Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Zucht van opluchting
Paars-wit kan na broodnodige zege gewoon verder met coach Vanhaezebrouck
Anderlecht vormt een front. Marc Coucke vroeg de protesterende fans om kalm te blijven, de spelers sprongen in de armen van hun trainers. Het voetbal op Zulte Waregem was (nog) niet geweldig, maar de opluchting was enorm na de zege. Hein Vanhaezebrouck kan weer ademen en duidde de buitenwereld aan als grote destabiliserende factor. Wij tegen zij. De strijdlust laaide op bij paars-wit.
De hele bank sprong recht. Bakkali spurtte in de armen van T2 Karim Belhocine, maar ook in die van Hein Vanhaezebrouck. Een goal én op weg naar die tweede zege in negen wedstrijden. Eindelijk. Zelden was de ontlading bij Anderlecht zo groot. De druk was gigantisch.
“Het bewijst vooral dat deze groep nog verenigd is”, aldus Hein Vanhaezebrouck. “We doen het samen. We hebben hetzelfde doel. Anderlecht startte aan een nieuw project met 24 nieuwe spelers, onder wie acht jongeren. Dat vraagt tijd, maar de media geven ons geen tijd. Zo is jullie job, hé.”
Devroe krijgt kritiek
Een nieuwe nederlaag in Waregem had paars-wit gedwongen om in te grijpen. Om een schokeffect te creëren. Nu is de druk ervan af. Niet dat het voetbal wervelend was, zeker niet. Maar er waren wel lichtpunten. Zo speelde Kums een goeie wedstrijd met veel geslaagde passes, Bakkali zorgde voor versnellingen en Bornauw maakte een goeie rentree. “We hebben gewonnen”, vervolgde Hein. “Voor sommigen is dat blijkbaar heel belangrijk: winnen. Dan schuif je op in het klassement. We hebben gedaan wat moest. Ik ga niet veel meer zeggen.”
Vanhaezebrouck wilde een statement maken. Hij vindt dat de media de druk op Anderlecht te veel opvoeren. “De sfeer binnen de groep was altijd goed. De sfeer binnen de club ook. Wij doen niet mee aan al die heisa van buitenaf. Wat ik allemaal lees... Ik kom uit een generatie die anders is opgevoed, die mensen met meer respect benaderde. Nu worden mensen vlug met de grond gelijkgemaakt. Ik vind dat schandalig. Of ik het over Luc Devroe heb? Onder meer, ja. Ook over de trainers in het algemeen.”
Een gezamenlijke vijand en Hein nam het dus op voor Luc Devroe. Diens transferbeleid werd kritisch onder de loep genomen in de kranten en de protesterende supporters viseerden gisteren ook vooral de manager. Niet Hein. Ze kwamen een kwartier te laat het stadion binnen – één symbolische minuut voor elke geflopte transfer – en pakten uit met weinig verhullende spandoeken: Van
tot rot op kwaliteit.
Veel
transfers,
Weg van de druk
Devroe
weinig
“De fans hebben het recht om een actie te ondernemen als zij dat nodig achten”, reageerde Vanhaezebrouck wel voorzichtig. “Daar hebben wij niets op te zeggen. We moeten wel samen winnen.”
Eens de spandoeken weg waren, ging de aanwezige aanhang toch volop achter het team staan. Ze vergaven de soms slechte passes van Sanneh of de balverliezen van Dimata. Luc Devroe verliet na afloop aangeslagen het stadion, maar vecht wel terug.
Zeker als zou blijken dat Anderlecht echt over het grote dieptepunt heen is en weer wat beter gaat voetballen. Er volgen nu competitiematchen tegen Cercle, Eupen, Lokeren, Waasland-Beveren en tussendoor Europese duels tegen Fenerbahçe. In de competitie oogt het programma makkelijker en vooral die Europese matchen worden erg bepalend. Deze zege vraagt om bevestiging, want paars-wit heeft een reeksje nodig om echt uit de miserie te raken. Zulte Waregem bood nog niet zoveel weerwerk en Anderlecht moet zijn niveau nog opkrikken.
“Het is nu interlandbreak en sommigen kunnen wat bekomen”, besloot Vanhaezebrouck. “Veel jongens gaan naar hun nationale ploegen, weg van de druk. Dat is niet slecht. En de media kunnen babbelen over de Rode Duivels en minder over Anderlecht. Dat helpt ook.”
Paars-wit moet vooral hopen dat Bakkali wat rust kan nemen en fit blijft, want hij is de enige met een echte versnelling in zijn spel. Nu wordt de dribbelaar soms geforceerd om 90 minuten te spelen. Pas in januari kan Devroe – Coucke zal hem blijven steunen – een nieuwe creatieveling vinden.
Na de match aarzelden de spelers even om de kritische supporters te groeten, maar uiteindelijk werden ze toegejuicht door de aanhang. Coucke had de fans voor de match opgeroepen tot kalmte en positiviteit en uiteindelijk trok iedereen weer even aan hetzelfde zeel. Gisteren toch.