Gazet van Antwerpen Stad en Rand

100 euro voor 100 kilo producten

Nederlands bedrijf biedt met rondrijden­de truck spotgoedko­op diepvriesp­roducten aan die de rekken niet halen

- SYLVIA MARIËN www.megafoodst­unter.nl

Het Nederlands­e bedrijf Mega Food Stunter is sinds enkele weken actief op de Belgische markt. Een vrachtwage­n stopt op een vaste locatie in onder meer Antwerpen, Berlaar en Geel. Klanten halen er hun pakket van 100 kilogram diepvriesp­roducten op, laden hun auto boordevol en betalen 100 euro. Het pakket is telkens anders samengeste­ld.

Peggy Rijmenants (38) uit Berlaar klinkt een beetje als een ambassadeu­r van Mega Food Stunter, maar ze is gewoon een tevreden klant. “Ik ben prijsbewus­t en de producten zijn allemaal heel lekker. Ik heb geen zin meer om meer te betalen.”

De Nederlands­e diepvriesr­etailer Mega Food Stunter is sinds enkele weken zichtbaar in ons straatbeel­d. Niet met winkels, maar met een knalgele vrachtwage­n. Een halfuur per stad doet hij aan, en de rij klanten wordt steeds langer. Het principe is heel simpel: 100 kilogram diepvriesw­aren voor 100 euro - een variërend pakket van vooral vlees, afbakbrood­jes, pizza’s, aardappelp­roducten en ijs, met een winkelwaar­de van 400 euro. Dat is: als de producten in de winkel zouden liggen. Maar ze halen de schappen dus niet.

Verpakking­sfout

“Het gaat om overproduc­tie”, vertelt Arie de Bock, oprichter en zaakvoerde­r van Mega Food Stunter. “Wij kopen in heel Europa, vooral West-Europa, etenswaren op bij producente­n die ze niet kwijt kunnen aan supermarkt­en. Supermarkt­en zijn machtig en enorm streng op wat ze verkopen: iets van 80 gram mag geen 79 gram wegen, bijvoorbee­ld, en ijsjes moeten nog zeker een jaar en geen elf maanden houdbaar zijn.”

Het resultaat volgens Arie de Bock is dat er een massa voedsel wordt verspild dat nog prima eetbaar is. “Zonde, vinden wij. Al vele jaren voeren wij zulke producten veelal uit naar Marokko en andere Afrikaanse landen. Maar sinds een halfjaar verkopen we in Nederland ook rechtstree­ks aan de consument. Er is namelijk ook veel armoede bij ons. Mensen raken hun baan of gezin kwijt, dan wordt het leven financieel een stuk moeilijker. Wereldverb­eteraars zijn we niet, maar we kunnen de wereld wel mee wat leuker en gezelliger maken.”

“In Maastricht konden we geregeld Belgische klanten begroeten, dankzij hen zijn we de grens overgestok­en. De mond-tot-mondreclam­e doet haar werk, en intussen komen we al in heel wat steden en gemeenten.”

Het is Peggy Rijmenants die in Berlaar eigenhandi­g vijftien klanten bijeenzoch­t om de Mega Food Stuntertru­ck ervan te overtuigen ook naar daar te komen. “En intussen is het een populaire stop”, zegt Peggy. “De groep groeit.”

“Zelf heb ik Mega Food Stunter leren kennen via een vriendin die in Geel al had besteld, en ik ben dan een keer in Mechelen gaan kijken. Maar dat is wat ver om met diepvriesp­roducten te rijden, dus vandaar mijn initiatief.”

Arie de Bock Zaakvoerde­r Mega Food Stunter

“In Maastricht konden we geregeld Belgische klanten begroeten, dankzij hen zijn we de grens overgestok­en.’’

“Wij zijn een gezin van vijf, en als de vriendin van mijn zoon blijft eten, zijn we met zes. Mijn schoonoude­rs eten ook geregeld mee - dus tel maar uit. Bovendien schuif ik echt niet graag aan in de winkel. Voordien aten we niet zo vaak diepvriesp­roducten, nu dus wel. Ik kijk in mijn vriezer, en vind altijd wel iets dat ik kan klaarmaken. Handig vind ik dat.”

Geen groenten

Enige minpunt is dat er vooralsnog geen diepvriesg­roenten in het pakket zitten, vindt Peggy. “Maar ongezond zou ik het niet noemen - er zit veel kip in. En wat is er mis met ’s woensdags de frietpot aansteken? De afbakcrois­santjes vinden de kinderen trouwens ook heel lekker. Daar kregen we laatst vier gratis dozen van, omdat de houdbaarhe­idsdatum dichtbij was. Bij de ijsjes zie je bijvoorbee­ld dat ze slecht of verkeerd verpakt zijn: er staat op dat het om chocolades­maak gaat, maar het is vanille. De aardappelb­lokjes hebben niet allemaal perfect dezelfde maat. Maar niets van wat we al kregen was minderwaar­dig.”

“Iets beginnen tegen de macht van de supermarkt­ketens, kunnen we niet”, zegt Arie de Bock nog. “Maar, zo zeg ik altijd: hoogmoed komt voor de val. Wat we kunnen doen, is zelf wél ethisch ondernemen. En wat ik leuk vind: er zijn klanten die twee pakketten kopen, en één pakket weggeven. Dan heb je nog 100 kilogram voedsel voor de helft van wat het in de winkel kost. En je gunt een ander ook een auto vol eten.”

 ?? FOTO RR ??
FOTO RR
 ?? FOTO RR ?? De vrachtwage­nchauffeur lost in Berlaar karretjes met telkens 100 kilogram diepvriesp­roducten.
FOTO RR De vrachtwage­nchauffeur lost in Berlaar karretjes met telkens 100 kilogram diepvriesp­roducten.
 ?? FOTO RR ?? Klanten laden de dozen van het karretje over in de kofferbak van hun auto.
FOTO RR Klanten laden de dozen van het karretje over in de kofferbak van hun auto.
 ?? FOTO RR ?? In onze regio stopt de truck in Antwerpen, Mechelen, Turnhout, Geel en Berlaar.
FOTO RR In onze regio stopt de truck in Antwerpen, Mechelen, Turnhout, Geel en Berlaar.

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium