Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Zelfs onze rustigste jongens waren razend”
Sam Van Geertruyden en Antonia zien verdiende winst in slotfase uit handen glippen na discutabel tegendoelpunt
Tot een kwartier voor tijd leek Antonia zondag in de topper tegen Wezel dik verdiend op weg naar de zege. Sam Van Geertruyden leek de held van de middag te worden, tot een zeer omstreden doelpunt van Mike Oris in de slotminuut voor een koude douche en veel tumult zorgde.
“Dit is hard aangekomen”, zegt Van Geertruyden. “We domineerden de leider, maar worden er erg karig voor beloond.” Met twee doelpunten en een aandeel in de derde goal van Antonia leek de 20-jarige spits lange tijd de man van de match te worden. “Zowel bij de eerste als de tweede treffer waren de voorzette van Manuel Bogaerts en Mohamed Kasmi perfect. Ik moest maar tegen de bal aanlopen. Bij het derde doelpunt verdient Van Der Voort absoluut de credits voor zijn afwerking. Hij had nog wel wat werk voor de boeg. Maar uiteraard doet het deugd dat ik mijn steentje heb kunnen bijdragen. Al had het nog zoveel mooier kunnen zijn.”
Dat Antonia uiteindelijk zonder zege achterbleef, was vooral te wijten aan de laatste minuten van de wedstrijd.
“Toen Wezel een kwartier voor tijd de aansluitingstreffer maakte, wisten we dat het bibberen zou zijn tot het einde. Dat we dan in de allerlaatste minuten ook nog de gelijkmaker slikken, was sowieso al erg. En als die dan ook nog eens zo omstreden is, doet het extra veel pijn.”
Heel Antonia schreeuwde om hands bij de actie die aan het doelpunt voorafging. “Ik heb het zelf niet goed kunnen zien, maar aan de reactie van mijn ploegmaats kan je afleiden dat er iets niet klopte. Zelfs de rustigste jongens in onze ploeg konden hun emoties niet bedwingen.”
Doelpuntenmaker Mike Oris van Wezel verklaarde achteraf dat de bal inderdaad zijn arm had geraakt en dat hij de emotionele reacties van de thuisploeg kon begrijpen. Wie geen begrip had, was de assistent aan de bank van Antonia. “Het is toch normaal dat we in zo’n fase niet springen van blijdschap. Hij zorgt er dan nog voor dat onze trainer achter de omheining vliegt en dat Mohamed Kasmi en onze tweede doelman een gele kaart onder hun neus krijgen. Daar mag je toch meer feeling hebben, vind ik. We mogen toch even teleurgesteld zijn. Bovendien bleef het de hele tijd ook bij verbaal protest.”