Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Hilde Crevits verdrievoudigt budget voor ziekenhuisscholen
Minister Crevits trekt extra middelen uit
Vlaams minister van Onderwijs Hilde Crevits (CD&V) trekt extra geld uit voor de ziekenhuisscholen. Ook in Antwerpen krijgen jaarlijks 1.500 kinderen les via die school. Of ze er maar een paar dagen verblijven of jaren vechten tegen kanker, maakt niet uit. De juffen en meesters komen zelfs naar de intensive care als het even kan.
In het klasje op de afdeling pediatrie van het Koningin Mathilde Moeder- en Kind Centrum (UZA) zit Soraya (9) met juf Isabeau achter de computer om haar klas een brief te schrijven. Ze hebben net breuken geoefend, maar ze wil graag nog iets anders doen. “Vorige week vrijdag moest ik ineens overgeven en voelde ik me heel slecht”, vertelt Soraya uit Essen. Het leek op buikgriep maar uiteindelijk belandde ze op de spoed waar een crisisteam het meisje onderzocht. Haar bijnier bleek niet meer te functioneren, waardoor ze medicatie moet krijgen. “Ik ben heel blij dat ik hier ook terwijl ik ziek ben kan lezen en spelen. De hele dag in mijn kamer zitten, vind ik maar saai.”
De vijf juffen en meesters die vandaag in het ziekenhuis aan de slag zijn, hebben een schema met welke kinderen ze waar les zullen geven. “We kunnen niet zomaar iedereen naar de klas laten komen, want kinderen met kanker of mucoviscidose zijn heel vatbaar voor infecties. Daarom moeten we elke dag bekijken wat er mogelijk is”, vertelt juf Heidi Elst.
Ze heeft vandaag bezoek van Jesse Tersago (12), die 2,5 jaar les kreeg in de ziekenhuisschool nadat er leukemie bij hem was vastgesteld. Zijn behandeling is achter de rug, maar hij moet nog geregeld op controle komen. “Ik zat in het vierde leerjaar toen ik ziek werd”, vertelt Jesse. “Ik had heel veel pijn in mijn benen en mijn heup.” De ene dag kon hij nog zelf het ziekenhuis binnenwandelen, het volgende moment moest zijn papa hem de spoed binnendragen. “Soms kon ik naar deze klas komen, maar vaak kwam juf Heidi gewoon naar mijn kamer. Dan schreef ze sommen op het raam. Het leukst vond ik het als ze spelletjes kwam doen. Ik wil later ook ziekenhuisleraar worden.”
Dankzij de ziekenhuisschool en Bednet is Jesse dit jaar gewoon begonnen in het middelbaar, tegelijk met zijn leeftijdgenoten. “Soms vertellen ouders mij achteraf hoe belangrijk wij voor hun kind geweest zijn”, zegt juf Heidi. “Hier zijn ze gewoon kind en gaat het niet over hun ziekte. We kijken er ook streng op toe dat dokters hier niet binnenkomen en onderzoeken gebeuren nooit in de klas. Dit moet een veilige omgeving blijven. Wij dragen bewust gewone kleren en geen wit uniform.”
Emotioneel zwaar
Directrice Saskia Haudenhuyse is blij dat minister Crevits extra middelen uittrekt voor de ziekenhuisscholen. “Die extra plaatsen zijn een goede zaak, maar hopelijk wordt er met deze middelen ook tegemoetgekomen aan de dringende vraag van de bestaande ziekenhuisscholen naar paramedische ondersteuning, zoals een orthopedagoog of psycholoog. De begeleiding die wij geven is heel intensief, gaat veel ruimer dan lesgeven alleen en de leerlingen zitten vaak in complexe situaties. Daarnaast gebeurt het ook weleens dat er een kind overlijdt. Dat is heel zwaar voor het hele team.”
Leerkracht Patrick Cuyckens kan dat alleen maar bevestigen. “Lesgeven aan iemand die zal sterven, lijkt misschien niet meer nodig maar het geeft wél afleiding. We zijn een meisje dat eerder dit jaar gestorven is de vakken blijven geven die ze graag deed, tot het echt niet meer ging. Zo’n gebeurtenis laat je niet zomaar los”, vertelt hij met tranen in de ogen. Vandaag heeft hij lesgegeven aan een jongen die na een werkongeval zijn been moest laten amputeren. “Ik heb ook al lesgegeven aan een jongen die een messteek in zijn hart had gekregen tijdens een vechtpartij in een discotheek, of aan een leerling die een longtransplantatie had ondergaan en dat nipt had overleefd. Dat zijn zware verhalen. Pubers gaan niet altijd even graag naar school, maar als ze in het ziekenhuis belanden zijn ze wel bezorgd over hun schoolwerk. Wij kunnen hen meestal geruststellen door hen een overzicht te geven van wat hun klasgenoten ondertussen leren. Dat neemt de stress weg.”
Juf Katrien Wolf is vanmorgen een boek gaan voorlezen op de intensieve zorgen aan een meisje dat net geopereerd is. “Doordat wij er altijd voor de kinderen zijn, heb je sneller een hechte band. Vaak kunnen wij echt iets betekenen voor hen. Dat geeft enorm veel voldoening.”
Heidi Elst
Juf ziekenhuisschool
‘‘Wij dragen bewust gewone kleren in plaats van een wit uniform.’’