Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Ik ben een activistische fietser, ik eis mijn plek op de weg op”
Het BORGERHOUT van districtsburgemeester Stephanie Van Houtven (sp.a)
Maandagochtend, 9u. Het is donker in café Mombasa. Maar voor Stephanie Van Houtven gaan de deuren met een stralende glimlach open. “Deze plek is het verlengde van mijn huiskamer”, lacht ze. We nestelen ons in de comfortabele sofa onder de beeltenis van Borgerhouts coureur Stan Ockers. “Hier, op het Moorkensplein, begon mijn politiek engagement.”
Van Houtven (35) is een ‘nieuwe’ Borgerhoutenaar. Ze is geboren en getogen in Wilrijk en verhuisde pas in 2008 met haar vriend, vandaag haar man, naar wat nu haar district is.
“Ik kende de buurt totaal niet. De Mombasa bestond nog niet en je had hier destijds amper ontmoetingspunten. Ik ben toen briefjes in de brievenbussen gaan steken met de oproep om samen een zomerbar te organiseren op het plein. Daar heb ik een groep buren leren kennen met wie ik nog steeds een goed contact heb.”
Het typeert Van Houtven. “Buurtverenigingen zijn altijd mijn ding geweest. De uitdaging is steeds: hoe betrek je zo veel mogelijk mensen?”
Wil je met me trouwen?
In 2011 opende in de schaduw van het districtshuis café Mombasa. “Sindsdien is dit mijn vaste stek. Vorig jaar vroeg mijn man me hier, op dit podium, ten huwelijk.”
Van Houtven vertelt honderduit. Over hoe ze in 2012 voor de lijst van sp.a-Groen werd gevraagd en meteen op de vierde plaats kwam te staan, wat haar in 2016 prompt de districtsburgemeesterssjerp opleverde. Over hoe John Crombez haar in de Mombasa vroeg of ze misschien geen ondervoorzitter van de partij wilde worden. Betekent schrijven schrappen, dan is Van Houtven degene die ons met de neus op deze gouden regel in de journalistiek duwt.
We laten het café achter ons en lachen nog even met het perfecte silhouet dat een duif heeft achtergelaten na wat een fameuze klap tegen het raam moet geweest zijn.
Tussen koeken en fruit
Volgende stop: de Turnhoutsebaan. “De baan die de twee delen van Borgerhout intramuros verbindt. Springt er iemand bovenuit die zich daar voor engageert, dan is het Joost Sierens, de uitbater van de Carrefour en voorzitter van handelaarsvereniging Boho 2140. Zijn winkel is een echte buurtwinkel geworden.”
En dus houden we halt tussen de koffiekoeken en het fruit. “Ze heeft dat goed gedaan”, glimlacht Joost. “Maar de vele tegenstellingen tussen het district en het stadsbestuur zijn een spijtige zaak voor de Turnhoutsebaan. Ik hoop dat dat in de toekomst anders wordt. Want als handelaarsvereniging moet je constant schipperen tussen beide.”
Weer buiten wandelen we de veelbesproken straat af. “Ik wind me even hard op over de Turnhoutsebaan als elke andere Borgerhoutenaar. Ik vind ook dat we niet moeten wachten op een volledige heraanleg om actie te ondernemen.”
Wel een opsteker voor de straat: de komst van Buurthuis Borgerbaan. “Sinds april organiseren we hier samen met Samenlevingsopbouw maandelijks het Vrijetijdsloket. Dat is een dag waarop vrijwilligers op een laagdrempelige manier het vrijetijdsaanbod uit de doeken doen. Dat gaat over sport, cultuur of uitstapjes naar pakweg de Zoo. Het is een initiatief voor mensen die anders hun weg niet vinden. En het is een succes. De afgelopen editie zat stampvol.”
We keren terug richting Moorkensplein en springen op onze fiets. Voor we richting Spoor Oost rijden, passeren we nog door de Kroonstraat. Een onvermijdelijke tussenstop. “Want deze straat staat vandaag symbool voor de tegenstellingen tussen stad en district. Al jaren pleiten we ervoor om van de straat een fietsstraat te maken. Zonder succes.”
Het is een stokpaardje geworden van dit districtsbestuur. Fietsveiligheid. Dat merk je wanneer je naast Van Houtven fietst. “Ik ben een activistische fietser geworden door in Borgerhout te wonen. Ik eis mijn plek op de weg op.”
Aangekomen op Spoor Oost valt een zucht. “Dit had een tweede Park Spoor Noord kunnen worden. De Borgerhoutenaars hadden er zo maar even in een klap 11 hectare groen kunnen bij hebben. Een gemiste kans. Nu parkeren ze hier alles waar de stad geen
plek voor heeft.”
Zomerbar
Eindigen doet de fietsroute door het Borgerhout van deze districtsburgemeester in schoonheid en in ’t groen. We fietsen naar het Te Boelaerpark. “Borgerhout bruist sterk. Een paar jaar geleden beperkte zich dat vooral tot Borgerhout intramuros. Met de Boelaer Zomer Bar is daar verandering ingekomen. Vroeger was dit een seniorenlokaal. Vanuit het district hebben we ervoor gezorgd dat het gebouwtje in buurtbeheer werd gegeven. Vandaag is de zomerbar uitgegroeid tot een vaste waarde. Zo is er een dynamiek ontstaan extramuros. In de zomer probeer ik hier minstens een paar keer te komen. Als ik tijd heb. Maar je weet hoe dat gaat, hé.”