Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Hier heeft Mechelen 23 jaar op gewacht
Kangoeroes Mechelen heeft na een mislukte competitiestart eindelijk zijn eerste zege beet. De ploeg van coach Paul Vervaeck klopte Limburg United in de eigen Winketkaai. Het doet sommige Mechelaars al dromen van de gloriedagen van weleer.
Voor de laatste thuiszege in eerste klasse in de legendarische Mechelse Winketkaai moeten we al terug naar 1995, toen het grote Racing Mechelen van coach Lucien Van Kersschaever en spelers als Rik Samaey, Bill Varner en Eric Struelens er zijn laatste seizoen afwerkte vooraleer te verhuizen naar Antwerpen. Voor de Mechelse basketbalfans was het dus 23 jaar wachten op een nieuwe eersteklasser én een nieuwe zege. 23 jaar en drie wedstrijden. Want in de eerste thuismatch van dit seizoen tegen Luik liep het mis en ook in de beker moest Mechelen het onderspit delven, tegen Leuven. Na ook een nederlaag op verplaatsing bij Bergen bracht de derde speeldag van de competitie dus eindelijk de verlossing. “We misten Cebasek (enkelblessure, red.) en Vranes haakte duizelig af na de opwarming. Hij werd afgevoerd naar het ziekenhuis. Daardoor waren we wat van slag”, vertelt Vervaeck. “En dat vertaalde zich in een slechte eerste helft. Onze defense was slecht en we stonden halfweg dan ook terecht achter.”
Maar na de rust kwam een heel ander – lees: veel beter – Mechelen uit de kleedkamer. En bij 60-58 kreeg het ook nog een duwtje in de rug van het scheidsrechterstrio. Eerst kreeg Mukubu een technische fout voor lichte flopping (vergelijkbaar met een schwalbe in het voetbal) en onmiddellijk daarna kreeg coach Greg Gibson een technische. “Nooit meegemaakt in mijn carrière”, zei de Limburgse coach achteraf. Kangoeroes profiteerde maximaal en liep onder impuls van uitblinker Carrington Love en Charles Barton weg naar 83-71. Feest in de Mechelse Winketkaai. Het leverde een grote oef op. Zeker ook bij voorzitter Luc Katra, die sinds de overstap van Willebroek naar Mechelen enorm ambitieus is.