Met dank aan gastvrouw Heidi

Quick.Step pakt vierde wereldtitel ploegentijdrit na verschroeiend slot

Patrick Lefevere die via zijn smartphone een lederhose bestelt, Yves Lampaert die belooft om zijn consumpties op de afterparty niet meer te tellen en Laurens De Plus die net als op de Spelen in Rio overloopt van vreugdetranen. Zo vierde Quick.Step Floors zijn vierde wereldtitel in de ploegentijdrit. De sleutel tot het succes: zes grote motoren, een verschroeiend slot en de motivatie van de barvrouw in het hotel.

Zoals elk jaar gaf CEO Patrick Lefevere aan de vooravond van de ploegentijdrit een speech. Zijn

slotzin: Wereldkampioen ben je voor altijd. Zeker de laatste editie zal

bijblijven tot in de eeuwigheid. Een naar verluidt pakkend moment. Toch was er zaterdagavond in Hotel Stern in Imst nog iemand die de speech overtrof: hotelgastvrouw Evelyn, die van de ploeg Heidi als roepnaam kreeg. Gehuld in een typische dirndl zei ze: “Jongens, als jullie winnen, beloof ik zondagavond een Tiroler knalparty. En alstublieft, eindig zeker voor de renners van Bora-Hansgrohe, al lijkt mij dat laatste voor jullie maar een ontbijtje.”

Bora-Hansgrohe sliep in het andere hotel in Imst. Hotel Stern wilde hen maar wat graag de loef afsteken.

Vlot verliep de titelstrijd aanvankelijk niet. Op het eerste tussenpunt na 22 km stond Quick.Step pas derde. Ook bovenop de helling stond de ploeg van Lefevere nog niet aan kop. Na 44 km stond ze tweede, op 71 honderdsten van titelverdediger Sunweb. Grote rivaal BMC volgde ook maar op drie seconden. “Het zal toch niet waar zijn dat die mannen ons weer gaan kloppen. Ik vrees voor de zaak”, wiebelde een intussen geagiteerde Patrick Lefevere aan de aankomst.

De zenuwen van de sportieve baas werden er niet rustiger op toen de uitgenodigde topman van de Oostenrijkse afdeling van Quick.Step bij elke nieuwe tijdsmeting hysterisch begon te doen. Dat ook Laurens De Plus al had afgehaakt voor de klim, was niet volgens plan.

“Ik zat tussen Terpstra en Jungels gepositioneerd. Op de licht dalende eerste 40 km speelde het gewicht een grote rol. Met mijn 67 kilo kreeg ik het hard te verduren tussen die twee beren. Ik heb net voor de klim nog een lange beurt kunnen doen. Daardoor konden de vijf anderen even recupereren en kwamen ze de klim goed door”, aldus De Plus.

Het werk van de debutant loonde. Zeker omdat Jungels en Schachmann nadien op de klim een hoog, maar gelijkmatig tempo oplegden. Net hoog genoeg om niet te veel tijd te verliezen, net gelijkmatig genoeg zodat Niki Terpstra en Yves Lampaert plooiden, maar niet kraakten.

“Ik heb daar serieus mijn tenen moeten uitkuisen om te kunnen volgen. Tijdens de dubbele verkenning op woensdag heb ik op die helling twee keer moeten lossen, maar ik wist dat ik moest blijven doorbijten. Als we kans wilden maken, moesten we met zijn vijven de klim overleven”, duidde Yves Lampaert.

Handrem

Het brein achter de tijdritploeg, ploegleider Tom Steels, had het vooraf zo gepland. Geen kanonstart zoals Mitchelton-Scott en ook geen ziedende beklimming zoals Sunweb.

“Zowel in de aanloop naar de klim als op de klim zelf reden we één procent trager dan we konden. Dankzij die relatieve handrem konden we in de laatste achttien kilometer twee procent boven onze mogelijkheden uitstijgen.”

Dat deden ze. In dat laatste stuk kreeg BMC zestien seconden aangesmeerd. Sunweb zelfs negentien. Met dank aan de twee beren Terpstra en Lampaert.

“Op de vlakke stukken heb ik de snelheid nog serieus opgetrokken. Mijn moeilijke momenten op de klim heb ik daar zeker goedgemaakt”, aldus Lampaert, die zich nu tweevoudig wereldkampioen mag noemen.

Zijn Nederlandse collega-hardrijder doet met vier stuks nog een pak beter. Een gedroomd afscheid van Lefevere voor Terpstra, De Plus en Schachmann, die de succesvolle formatie verlaten voor respectievelijk Direct Energie, LottoNL-Jumbo en Bora-Hansgrohe.

Die laatste eindigden overigens op meer dan een minuut. Heidi deed de glazen op de 69ste seizoenszege van Quick.Step Floors nog eens vol.

“Ik heb op de klim serieus mijn tenen moeten uitkuisen om te kunnen volgen. Maar als we kans wilden maken, moesten we met zijn vijven de klim overleven.” Yves Lampaert Quick.Step Floors