Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Straf me zoveel je wilt, maar geen gevangenis”
Moeder staat terecht omdat ze baby achterliet in fruitplantage
Zorgen om geld en relatieproblemen werden de Genkse moeder Vanessa P. te veel. Toen ze drie jaar geleden ook nog onverwacht zwanger bleek van een derde kind, zag ze het helemaal niet meer zitten. Ze verdrong de gedachte en beviel uiteindelijk alleen, waarna ze haar dochtertje als vondeling achterliet aan een fruitplantage. De vrouw riskeert nu drie jaar voorwaardelijk.
Even de benen strekken, dacht buschauffeur Chris (56). Het was een kille dinsdagochtend in augustus 2015. Hij parkeerde zijn bus langs de kant van de weg in Kortenbos, bij Sint-Truiden. Maar plots hoorde hij gejank. Een kat, was zijn eerste gedachte. Toen hij achter een muurtje naast een fruitplantage ging kijken, zag hij echter een baby’tje liggen. Het meisje was verstopt onder een berg bebloede doeken, met de placenta er nog naast. De navelstreng was afgebonden met een haarelastiekje van de mama. Het was het enige spoor naar moeder Vanessa P. (34). Pas twee weken later dook ze op in een ziekenhuis en bekende ze dat ze haar dochtertje als vondeling achterliet. “Op de dag van de bevalling wou ik naar het ziekenhuis rijden. Maar ik heb het niet gedaan”, snikte ze gisteren op haar proces in Hasselt. “Ik heb haar dan maar aan een plantage gelegd in de hoop dat fruitplukkers haar snel zouden vinden. Ik was blij dat ik haar hoorde huilen. Maar tegelijkertijd dacht ik ook: ik kan niet voor haar zorgen.”
“Mezelf voorgelogen”
Vanessa zegt dat ze geen uitweg zag. Ze had op dat moment een turbulent leven. Ze was al moeder van twee kleine kinderen, maar de vader van haar eerste stierf bij een motorongeval. Ondertussen had ze een nieuwe vriend, maar raakte ze ongewild zwanger na een kortstondige relatie met een andere man. Haar familieleden hadden wel een vermoeden dat Vanessa opnieuw zwanger was, maar ze probeerde dat steeds te verdoezelen. “Ik heb mezelf voorgelogen”, verklaarde ze gisteren aan de rechtbank.
Uiteindelijk beviel ze helemaal alleen van een kindje. Een prachtige, gezonde dochter van 3,5 kilo. Toen buschauffeur Chris haar aantrof in de plantage, was ze licht onderkoeld. Maar voor de rest mankeerde ze niets. Ondertussen is ze 3, woont ze bij een fantastisch pleeggezin en gaat ze gelukkig naar school. “Niemand dacht dat dit ooit zou goedkomen. Maar jeugd- en pleegzorg hebben een uitmuntende job verricht. Het kind groeit op in de beste omstandigheden”, zegt Pascal Monette, OCMW-voorzitter in SintTruiden.
Dat het meisje het zo goed stelt, is voor alle partijen de enige opsteker in deze trieste zaak. De aanklager eiste gisteren drie jaar met uitstel voor Vanessa P. Een voorwaardelijke straf, waardoor ze een tweede kans krijgt. “Zolang ze haar behandelingen blijft voorzetten”, zegt de aanklager. “Niemand heeft er baat bij dat ze een dag in de cel zal zitten.”
Dat laatste was ook de enige wens van de moeder. “Straf me zoveel je wilt. Maar geen gevangenis.”
Bezoekrecht
Dat de moeder haar dochtertje eens per maand een uurtje mag bezoeken bij het pleeggezin, toont aan dat ze haar leven intussen weer op de rails heeft. “Dit was een tragische zaak. Maar de toekomst lijkt nu eindelijk hoop te bieden”, zegt haar advocate Els Jeuris. De uitspraak volgt volgende maand.