Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Wereldstad
Vrijdag begint in het Amsterdamse Rijksmuseum de tentoonstelling ‘80 Jaar Oorlog: de Geboorte van Nederland’. U denkt misschien: ‘Plezant voor die Hollanders, maar val ons daar niet mee lastig!’ Oké, maar dan moet u ook bedenken dat zonder die oorlog dat hele Rijksmuseum waarschijnlijk gewoon in Antwerpen had gestaan. Dat betoogde Peter Vandermeersch tenminste in een lang essay in De Standaard over die oorlog die 450 jaar geleden begon. ‘Antwerpen zou een echte wereldstad zijn, die niet enkele eeuwen in haar ontwikkeling zou zijn gekneveld door de sluiting van de Schelde. Amsterdam zou een leuke en aardige provinciestad zijn’, schreef de Bruggeling die in Amsterdam werkt (en die we dus niet echt van Antwerps chauvinisme kunnen verdenken).
Als, als, als... Ja, we weten het: als uw moeder banden had, was ze een trottinette. Maar het is wel fijn om te fantaseren. Het is dat de Spaanse koning Filips II zo’n pilaarbijter was dat hij de IJzeren Hertogen van deze wereld naar hier stuurde om er met bruut geweld de roomse tradities weer in te rammen, of mensen waren aan de Schelde naar De Nachtwacht en Het Melkmeisje komen kijken in plaats van aan het IJ. In plaats van de Spaanse wallen die onze stad eeuwenlang omknelden, hadden we een prachtige grachtengordel als uitbreidingsgebied gekregen met aan het water eindeloze rijen verbluffende stadspaleizen, elkaar overtreffend in praal en protserigheid. De West-Indische Compagnie zou met haar galjoenen van aan het Steen vertrokken zijn voor een trans-Atlantische trip om op het Indiaanse eiland Manhattan de kolonie Nieuw-Antwerpen te stichten. Ajax zou met wat meeval een soort OH Leuven zijn, terwijl Royal Antwerp in een arena met een dichtschuifbaar dak zou spelen en vier Champions League-trofeeën op de toog van de spelerskantine zou etaleren, naast nog een paar ‘mindere’ Europese bekers.
Jullie worden bedankt hoor, stomme k*tspanjaarden! Anderzijds: op de iets meer dan 3 kilometer lange Via Sinjoor tussen het Centraal Station en het Steenplein zou het élke dag voetje voor voetje schuifelen zijn tussen honderdduizenden buitenlandse toeristen, driftig instagrammend van het Schipperskwartier tot in de buitenwijken, die lopen tot in Putte, Brecht, Lier en Boom. De stad zou ook vergeven zijn van baldadige Amerikanen, Engelsen en Chinezen, stoned tot in hun staartbeen, pissend tegen elk monument op hun weg.
Bij nader inzien: Gracias, Filips, Alva en Farnese. Eviva España!