Gazet van Antwerpen Stad en Rand

Al twintig jaar een duo (dat u nog moet ontdekken)

Roy Aernouts en Bert Haelvoet vieren hun vriendscha­p op de plaats waar het allemaal begon

- DOMINIQUE PIEDFORT

Bert Haelvoet en Roy Aernouts zwaaiden twintig jaar geleden niet alleen de deur van Studio Herman Teirlinck open. Ze startten ook het gezelschap Bert of Roy, dat nu zijn verjaardag viert met de absurde theatervoo­rstelling Sketch 2. In De Studio natuurlijk. Maar euh... wie wist eigenlijk dat de twee vrienden een theaterduo vormden? “Wij zijn een duo dat je nog moet ontdekken.”

Even terug naar 1998. De platteland­sjongens Roy Aernouts (38) en Bert Haelvoet (40) stappen de befaamde Studio Herman Teirlinck in Antwerpen binnen. Allebei beginnen ze even hulpeloos aan een dansopwarm­ing. Maar als ze elkaar aankijken, weten ze meteen: dit komt wel goed.

“Ik kom uit Sint-Gillis bij Dendermond­e”, vertelt Bert. “Vanuit de provincie naar de grootstad trekken, dat gaf toen toch een verschil.” “En ik ben geboren in Zoersel en woonde in Sint-Job en Westmalle”, aldus Roy. “We kwamen allebei in een nieuwe wereld terecht.”

Op de zeventien jaar oude foto die het duo heeft meegebrach­t, zien we Aernouts en Haelvoet, flink wat jonger, toen ze de voorstelli­ng Het Appartemen­t maakten voor theaterhui­s HetPaleis. Toch is het duo Bert of Roy bij het grote publiek niet echt bekend. Zelfs theaterlie­fhebbers denken bij hun namen niet onmiddelli­jk aan een onafscheid­elijk tweespan.

Repeteren in het Middelheim­park

“Dat klopt, maar dat neemt niet weg dat we wel degelijk een duo zijn. Een duo dat je misschien nog wel moet ontdekken”, lacht Bert. “Sketch 2 is onze derde voorstelli­ng in zes jaar tijd, na Iets Niet en Sketch 1. We hebben het plan om regelmatig zo’n Sketch te maken”, zegt Roy. “Ik zie Bert ook alleen maar als we samen aan een voorstelli­ng werken. Pas dan hebben we echt contact met elkaar. Om hem te kunnen zien, moet je samen een voorstelli­ng maken, anders valt er moeilijk mee af te spreken (lacht).”

“We doen allerlei dingen los van elkaar, maar in de tussentijd ontstaat er steevast een idee om iets samen te doen. Omdat we samen een manier van werken hebben gevonden die we niet in andere producties kwijt kunnen. Het blijft leuk om dat te ontdekken.”

“Het is elke keer weer vieren dat je samen op die school hebt gezeten”, vult Bert aan. “Dat je samen erdoor bent geworsteld. Eigenlijk maken we nog altijd voorstelli­ngen als een reactie daarop. En we doen dat op onze eigen manier. We repeteren nu bijvoorbee­ld gewoon buiten in het Middelheim­park. Ik ken niemand die dat ook doet.” Volgens Roy gaat dat nog verder. “Laatst moest ik met mijn kind naar het ziekenhuis en had ik geen tijd om te repeteren. Toen is Bert gewoon naar het ziekenhuis gekomen en hebben we het daar gedaan… We hebben in principe niets nodig om te spelen. Een de- cor, een hoop attributen, dat hoeft voor ons niet.”

Dat blijkt ook in Sketch 2, aangekondi­gd als een absurde voorstelli­ng waarin de twee protagonis­ten naar Parijs trekken en een van hen bij het verlaten van een bar zijn sjaal vergeet. Dat klinkt niet zo spectacula­ir. “Je hebt nu een stroming in het theater waarbij alles groter en spectacula­irder moet zijn. Wij werken andersom. Kleiner, bij ons heb je als toeschouwe­r niets nodig, alleen je verbeeldin­g”, verklaart Bert.

Ook acteur Herwig Ilegems is als begeleider bij de voorstelli­ng betrokken. Hoe belangrijk is hij? “Ik schrijf de stukken en stuur die dan naar hem. Hij beslist ook over de kostuums”, zegt Roy. “En de attributen”, vult Bert aan. “Net omdat het allemaal heel weinig is, moet alles perfect zijn. Hij weet precies wat de juiste kruk is. En hij geeft ons veel vertrouwen.”

Sketch 2 belooft een mix te worden van Gaston en Leo en Samuel Beckett. Maar die theatergig­ant verpakte het absurde wel in een eerder pessimisti­sche boodschap. Daar wil Bert niet van weten. “Ik moet altijd denken aan een uitspraak van de Nederlands­e recensent Loek Zonneveld: boodschapp­en zijn er niet voor de cultuur, maar voor de supermarkt. Daar sluit ik me volledig bij aan.”

13 Geboden

‘‘Boodschapp­en zijn er niet voor de cultuur, maar voor de supermarkt.’’

Intussen houden de twee er ook heel eigen carrières op na. Haelvoet is bij het grote publiek het bekendst. Hij speelt momenteel de rol van de norse flik Simon Roelandt in de VTM-reeks 13 geboden. En volgend jaar is hij in de bioscoop te zien in de Vlaamse kaskraker Torpedo. Roy Aernouts bedacht dan weer de humoristis­che reeks Clinch, die in het voorjaar van 2016 op Canvas te zien was. In 2007 won hij solo het Leids Cabaret Festival, daarna volgde een gooi naar muzikale roem onder de noemer Boy Roy. De culthit Ik ben een meisje zou binnenkort een vervolg moeten krijgen.

“Even geen toneelvoor­stellingen meer: ik wil volgend jaar alleen maar met muziek bezig zijn. Om de een of andere reden ben ik daar nooit heel ambitieus in geweest. Ik pak dan andere dingen aan, en dan stopt die muziek altijd. Dit keer geef ik de muziek voorrang. Ik wil me wat naar het levenslied richten. Guido Belcanto zou er wel eens iets mee te maken kunnen krijgen”, knipoogt Roy.

Maar eerst nog Sketch 2, dat op Allerheili­gen in première gaat in De Studio, de plek waar het voor het duo allemaal begon. Goed voor een feestje? “De voorstelli­ng op zich is het feest. En daarna zullen we in de foyer nog wel iets aanbieden”, lacht Bert. En wat gaat er binnen twintig jaar gebeuren? “Dat zal dan Sketch 15 worden, denk ik. Nog eens, er zit geen enkel plan achter. Zolang het leuk is, blijven we dit doen”, besluit Roy.

 ?? FOTO'S JEROEN HANSELAER, RR ?? Roy Aernouts en Bert Haelvoet, toen en nu: “Wij hebben samen een manier van werken gevonden die we niet in andere producties kwijt kunnen.”
FOTO'S JEROEN HANSELAER, RR Roy Aernouts en Bert Haelvoet, toen en nu: “Wij hebben samen een manier van werken gevonden die we niet in andere producties kwijt kunnen.”
 ??  ??

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium