Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Misschien nemen we er zelfs nog eentje bij”
Hilde en echtgenoot sloegen via pleegouderschap en adoptie hun vleugels rond vier kinderen
Volgens Pleegzorg Provincie Antwerpen is er een tekort aan pleeggezinnen in de stad. Hilde (51) en haar man Koen (50) uit Deurne geven alvast het goede voorbeeld. Ze namen een engagement op voor maar liefst vier kinderen.
Hilde is kleuterjuf en Koen is klanken lichttechnicus, momenteel op tournee met het cabaretduo Kommil Foo. Ze wilden aanvankelijk een traditioneel gezin starten, maar zwanger raken lukte niet. In de loop der jaren hebben ze zich volledig gericht op de zorg voor kwetsbare kinderen, als pleegzorgouders of door adoptie.
De oudste is Q. (11). “Toen hij een jaar en drie maanden oud was, zocht zijn mama ondersteuning voor haar hem”, vertelt Hilde. “Ze wilde gaan studeren en haar leven verder uitbouwen.” Het was in eerste instantie niet de bedoeling, maar Q. bleef bij Hilde en Koen wonen. “De mama blijft betrokken bij belangrijke beslissingen, bijvoorbeeld over de school. Ze ziet hem vaak.”
De tweede in de rij was K. (9). “Hij heeft eigenlijk nooit bij zijn ouders gewoond. Eerst kwam hij bij ons als pleegkind, maar later kregen we de vraag om hem te adopteren en hebben we de procedure daarvoor doorlopen.” Adoptiezoon S. (6) woont van meteen na zijn geboorte bij Koen en Hilde. “De twee oudste jongens hebben de naam van S. gekozen.”
“De drie jongens zijn echte voetballers”, zegt Hilde. “Het zijn vrolijke, aangename en grappige kinderen. Ze tonen zich duidelijk aan de buitenwereld als drie broers, komen voor elkaar op en maken ook ruzie als echte broers.”
De laatste toevoeging aan het gezin is een meisje L. van 3,5 jaar oud, die er niet is op het moment van de foto. “In de weekends en de vakanties komt ze bij ons logeren”, zegt Hilde. “Of wanneer wij een activiteit gaan doen met de andere kinderen en vragen of ze mee mag.”
Een heel andere situatie dus. “Met L. is onze betrokkenheid bij de opvoeding veel minder, over de schoolzaken hebben we bijvoorbeeld niets te zeggen als pleegouder. Maar de rest vindt het heel plezant als ze er is. En tof om een meisje in huis te hebben”, lacht Hilde. “Ze voetbalt graag mee met de jongens.”
De ingewikkelde samenstelling van het gezin Hilde-Koen op zich nemen is niet iedereen gegeven. “We maken het de kinderen zeer duidelijk hoe de vork aan de steel zit. Dat ze eigenlijk een andere mama en papa hebben, hun ‘buikouders’”, zegt Hilde. “De kinderen weten hoe hun situatie is en ook hun omgeving weet dat.”
“Tien jaar geleden hadden we nooit gedacht dat we vier kinderen in huis zouden hebben, dat is ons parcours gebleken”, blikt Hilde terug. “En het is een echte verrijking om die kinderen te zien evolueren. Ik raad het iedereen aan die de mogelijkheid heeft om het te doen. We wordt heel goed begeleid door Pleegzorg Provincie Antwerpen. We voelen dat als het moeilijk wordt, de organisatie er voor ons is. Je staat er niet alleen voor. Misschien nemen we er zelf nog eentje bij.”