Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Kaëll en Appermont strooien met meezingers en anekdotes
‘Bart en Luc intiem’
Alle woordspelingen rond ‘neef en nicht’, ‘blaasinstrument’ en ‘uit de kast komen’ moeten eraan geloven, maar Bart & Luc
Intiem is meer dan een met knipogen volgepropt theekransje van twee heren op leeftijd, zagen we in GC De Wildeman in Herent.
Oosters tapijtje op de vloer, twee rode stoelen, twee witte kopjes die op hun thee staan te wachten: als Bart Kaëll (58) en Luc Appermont (68) op het podium intimiteit beloven, dan maken ze dat met hun decor alvast waar. Twee kroonluchters hangen er ook, wellicht hoogstpersoonlijk afgestoft door Appermont, die dat als kleine jongen ook al deed toen hij kranten over zijn thuis opgebaarde grootvader legde om de neerdwarrelende spinnenwebben op te vangen. Onder die twee luchters: een huisorkest van vijf man sterk, dat meteen Early Bird van de Belgische toetsenist André Brasseur inzette.
“Gepaste muziek voor een fossiel als ik”, zei Appermont: om de wereldhit met het riedeltje op het Hammondorgel uit 1965 te herkennen, moet je inderdaad wat kilometers op de teller hebben. Zaterdagavond was dat alvast geen probleem voor de zaal, want de gemiddelde leeftijd was aan de hoge kant.
Ongeleid projectiel
De eerste tien minuten leek het alsof Bart en Luc hun voorstelling gingen volstouwen met geforceerde een-tweetjes in de homoerotische sfeer (Luc: “Is dat kamillethee?” Bart: “Nee, gember” Bart, tegen het publiek: “Dat is goed voor zijn potentie”).
Maar Appermonts gespeelde verontwaardiging bij de uitspraken van zijn tien jaar jongere wederhelft is niet meer dan een gimmick. Het zou zonde zijn de voorstel- ling daar op af te rekenen. De heren deden niet voor niets een beroep op Stefan Staes, al jaren tourmanager van K3 en een man die weet hoe je een goede show in elkaar moet steken. Aan het einde van Bart & Luc
Intiem moest je vaststellen dat het slim gedaan is: de liedjes van Kaëll haken perfect in op de talloze anekdotes uit zijn leven en dat van zijn partner.
Luc Appermont kan tijdens de vele muzikale intermezzo’s van Bart Kaëll niet veel meer doen dan de bewonderende echtgenoot uithangen vanuit zijn stoel, maar iedereen mag in deze voorstelling de broek dragen: Luc zette een niet onaardige imitatie neer van tv-legende Tony Corsari en zijn liedje Waarom zijn de bananen krom?, Bart deed nog beter door de broer van de Egyptisch-Franse zangeres Dalida na te bootsen die hem in zijn bed wilde lokken door hem auditie te laten doen op zijn appartement in Parijs.
Relatie bijna kopje-onder
Nadat Kaëll verteld had dat een producer zijn grootste hit De Marie-Louise zonder een greintje ambitie in elkaar had geflanst omdat er nog een twaalfde liedje op zijn plaat ontbrak, kreeg hij de zaal met sprekend gemak aan het kapseizen op zijn grootste hit.
Appermont slikte dan weer een krop in de keel door toen hij over de dementie van zijn moeder begon. Hoe langer de voorstelling duurde, hoe meer de getelefoneerde eentweetjes naar de achtergrond verdwenen en de echtheid de bovenhand nam. Slimme apotheose ook: Bart en Luc die het bekende verhaal van hun eerste ontmoeting uit de doeken deden, maar ook teruggingen naar de reden waarom hun relatie bijna kopjeonder ging; een anekdote die zelfs de biografie van Luc niet haalde. (tdl)
Speellijst op www.bartkaell.be