Gazet van Antwerpen Stad en Rand
De onderzoeksrechter die de voetbalstal moet uitmesten
Mogi Bayat, Dejan Veljkovic, Ivan Leko, Bart Vertenten, Sébastien Delferière: in totaal 22 verdachten passeerden gisteren in het kantoor van de Tongerse onderzoeksrechter Joris Raskin (48). De “nieuwe Bellemans” moet de komende maanden de Belgische voetbalpuinhoop opkuisen.
De 48-jarige Joris Raskin stamt uit een rasechte advocatenfamilie. Vader en broer maakten carrière als advocaat. Ook Joris werkt vijf jaar lang aan de balie, waarna hij als gerechtelijk stagiair aan de slag gaat bij het Tongerse parket. In januari 2002 wordt hij in Hasselt én in Tongeren benoemd bij de rechtbank van eerste aanleg. In 2005 volgt een bijkomende specialisatie: beslagrechter en correctioneel rechter in Tongeren, met focus op economische en financiële misdrijven. Gestaag bouwt hij aan zijn reputatie. “Hij is vriendelijk, maar ook streng en kordaat”, zegt iemand die de Limburgse rechtbanken al jaren op de voet volgt. “Eigenlijk is hij vooral heel discreet.”
Een keer, in 2009, haalt hij de nationale kranten: wanneer hij een Genkse cafébaas vrijspreekt die klanten, ondanks het rookverbod, lustig laat roken binnen. In zijn vonnis omschrijft hij de toenmalige rookwet als “slecht, onduidelijk en discriminerend”.
In 2011 start zijn voltijdse carrière als onderzoeksrechter, nadat hij tijdens vakanties al meerdere keren had gedepanneerd. Hij duikt vaak op in assisenzalen, waar hij onder ede moet komen getuigen over zijn gevoerde onderzoek.
Toch is het een zaak die nooit tot een assisenproces leidt die hem nooit zal loslaten: die van Elke Wevers. De jonge vrouw uit Neeroeteren verdwijnt op een ochtend op weg naar haar werk en lijkt wel in rook opgegaan. Haar ouders duiken jarenlang op in de media in de hoop het onderzoek levendig te houden. Ook Raskin haalt naar verluidt alles uit de kast. Maar noch Wevers, noch haar (vermoedelijke) moordenaar wordt ooit gevonden.
De komende maanden wacht de 48-jarige Raskin dé uitdaging van zijn professionele leven. Het is aan hem om de stinkende Belgische voetbalstal uit te mesten. Aan hem om in een schijnbaar onontwarbaar kluwen aan schimmige financiële constructies het licht te zien en om uit te vlooien welke dubieuze makelaar nu precies welke speler of bestuurslid heeft benaderd. En wat de precieze rol is van ’s lands “beste” scheidsrechters. Als hij daarin slaagt, zal hij de geschiedenis ingaan als ‘de nieuwe Guy Bellemans’, de illustere onderzoeksrechter die in 1982 het beruchte omkoopschandaal Standard - Waterschei blootlegde.