Super Sunday of Sukkel Sunday?

komst van een creatieve speler die Vanhaezebrouck en Devroe graag wouden, heeft afgeblokt omdat er op Twitter te veel tegenkanting kwam toen zijn naam opdook in de krant. Dat kan bijna alleen over Junior Edmilson gaan die een Standard-verleden heeft. Twitter als Leitmotiv.

Die zomerse transfermarkt is een constante evenwichtsoefening geweest. Devroe was gek van Antonio Milic, bij Marc Coucke is Musona een van zijn favoriete spelers. Beiden werden ongetwijfeld gehaald als pasmunt na de verkoop van KV Oostende. We betwijfelen of Hein Vanhaezebrouck daarvoor vragende partij was.

En pas op: er komt er nog zo eentje aan. Anderlecht heeft met KVO ook al een akkoord om in juni 2019 Aristote Nkaka over te nemen van de kustploeg. Je moet aan Gert Verheyen, de Oostendse trainer, eens zijn mening vragen over de middenvelder. Dan weet je het wel.

4-3-3?

Treft Hein Vanhaezebrouck dan geen enkele schuld? Dat zeggen we ook niet. Als er dan toch te weinig (offensief) talent is, moet hij het spelsysteem misschien eenvoudiger en begrijpelijker maken. Musona niet overladen met tactische raadgevingen of Dimata geen

102 verschillende looplijnen opleggen.

Of Hein het zal overwegen is iets anders, maar zou een simpele

4-3-3 tegen Standard niet beter renderen? Terug naar het ABC van het voetbal. De coach heeft er de spelers voor, Santini kan dan dichter bij doel acteren en de voorzetten beter afwerken. Het is maar een idee. Anderlecht moet er over waken dat het sportieve verval niet te groot wordt. Zo’n topclub leiden blijkt niet zo gemakkelijk als gedacht. Maar aan één zootje heeft Marc Coucke meer dan genoeg. Zondag staat de eerste Super Sunday van het seizoen op het programma. Of is het Sukkel Sunday? Drie van de vier topclubs die betrokken zijn, zitten immers in een impasse. Alleen Club Brugge zit goed in zijn vel: 19 op 21 in de competitie, puntenverlies alleen door een fout van de doelman op Antwerp. De prestatie tegen Dortmund in de Champions League was zo volwassen dat dit de mentale dreun van het onverdiende verlies in de slotminuten moet overwinnen.

AA Gent, tegenstander van Club Brugge, heeft zichzelf in een moeilijke positie gemanoeuvreerd. Al weken/maanden is duidelijk dat er geen match tussen het bestuur en de trainer is. Yves Vanderhaeghe doet zijn werk maar in een onbehaaglijke sfeer van wantrouwen en achterdocht. Zo is het moeilijk functioneren. Spelers merken dat ook. Als de Buffalo’s in de eigen Ghelamco Arena tegen Club onderuit gaan, zal de positie van de trainer weer ter discussie worden gesteld. Vanderhaeghe komt niet altijd overtuigend over maar staat nog altijd vijfde in de stand en voerde de club vorig seizoen van de veertiende naar een vierde plaats. Hem wat onafhankelijker laten werken zou verkramptheid wegnemen. Wat zelfvertrouwen toevoegen. Nu flirt Vanderhaeghe met ontslag bij verlies. Hein Vanhaezebrouck en zeker Michel Preud’homme, nota bene ook ondervoorzitter bij Standard, moeten daar niet voor vrezen. Met de erbarmelijke prestaties in de Europa League moeten zij ook eens in de spiegel kijken. Misschien vragen ze wel te veel van hun spelers.

In de chaos van vrijheid die de Portugees Ricardo Sa Pinto vorig seizoen creëerde, voelden sommige Standard-spelers zich beter. Getuige de ijzersterke eindsprint van de Rouches. Het was geen werk voor de lange termijn maar de tactische richtlijnen van Preud’homme en Ferrera spelen zich boven het petje van de spelers af. Het is een proces (sorry voor het modewoord).

Bij Anderlecht is het niet anders. De verwachtingen overtreffen de kwaliteit. Terugschakelen naar simpeler voetbal kan helpen. Aanpassen maakt ook een toptrainer.

De kans is groot dat hier of daar na dit weekend de pleuris uitbreekt. Paniek. Wat ons betreft is geduld in deze fase van de competitie het ordewoord. Voor de trainers, het bestuur en de fans. Er zijn na dit weekend nog 32 speeldagen, 22 in de reguliere competitie voor de helft van de punten en 10 in de play-offs. 32 speeldagen. Niet zo lang geleden was dat een volledige competitie.