Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Soms ben ik een einzelgänger”.
Tim Wellens (27) eindelijk kopman op een WK
Hij vroeg vriendin Sophie ten huwelijk, reed zijn meest constante seizoen en is met zeven profzeges de voorlopig Belgische zegekampioen. 2018 is voor Wellens een voltreffer. Leuk extraatje: na drie amuses is hij in Innsbruck eindelijk kopman op een WK. “Ik ben graag leider. Ik denk ook wel dat ik het kan. Ik vind het leuk wanneer kopmannen verrassend uit de hoek komen. Ik ben dat op het WK ook van plan.”
Tim Wellens en WK’s. Het is voorlopig een verhaal van Wellens en wee. In Ponferrada 2014 haalde hij de finish niet. Vorig jaar in Bergen eindigde hij 110de. In de jeugdcategorieën reed hij slechts één WK. In 2009 zag hij in Moskou vanop de dertigste plaats goede vriend Jasper Stuyven wereldkampioen worden bij de juniores. Ook Sean De Bie (zesde), Zico Waeytens (21ste) en Guillaume Van Keirsbulck (22ste) gingen hem toen vooraf.
Waarom nam de Belgische bond jou bij de jeugd zo weinig mee?
“Ik was gewoon niet goed genoeg. Bij de beloften heb ik amper koersen gewonnen. Ik ben een laatbloeier. Ik win nu veel meer dan in de jeugd. Bij de meeste renners is dat net andersom.”
Ook bij de profs zijn de WK’s nog geen sieraden van jouw palmares.
“Dat je effectief geselecteerd wordt, is in België al een gewonnen gevecht. Het is anders mocht ik uit Ecuador komen. In België moet je een selectie echt verdienen.”
Je bent dit jaar zelfs kopman. Is dat verdiend?
“Als ik dit seizoen vergelijk met vorig jaar, tel ik opnieuw zeven zeges, maar heb ik het gevoel dat ik gemakkelijker win. Ik heb meer overschot en rijd betere finales in de grote wedstrijden. Ik heb ook voor het eerst echt resultaten geboekt in de Ardennenklassiekers. Mijn prestaties zijn constanter. Ik heb maar één dip gekend: in de Ronde van Zwitserland. Dat was de voorbije jaren wel anders. Op basis van mijn seizoen mag ik op dit parcours aanspraak maken op het kopmanschap. Maar ik ben niet alleen. Er zijn nog jongens mee die een mooi resultaat kunnen boeken. We zijn met vier kopmannen.”
Heb je aan bondscoach Kevin De Weert gevraagd om kopman te mogen zijn?
“Neen. Kevin belde mij na de Ardennenklassiekers en vroeg mijn gedacht. Ik wilde ook graag weten wat hij van mij verwacht en hoe hij denkt met mij te kunnen winnen. We zaten meteen op dezelfde golflengte. Hij vroeg ook mijn advies over de selectie. Ik had graag nog iemand anders meegenomen (Thomas De
Gendt, red.), maar dat is niet gelukt.”
Vorig jaar offerde je jouw eigen kansen op in functie van Gilbert en Van Avermaet. Hoop je daarvoor nu iets terug te krijgen?
“Ik zie wat ik in Bergen deed niet als een uitzonderlijke opoffering. Die tactiek was al zolang op voorhand besproken. Ik vind niet omdat je dan plots heel goed bent, dat je dat plan moet veranderen. Ik deed gewoon mijn job. (grijnst) Het was ook niet omdat ik Greg en Phil zo graag heb.”
Hoe is jouw verstandhouding met Greg Van Avermaet?
“Positief. Na Rio heb ik een mooi koffiemachine van hem gekregen. Telkens wanneer ik koffie drink, denk ik aan Greg.”
Is hij een vriend van jou? “Als ik hem tegenkom in het peloton
slaan we altijd een babbeltje. We kunnen het goed met elkaar vinden, maar hem een goede vriend noemen is een brug te ver. Het is niet zo dat we samen op vakantie gaan.”
Heb jij naast de collega-jonge benen van weleer Stuyven, De Bie en Vervaeke veel vrienden in het peloton? “Met Tom Dumoulin kom ik heel goed overeen.” Wie is jouw beste vriend in de Belgische WK-selectie?
“Mijn collega-Limburger Dylan Teuns. We hebben bij de jeugd vaak samen gereden en dezelfde hotelkamer gedeeld. Wat ik nog zo fijn vind aan een WK, is dat je nieuwe mensen leert kennen omdat je er een week mee op hotel zit. Ik herinner mij van Ponferrada dat het de eerste keer was dat ik echt heb gepraat met Tom Boonen en Philippe Gilbert. Het is ook eens leuk om te ontbijten en plannen te smeden met renners die normaal je concurrenten zijn.”
