Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Inspectie valt binnen bij Ambuce
Grootste private ambulancedienst van het land onder vuur voor zware werkomstandigheden
De arbeidsinspectie heeft een inval gedaan bij Ambuce Rescue Team, met zo’n 200.000 patiënten per jaar de grootste private ambulancedienst van ons land. Zowel de hoofdzetel in Wijnegem als de standplaats Borgerhout kreeg inspecteurs over de vloer na klachten van (ex-)werknemers. Ambulanciers zouden onredelijk veel werkuren moeten presteren, “tot 100 uur per week”, maar voor de gepresteerde overuren niet of nauwelijks worden vergoed. Volgens dr. Jan Christiaen, CEO van Ambuce, is er gewoon geen oplossing voor de te hoge werkdruk. “Als ik de regels strikt volg, kan ik het bedrijf sluiten.”
Bart Thys
ACV/LBC
“Ambuce is lang niet de enige in de sector die zich bezondigt aan deze praktijken.”
De arbeidsinspectie is vrijdag binnengevallen in de hoofdzetel van Ambuce Rescue Team (ART), de grootste private ambulancedienst van het land. De inval kwam er na klachten van personeel over hoge werkdruk. “Sommige ambulanciers werken 100 uur per week, maar krijgen maar voor 38 uur betaald.”
De arbeidsinspectie stapte vrijdag voor een grondige controle af aan de hoofdzetel van Ambuce in Wijnegem. De inspectie ging ook langs bij de standplaats Borgerhout, waar personeel werd verhoord over hun dienstroosters en werkuren.
De inval van de inspectiedienst zorgde voor deining binnen de sector. Een van de clusterhoofden van het bedrijf stuurde tijdens de inval een bericht via WhatsApp naar de medewerkers, om hen op het hart te drukken “niets over de werkuren te verklaren”.
De controleactie was het gevolg van klachten van (ex-)werknemers over de werkomstandigheden bij het ambulancebedrijf. Ambulanciers zouden onredelijk veel werkuren moeten presteren, maar voor de gepresteerde overuren zouden ze niet of nauwelijks worden vergoed. “De ambulanciers die in vast dienstverband werken, hebben een contract voor 38 uur per week”, getuigt een ambulancier. “Maar bij het arbeidscontract wordt een addendum toegevoegd waarin staat dat van iedereen wordt verwacht om per week drie shiften of cycli van 24 uur te presteren. Per maand moeten ze elf tot twaalf shiften van 24 uur presteren. Een ambulancier komt dus gemakkelijk aan 300 gewerkte uren, maar we worden slechts betaald voor de helft. Het bedrijf beschouwt het nachtwerk als een wachtdienst, maar dat is onzin. In en rond Antwerpen zijn er ’s nachts zo veel interventies dat je eigenlijk onafgebroken aan het werk bent. Dat is slopend.”
“Totaal gesloopt”
Uit de werkroosters die onze redactie kon inkijken, blijkt dat sommige ambulanciers twee en soms zelfs drie shiften van 24 uur achter elkaar werken. “Soms kun je wel even slapen, maar je nachtrust wordt geregeld onderbroken. Als je in één week drie van die shiften hebt gedaan, dan ben je totaal gesloopt. Het is echt niet verantwoord dat je zo uitgeput achter het stuur van een ambulance moet kruipen en dat je in die toestand mensen dringende medische hulp moet bieden.”
Uit de interne documenten van Ambuce blijkt dat sommige ambulanciers van de standplaats Wijnegem en UZA 96 uur aan één stuk op hun werk zijn. Op maandbasis gaat het om 400 tot 500 uur. Wie ’s nachts “van wacht” is, krijgt van Ambuce een wachtvergoeding of een vrijwilligersvergoeding. “Het is onwettig om eigen personeelsleden die in vast dienstverband werken ook vrijwilligerswerk te laten doen. Op die manier ontsnapt men aan het betalen van sociale lasten”, zegt een ambulancier.
“Lang niet de enige”
Die informatie is correct, zegt Bart Thys van de vakbond ACV/LBC.
“Ik wil benadrukken dat wij als vakbond niet naar de arbeidsinspectie zijn gestapt. Wij vinden het wel goed dat personeelsleden die stap zelf hebben gezet. Wij zijn met de bedrijfsleiding van Ambuce al lang in overleg over deze problemen. Het bedrijf heeft al een aantal stappen gezet om die hoge werkdruk wat te verlichten, al zijn die volgens ons nog onvoldoende. Het grote probleem is dat de ambulancesector sterk ondergefinancierd is. De ambulancebedrijven krijgen gewoon veel te weinig middelen om op een correcte manier te kunnen werken. Ambuce loopt als grootste speler in de kijker, maar het is lang niet de enige die zich bezondigt aan deze praktijken. En Ambuce is ook zeker niet de ergste op de markt. Er zitten échte cowboys tussen.”
Uitgeperst als citroenen
Dr. Kevin Verreecken, spoedarts in het Stuivenbergziekenhuis, kent de problemen van de ambulancesector. “Ik ben zelf ook nog ambulancier geweest”, zegt Verreecken. “Of 96 uur aan één stuk aan het werk zijn onmenselijk is? Ja, maar veel hangt af van in welke standplaats je werkt. Ambulanciers die in Antwerpen van wacht zijn, moeten vier tot vijf keer per nacht uitrukken voor een interventie. Die komen tussendoor niet aan slapen toe. Maar als je in een standplaats op het platteland werkt, kun je tijdens je wacht gewoon slapen. Er zijn misstanden in de ambulancesector, maar veel van die bedrijven moeten de regels noodgedwongen overtreden omdat de federale overheid onvoldoende middelen ter beschikking stelt. Minister Maggie De Block investeert wel in geldverslindende helikopterdiensten, die miljoenen gaan kosten. Ze zou dat geld beter investeren in de gewone ambulancediensten.”
Bij de ambulanciers is er minder begrip. “We worden uitgeperst als citroenen. Dit is gewoon een moderne vorm van slavernij. Het probleem is dat de meeste ambulanciers hun werk zeer graag doen en niet tegen hun werkgever durven in te gaan. Maar wat helemaal waanzinnig is, is dat de CEO van Ambuce zelf arts is. Die moet toch weten dat dagenlang werken zonder voldoende slaap gevaarlijk is?”