Nog zeventien wachten, vier zonder veel hoop

Tijdens de zwarte bevrijdingsstrijd die vooral tijdens de jaren zeventig en begin jaren tachtig woedde, werden meerdere politieagenten gedood. In totaal zeventien leden van radicale zwarte bewegingen van toen zitten na veertig jaar of meer nog steeds in de cel. Vier onder hen zullen ook nooit vrijkomen omdat ze levenslang hebben gekregen zonder kans op borgtocht. Naast de vijf leden van MOVE die nog achter de tralies zitten, behoort het overgrote deel tot de Black Panthers, de anderen waren lid van The Black Liberation Army. Ze zijn in de meeste gevallen veroordeeld voor moord. Een ervan zit in de cel omdat hij een gevangenisuitbraak had georganiseerd. Twee kregen bijkomende celstraffen voor het doden van twee medegevangenen en een andere omdat de rechter omkwam bij een ontsnappingspoging uit het gerechtsgebouw. De bekendste daarvan is Mimia Abu-Jamal, journalist en Black Panther die bijkluste als taxichauffeur. Een politieagent die zijn broer mishandelde werd doodgeschoten met twee kogels. Jamal werd veroordeeld wegens moord met voorbedachten rade hoewel hij stelde dat de agent als eerste zijn wapen trok. Jamal raakte gewond en werd mishandeld door de politie bij zijn arrestatie. Hij werd in 1982 veroordeeld tot de doodstraf, wat werd omgezet tot levenslang zonder kans op borg. Het leverde heel wat protest op van onder andere Amnesty en het Europees Parlement. Zijn proces was een grote knoeiboel. De politie vervalste bewijsmateriaal zo bleek later, er werden elementen uit het dossier gehouden die van belang waren voor de verdediging en het ballistisch onderzoek was bijzonder slordig uitgevoerd zodat niet uitgemaakt kon worden

wie eerst schoot.