Blauwe steen

Op een marktloze vrijdag wandelde ik over de Maria Pijpelincxstraat richting Oudevaartplaats, naast de Stadsschouwburg richting Vogelenmarkt, om het anders te benoemen. Wandelen is een groot woord, het was eerder slenteren. Plots kreeg ik me daar een elleboog tegen schouder en nek. Niet tof. Ik had een fietser niet zien aankomen, die vond dat hij recht had op de blauwe steen, die van de Wapper tot aan de Oudevaartplaats loopt. Natuurlijk keek ik om, maar mijn vloek bereikte hem niet meer. Hij reed alweer op de arduinen strook, op weg naar het volgende mikpunt, een vrouw met haar kinderwagen. Zou hij durven?

Neen dus, maar het bochtje rond haar maakte hij zo dicht mogelijk tegen haar. Ze moet hem als het ware gevóéld hebben. Mijn ogen waren nu wel op de weg gericht en op de fietsers. Die hadden allen zoiets van: ‘ga van dat fietspad af. Da’s van mij’. Maar de voetgangers, niet in het minst die vrouw met de baby, vonden dat ook. Alleen, zij waren minder driest.

Wat is het nu? Van wie is die arduinen strook? Van wie is die Blauwe Steen zonder Schelde? Ik ben te rade gegaan bij schepen Ludo Van Campenhout (N-VA), omdat hij in deze coalitie op havenschepen Marc Van Peel na het langst zetelt. Snel bleek het meer te zijn dan dat. Hij bestelde die arduinen strook gewoon. “Ik heb als jonge schepen, in 2003, gepleit om van de heraanleg van het plein een pilootproject te maken. In 2004 waren de plannen er, van de hand van Bernardo Secchi (die later Park Spoor Noord zou ontwerpen en het masterplan voor Nieuw Zuid zou tekenen).”

“De speerpunt van Secchi’s visie was het gedeeld gebruik van de stad. Hij leerde me dat dat een hoeksteen voor samenleven in de stad was. De stad is te klein om overal eilandjes aan te leggen. Stel je voor hoe het eruit zou zien met – speciaal voor fietsers – een rode blauwe steen daar op de Vogelenmarkt: het zou geen gezicht zijn. Bovendien zou het ingaan tegen de notie van gedeeld gebruik, die onafscheidelijk hoort bij een stad.” Secchi was er zijn tijd mee vooruit, later bracht zijn leerling Van Campenhout er de Velo-deelfietsen mee naar de stad. Terug naar de Oudevaartplaats. “Er is niks mee als ik daar fiets”, zegt de Ludo, “maar er is ook niks mis mee als jij daar wandelt. Iedereen mag er gebruik van maken.”

Ik had het kunnen weten. Die andere blauwe steen, aan de kaai, die is toch ook van iedereen? Nà.

FOTO JORIS HERREGODS