Nochtans sta je niet bekend als een sociaal dier. “Klopt. Op bepaalde vlakken ben ik een einzelgänger. Zeker op training.” Moet een kopman niet veel vrienden hebben én sociaal zijn? Ben jij van inborst een kopman?
“Kopman ben je niet, kopman word je. Dankzij de koersen die ik al gewonnen heb, de renner die ik geworden ben en de benen die ik heb, vind ik dat ik een kopman ben.”
Je durft ook als kopman initiatief nemen?
“Ik weet wat er nodig is om te kunnen winnen. In de Ronde van Wallonië wist ik dat ik bergop moest wegrijden. Ik heb dan aan de ploeg gevraagd of ze een soort van leadout kon doen. Ik demarreerde en won. Als dat dan lukt, is het de volgende wedstrijden gemakkelijker om zulke dingen te verlangen van de ploeg. Het lukt niet altijd. In de vrijdagrit van de BinckBank Tour dacht ik dat er voldoende wind was om een waaier te trekken. Ik riep door de oortjes dat we met de hele ploeg voluit op kop zouden rijden. Het peloton scheurde effectief een paar keer, maar dat was vooral omdat het niet aan het opletten was. Want toen we enkele windmolens passeerden, draaiden die niet. Er was helemaal geen wind. Na de koers was onze ploegleider Frederik Willems een beetje beschaamd. Ik heb hem dan maar gezegd dat die actie een teambuilding was.”
Denk jij als kopman soms niet te veel aan jezelf? “Hoezo?” Je wilde in maart graag de Strade Bianche combineren met Parijs Nice, op voorwaarde dat je telkens de enige kopman was. Lotto Soudal hield je tegen, omdat ook Tiesj Benoot zijn kans mocht gaan in de Strade Bianche.
“Dat klopt niet helemaal. Het plan was om alleen Parijs-Nice te rijden, maar ik wilde gerust zelf investeren om die twee koersen toch te combineren. Maar ik wilde dat alleen doen
“Er zullen zondag veel kopmannen naar Alaphilippe kijken. Zijn ploegmaats van Quick.Step zijn op dit WK heel gevaarlijk.” Tim Wellens “Dankzij de koersen die ik al gewonnen heb, de renner die ik geworden ben en de benen die ik heb, vind ik dat ik een kopman ben.” Tim Wellens
als ik de enige kopman was en dus de kans kreeg om die investering terug te verdienen. Ik belde naar een ploegleider en die zei: Als je komt,
ben je de enige kopman. Toen belde ik naar een andere ploegleider en hij was al minder duidelijk: Er is ook nog
Tiesj. Ik heb dan voor mezelf besloten dat ik geen risico’s zou nemen en alleen Parijs - Nice zou rijden. Uiteindelijk de juiste keuze. Tiesj won en ik werd vijfde in Parijs - Nice. Maar zelfs als de resultaten niet zo gunstig waren geweest, had ik er geen scène over gemaakt.”
Je heb wel een willetje, he?
“Ik vind dat ook normaal. Ik haat het wanneer mensen niet zeggen wat ze denken. Dat creëert problemen. Een voorbeeld daarvan is Jelle Vanendert in de Waalse Pijl. In de tactische bespreking was afgesproken dat Jelle mij zou lanceren, maar ik denk dat Jelle toen voor zichzelf al had beslist dat hij voor eigen rekening zou rijden. Als hij die keuze op voorhand had meegedeeld, had ik daar geen enkel probleem mee gehad. Hij was die dag ook echt goed. Maar het feit dat hij dat niet heeft gezegd, heeft juist wel voor problemen gezorgd.”
Blijft zoiets hangen?
“Euhm. (pauze) Dat ligt nu achter de rug, maar ergens (pauze)… Neen,
dat blijf niet hangen.”
Precies toch wel een beetje.
“Schrijf maar op dat het na een paar dagen vergeven was.”
Ben jij bezig met combines op een WK?
“Op een WK gebeurt dat vooral met ploegmaats over de landsgrenzen heen. Op dit WK speelt dat voor mij niet, want de niet-Belgen van Lotto Soudal zijn geen kopmannen. Jammer. Ik zou het een enorm voordeel vinden, mocht dat wel zo zijn.”
Dus mocht Alaphilppe nu voor Lotto Soudal rijden…
“Zou dat mijn kans op de wereldtitel enorm verhogen. Er zullen zondag veel kopmannen naar Alaphilippe kijken. Zijn ploegmaats van Quick.Step zijn op dit WK heel gevaarlijk.”
Blijkbaar heb je die ploegmaats niet nodig, want in Plouay maakte je ook een afspraak met Oliver Naesen. Althans dat zei hij na afloop zelf.
“Het klopt ook. Het gebeurt wel vaker dat je met een renner van een andere ploeg afspreekt dat je niet achter elkaar zult rijden. Extremer is wanneer er aan zo’n afspraak geld te pas komt. Zo’n dingen doe ik niet. Ook een kopman heeft zijn grenzen.”