Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Het extremisme dat af en toe de kop opsteekt, moet worden ingedrukt”
Emotionele Gert Verhulst houdt vurig pleidooi voor publiek bij wereldpremière ‘40-45’
Een tot tranen toe bewogen Gert Verhulst deed voor de première van 40-45 een intense oproep tegen extremisme, getuigend uit zijn persoonlijke leven. Het was de voorbode van wat de meest spectaculaire maar vooral ook meest emotionele musical ooit moet zijn.
Een publiek dat na afloop van pure emotie geen woord kan uitbrengen. Het gebeurt niet vaak. Maar het is wel wat de langverwachte première van 40-45 teweegbracht. Studio 100-voorman Gert Verhulst hield woord. Hij beloofde een ongezien spektakel maar niet ten koste van het verhaal. “Spektakel is leuk, maar de techniek staat in functie van het verhaal dat we vertellen. Een verhaal dat van ons is. Van u, van mij. Van onze ouders en onze grootouders. Mensen die in de oorlog keuzes hebben moeten maken”, zei Gert Verhulst tegen het publiek, net voor de première begon in het Studio 100 Pop-Up Theater in Puurs. Dat publiek werd muisstil toen de stem van Verhulst stokte, op het moment dat zijn boodschap heel persoonlijk werd. “Ze hebben hun kinderen en kleinkinderen met veel vragen achtergelaten. Zoals mijn eigen moeder. Die zich tot op haar sterfbed heeft afgevraagd of de keuzes die haar ouders maakten, gebeurden uit onwetendheid, opportunisme of gewoon uit idealisme. Daarom moeten we dit verhaal blijven vertellen. We moeten ervoor zorgen dat het extremisme, dat af en toe de kop opsteekt, wordt ingedrukt. We moeten ervoor zorgen dat deze zwarte bladzijde uit onze geschiedenis, die omgeslagen is, ook omgeslagen blijft en dat de geschiedenis zich nooit mag herhalen”, klonk de niet mis te verstane boodschap van een geëmotioneerde Gert Verhulst.
Triomftocht na hobbelig parcours
Even daarvoor was de Studio 100-topman al even scherp over de zoektocht naar een locatie. “We legden een hobbelig parcours af. Er was een zaal nodig van 70 op 100 meter , zonder palen, en 25 meter hoog. Dat hebben we dus niet in Vlaanderen. In al onze naïviteit dachten we: we bouwen zelf een zaal. Maar als je in Vlaanderen wil ondernemen, staat men aan de zijlijn niet te applaudisseren”, hekelde Gert Verhulst. “Vraag dat maar aan Fernand Huts. Hij bouwde voor ons een zaal op het terrein van Katoen Natie in Beveren. Wel, in dat gebouw zal er nooit één noot gezon-
Gert Verhulst
Studio 100
“Mijn moeder stelde zich tot op haar sterfbed vragen over de keuzes die haar ouders hebben gemaakt.”
gen worden.”
Er kwamen negatieve adviezen omdat de zaal gelegen was in een gebied met chemische bedrijven. Uiteindelijk bleek alleen CD&V in het Beverse schepencollege nog voor de musical, en dat was niet voldoende. Einde verhaal dus voor het gebouw in Beveren. “Ge- lukkig werden we in Puurs wel met open armen ontvangen door het gemeentebestuur, dus hier staan we voor onze première.” Die première werd een heuse tri- omftocht, met een (BV-)publiek dat na afloop van de voorstelling de cast onder aanvoering van Jo- nas Van Geel en Jelle Cleymans luidkeels toejuichte, terwijl bij veel mensen de tranen over de wangen rolden.