ondergaan’, maar dat bericht werd snel weer van het web verwijderd.
Yin-yangcontract
In elk geval is Fan Bingbing – die naast actrice ook model en zangeres is – niet de eerste bekende Chinees die plots van de aardbodem verdwijnt. Ai Weiwei, de bekendste kunstenaar van het land, gaf in 2011 ook drie maanden lang geen teken van leven. Achteraf bleek dat hij had vastgezeten en dat hij pas was vrijgelaten nadat hij bekentenissen had afgelegd over belastingontduiking.
Daar is het bij Fan ook om te doen. Haar problemen begonnen in juni, toen televisiepresentator Cui Yongyuan een kopie toonde van haar contract voor Air Strike, een Chinese oorlogsfilm met Bruce Willis die eind oktober uitkomt. De Chinezen waren verontwaardigd over de eisen van de steractrice. Het script moest voor haar herschreven worden, ze eiste elke dag twee limousines en 200 euro lunchgeld en wilde dat haar eigen make-upartiest aan boord kwam voor 10.000 euro per maand. In Hollywood zijn ze dat soort kapsones gewoon, in het communistische China niet. Die eisen kwamen bovenop haar loon van 1,3 miljoen euro. Cui Yongyuan toonde nóg een contract. Eentje dat 6,3 miljoen waard was. Een zogenaamd yin-yangcontract: het eerste contract is bescheiden en wordt aangegeven bij de belastingdienst.
Het tweede, vettere contract, wordt niet aangegeven. Belastingontduiking dus. Geen persoonlijk contract
De Chinese belastingdienst sprong er hongerig op en kondigde aan dat het productiehuis van Fan Bingbing en andere Chinese filmbedrijven onder strenge controle zouden komen. De aandelen in de Chinese studio’s namen een duik. Want, zo zegt een producer bij een van die studio’s, yin-yangcontracten zijn “alomtegenwoordig” in de Chinese filmindustrie. De actrice ontkende en de presentator die haar beschuldigde moest toegeven dat het tweede contract niet aan Fan Bingbing persoonlijk toebehoorde, maar het kwaad was geschied.
“De regel in China is dat je rijk mag zijn zolang je binnen de lijntjes van de partij kleurt”, zegt Jonathan Holslag, professor internationale politiek aan de VUB en China-expert. “Dat geldt niet alleen voor de jetset, maar ook voor ondernemers en industriëlen. Als je er gelegen hebt, klauter je maar moeilijk weer recht. Je wordt niet alleen strafrechtelijk vervolgd, maar je moet ook publiekelijk doorhetstof.Wanneer Fan Bingbing weer opduikt, verwacht dan een breed uitgesmeerd en vernederend mea culpa.”