Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Bloot acteren is best heftig”
WIJ VANAF WO 26/09 | VLAAMSE EN BRUSSELSE BIOSCOPEN
Een goed jaar geleden rondde hij zijn studies af aan de Woordafdeling van Conservatorium Antwerpen, en deze herfst is hij al te zien in drie bioscoopfilms: het gaat hard voor Mechelaar Tijmen Govaerts (24). Nog vóór de release van Girl (17/10) en Kursk (07/11) gaat zondag tijdens de BNP Paribas Fortis Film Days
Wij van regisseur René Eller in avant-première. Een schandaalfilm, of zit er meer achter dat jeugdig bloot?
Toen de Vlaamse auteur Elvis Peeters in 2009 Wij uitbracht, waarschuwde een stickertje op de roman voor ‘expliciete scènes’. Ook de verfilming door de Nederlandse cineast René Eller – vanaf woensdag in de zalen – schuwt bloot, seks en geweld niet. In een Belgisch grensdorp gaan acht Vlaamse en Nederlandse tieners uit verveling steeds verder over de schreef. Zelf een pornokanaal opzetten of hun eigen vriendinnetjes prostitueren: tot het noodlot toeslaat, lijkt niets hen te dol.
Naast jonge acteurs als Tijmen Govaerts, Aimé Claeys, Salome van Grunsven of Laura Drosopoulos, spelen in Wij ook gevestigde namen mee zoals Axel Daeseleire, Joke Devynck, Michael Pas en Barbara Sarafian.
Deze herfst ben je te zien in drie films, terwijl je pas 24 bent. Hoe schoot die droom om te acteren wortel?
Tijmen Govaerts: In eerste instantie wilde ik geen acteur, maar radiomaker worden. Aan het Conservatorium in Antwerpen zat ik niet op de Theater-, maar op de Woordafdeling. Als Studio Brussel-luisteraar had ik gehoord dat Sam De Bruyn ook die opleiding had genoten. Ik heb hem er nog over gemaild, maar heb nooit een antwoord gekregen (grinnikt). Omdat ik een vrij zware stem heb, leek radio maken mij ook te liggen, maar ik vond het wel teleurstellend dat je als radiomaker niet zelf de muziek mag kiezen. In de opleiding was er ook aandacht voor theater, en zo ben ik daar steeds meer voor gaan voelen.
Drie jaar geleden al draaide je met Wij je eerste film. Hoe ben je daarin terechtgekomen?
Op school kondigden affiches audities voor die film aan. Toen ik het destijds las, vond ik Wij al een heel heftig boek. Als daar een film rond gedraaid wordt, móét ik meedoen, dacht ik. Dat de personages uit Wij geen engeltjes zijn, wist ik natuurlijk wel. Naakt spelen blijft, zeker voor jonge acteurs, een uitdaging.
De jongeren in Wij vormen een hechte groep. Kenden de acteurs elkaar ook zo goed?
Nee, vooraleer we begonnen te draaien zijn we met ons achten en de regisseur eerst drie weken in een villa in Sint-Martens-Latem gaan wonen. Aansluitend hebben we nog een week vakantie gevierd op Ibiza. De acteurs komen zowel uit Vlaanderen als Nederland. Omdat we zo getypecast waren, kenden we elkaar ook snel. De vriendschapsband die spreekt uit de film werd gesmeed vóór de opnames.
Ook handig als je blootscènes moet spelen!
Daar deed niemand flauw over, we wisten vooraf dat er veel bloot in de film zou zitten. Voor Simon, het personage dat ik speel, valt het nogal mee: hij is nooit volledig naakt te zien. Maar bloot spelen is best heftig. Je moet je erover zetten, en natuurlijk worden die scènes vooraf goed doorgepraat. Je moet er ook op vertrouwen dat je niet lelijk in beeld zal worden gebracht.
Gemeten aan de affiche zou Wij kunnen weggezet worden als een blootfilm.
Wij is veel meer dan dat! Bij de voorbereiding van hun boek zag het schrijverskoppel (Elvis Peeters is het pseudoniem van Jos Verlooy en Nicole van Bael, red.) een documentaire waarin multinationals vergeleken werden met mensen. Naar hun persoonlijkheid gemeten zouden die firma’s samenvallen met psychopaten. Gewetenloos, en enkel uit op het maken van winst. Die vaststelling wilde Elvis Peeters transformeren naar een groep jongeren. Dit clubje overschrijdt grenzen, zonder een greintje spijt te voelen. Integendeel, de jongeren voelen zich zelfverzekerd en in al hun naaktheid sterk in hun lichaam. Voor mij gaat de film daarover, over het opzoeken van grenzen.
Ook in Girl worden grenzen overschreden. Straks wacht de film misschien een Oscar!
Dat een film zó zou kunnen aanslaan, daar heb je bij de opnames geen benul van. Ik zag de film pas voor het eerst in zijn geheel bij de vertoning in Cannes. De minutenlange staande ovatie achteraf was surreëel. Toen pas beseften we hoe goed de film was. Daar, op het grootste filmfestival van Europa, had ons evengoed een fluitconcert te wachten kunnen staan! Ik ben echt trots op Girl. Het is een van de mooiste films die ik ooit heb gezien.
En dan heb je het nog niet gehad over Muidhond of Kursk, nog twee films met jou.
Muidhond, afgelopen zomer gedraaid, gaat over een intense vriendschap tussen twee kwetsbare jongeren. De film van Patrice Toye komt uit in 2019. In Kursk, een film van Thomas Vinterberg met Matthias Schoenaerts en Colin Firth, speel ik maar een kleine rol, maar samenspelen met zo’n grote namen is natuurlijk een ervaring.
In oktober begin je dan ook nog eens te draaien voor een VTM-reeks waarin jij de hoofdrol speelt. Had je een jaar geleden durven dromen dat het zo’n vaart zou lopen met je acteercarrière?
Neen, en dan te weten dat ik zes jaar geleden gewoon radiomaker wou worden. Ik besef nu pas dat ik een droom aan het beleven ben, vooral omdat ik die droom voorheen nooit had.