Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Keeperstrainer Vedran Runje keert met zijn poulain Sinan Bolat terug naar Sclessin
Marc Leclef uit Borgerhout en Luc Ebinger uit Merksem verhuisden uit Antwerpen door de slechte luchtkwaliteit Luc Ebinger trok van Merksem naar Berlaar
Na vijf jaar Wilrijk en tien jaar Merksem had Antwerpenaar Luc Ebinger het helemaal gehad met de stad(slucht) en verhuisde hij naar Berlaar, niet ver van Lier. “Als de wind verkeerd stond, kon ik de haven ruiken.”
Luc Ebinger (60) werd geboren in de Antwerpse binnenstad en groeide op in Mortsel. Hij resideerde ook vijf jaar in Wilrijk, maar het is pas in Merksem dat hij – letterlijk – besliste om andere lucht op te snuiven. “Ik woonde in de Ryenlanddreef (een zijstraat van de Lambrechtshoekenlaan, red.). Ik kwam er elke ochtend buiten om in een verschrikkelijk druk verkeer binnen te stappen. Ik kon ook geregeld de haven ruiken. Als de wind een beetje ver- keerd stond, had ik prijs. Ik werd daar echt moe van. Ik heb ook een overstroming gehad. Toen het water wegtrok, rook mijn hele woning naar petroleum.”
Sowieso ziek
In de jaren 90 begon Luc, die intussen ook een nieuwe vrouw had leren kennen, na te denken. “We hadden beiden nood aan rust, maar wilden ook graag meer natuur. Caroline en ik zijn zot van groen. We gaan geregeld naar Groot-Brittannië, speciaal voor de natuur. We begonnen te zoeken naar woningen in Edegem en Mortsel, maar die waren toen al onbetaalbaar. Het is Berlaar geworden omdat de locatie ideaal was. Mijn vrouw kon van daaruit gemakkelijk naar haar werk in
Luc Edinger Verhuisde Antwerpenaar “Ik kom nog doodgraag in Antwerpen. En ik hou nog altijd van de sfeer. Maar ik zou er nooit nog willen wonen.”
Brussel, en ik kon gemakkelijk naar mijn job in Merksem. Berlaar lag perfect in het midden.” Luc begon te bouwen in 2000. “Ik weet nog goed wanneer we dat beslist hebben. Het was een zomeravond in juni en Caroline en ik waren net aan het inpakken voor onze reis naar het Griekse eiland Kreta. Toen hebben we tegen elkaar gezegd: we kopen die grond in Berlaar en we zijn weg. Want als we hier nog lang in Merksem zitten, gaan we er onder lijden. We zijn nog snel een keertje uitgeweest in Antwerpen als een soort van afscheid en hebben
dan dat stukje grond gekocht.”
Vijf auto’s op drukke dag
Luc is ervan overtuigd dat hij en zijn vrouw ziek geworden waren, mocht hij die beslissing niet geno- men hebben. “Elke dag die ver- keersdrukte en die vuile lucht? Het kan niet anders of wij hadden al een en ander meegemaakt.” Intussen woont Luc bijna twintig jaar in Berlaar. En dat wil hij nog wel een tijdje zo houden. “Ik kom nog doodgraag in Antwerpen. Antwerpen is mijn stad. En ik hou nog altijd van de typische sfeer. Mijn vrouw en ik gaan er nog gere- geld uit. Maar ik zou er nooit meer willen wonen. Ik woon nu op een stukje grond van 900 vierkante meter in een doodlopende straat. Als er op een dag vijf auto’s door- rijden, dan vinden we het druk. Bovendien was het hier een droom voor onze kinderen. Die konden ravotten en buiten spelen. Nee, geef mij maar Berlaar. Met veel groen, bomen en de wetenschap dat de lucht die we inademen ge- zonder is dan die in Merksem.”