Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Grootste troef, maar dit jaar nog geen koers gewonnen
Dylan Teuns best gewapend voor gevreesde slotklim
Dylan Teuns (26) is zondag een gokje waard. Niet om meteen wereldkampioen te worden, wel als ‘beste Belg’. Vraag is: hoe spelen we hem uit? Vroeg mee met een waterkansje op de zege? Of wachten tot de slotklim voor een zekere ereplaats?
Het is geen makkelijk seizoen geweest voor Dylan Teuns. Nul overwinningen. Vorig jaar waren dat er nog acht.
“Geen idee waarom Dylan niet gewonnen heeft”, zegt Valerio Piva, zijn ploegleider bij BMC. “Hij krijgt minder vrijheid dan een jaar geleden, dat zeker. Maar hij is ook zenuwachtiger geworden. Als je naar die ene overwinning blijft zoeken, wordt het een vicieuze cirkel: je wint niet omdat je nog niet hebt gewonnen. Ik ben er zeker van dat hij in de Vuelta een rit had gepakt, mocht het eerder in Polen al zijn gelukt.” Ook qua programma is het geen makkelijk seizoen geweest voor Teuns. Na het klassieke voorjaar – tegenvallende resultaten – reed hij een maand lang geen competitie om zich via hoogtestages voor te bereiden op de Tour. Tot BMC besliste dat hij de Tour toch niet mocht rijden. Waarom Teuns vandaag dan toch schaduwkopman is in de Belgische selectie? Omdat het alles bij elkaar zeker ook geen slecht seizoen was. Zesde in Parijs-Nice, vijfde in de Ronde van Polen en een Vuelta waarin hij een keer tweede, derde, vierde en vijfde werd. In Polen finishte hij ook al in twee keer op de tweede plaats.
Bovendien hebben bijna al die ereplaatsen één ding gemeen: Teuns scoort altijd op korte, extreem steile hellingen waarop de percentages ruim in de dubbele cijfers gaan. Tweede in de Vuelta op de Balcon de Bizkaia met percentages tot 24 procent. Derde boven op La Camperona (19,5%), derde ook op La Covatilla (12%). In Polen was het niet anders: op de Muur van Szczyrk
(17%) moest Teuns maar net de zege aan Kwiatkowski laten. In 2017 finishte hij natuurlijk ook al derde in de Waalse Pijl op de Muur van Hoei
(18,8%).
De conclusie is dan duidelijk: van alle Belgische renners die morgen aan de start komen, is Teuns degene die het makkelijkst over de gevreesde slotklim Höttinger Höll (28%) zal geraken.
“Dat soort klimmen is hem op het lijf geschreven”, beaamt Valerio Piva. Bovendien heeft Teuns in de Belgische selectie de rol die hem het beste ligt: medekopman in de schaduw van Van Avermaet, Wellens en Benoot. Absolute kopman vindt hij veel minder fijn. In de Waalse klassiekers bleek dat dit jaar een zware last om dragen.
Alleen tegen Alaphilippe
Het is de vraag hoe bondscoach Kevin De Weert Teuns tactisch zal uitspelen. De indruk bestaat dat hij de kaart is die het laatst op tafel zal komen. De drie andere Belgische kopmannen willen vroeg aanvallen – anticiperen op de slotklim, zoals dat heet. In dat scenario is Teuns het back-upplan. Als het toch weer samenkomt, kan hij het op de slotklim uitvechten tegen de favorieten.
“Ik ben niet bang om te wachten op die slotklim”, zei Teuns zelf al.
Maar Piva vindt die aanpak niet de juiste omdat Teuns dan hoogstens voor een ereplaats rijdt. “Een têteà-tête met Julian Alaphilippe op de laatste klim? Dylan is heel sterk, maar dát zal niet lukken. Ik vind dat hij moet proberen mee te gaan wanneer de schaduwkopmannen van de grote landen gaan. Dylan moet mee schuiven wanneer de Pinots en de Moscons gaan. Als zo’n groep voorop blijft, kan hij wel rijden om te winnen.”
Het is die afweging die De Weert moet maken. Teuns achter de hand houden voor de slotklim is de veilige optie die zo goed als zeker een ereplaats oplevert. Hem meesturen in een ‘anticiperende’ vlucht is een sprong in het onbekende die ploegmaats Wellens, Benoot en
Van Avermaet tactisch vast kan zetten. Maar misschien is net dat de grootste kans op een Belgische wereldtitel. Nog altijd een waterkans, maar toch. “Ik weet welke optie ik zou kiezen”, besluit Piva. “Maar Kevin De Weert beslist. Ik heb daarover niks te zeggen.”
‘‘Als je naar die ene overwinning blijft zoeken, wordt het een vicieuze cirkel: je wint niet omdat je nog niet hebt gewonnen.’’ Valerio Piva ploegleider Dylan Teuns