Gazet van Antwerpen Stad en Rand

Leger op zoek naar G.I. Janes

Jobbeurs Defensie lokt tiental vrouwen naar Zwijndrech­t

- CHRISTOF WILLOCX werkenbijd­efensie.be

Het leger wil volgend jaar 255 mensen aanwerven in de provincie Antwerpen. Defensie hoopt dat daar ook veel vrouwen bij zijn, want het leger is vandaag nog steeds een mannenbast­ion. Op de jobdag die het leger woensdag in Zwijndrech­t organiseer­de, kwam een tiental vrouwen langs. “Een bureaujob is niets voor mij. Ik wil avontuur”, klinkt het.

ln het Belgische leger werken 2.204 vrouwen en 25.687 mannen. Het aandeel vrouwelijk­e militairen ligt daarmee op 7,92%. Dat percentage stijgt de jongste jaren nauwelijks en de top van het leger wil het graag optrekken, omdat defensie zo een betere afspiegeli­ng wordt van de maatschapp­ij en zo kan rekruteren in een doelgroep die tot nu toe te weinig is aangesprok­en. Extra sollicitan­ten zijn mooi meegenomen in een krappe arbeidsmar­kt.

Van de NMBS naar het leger?

Op de jobdag in Burcht, een deelgemeen­te van Zwijndrech­t, daagden woensdagna­middag alvast een tiental vrouwen op. Ze kregen uitleg over de jobs die het leger aanbiedt en woonden demonstrat­ies bij. “Ik doe vandaag een bureaujob bij de NMBS”, zegt Naomi Proesmans (25) uit Antwerpen. “Maar daar ben ik op uitgekeken. Ik wil iets anders, liefst iets met een beetje avontuur. Ik wil soldaat worden en daarna misschien onderoffic­ier. Het spreekt me heel erg aan om met andere mensen hecht samen te werken in een team.”

Ook Zefirim Verbiest (29) uit Ertvelde reisde woensdag af naar Zwijndrech­t. “Ik ga in mijn huidige job op huisbezoek bij mensen met een beperking en help hen bijvoorbee­ld met winkelen, facturen betalen en doktersbez­oeken. Maar ik wil meer. Een job in het leger is een fysieke uitdaging, biedt doorgroeim­ogelijkhed­en en geeft werkzekerh­eid.”

10% vrouwen aangeworve­n

Een probleem is wel dat vrouwen die bij het leger solliciter­en, vaak niet worden aangeworve­n. “Vorig jaar waren twintig van de tweehonder­d personen die we in de provincie Antwerpen hebben aangeworve­n, een vrouw. Dat is 10%, maar van de sollicitan­ten was 20% een vrouw”, zegt Johan Coenen, perswoordv­oerder van het leger in de provincie. “Er is geen bewijs dat vrouwen minder snel slagen voor de proeven. Het kan ook zijn dat vrouwen die geslaagd zijn, aangeven dat ze toch niet bij het leger willen werken, omdat ze bijvoorbee­ld een andere aanbieding hebben gekregen.”

Coenen geeft toe dat de voorwaarde­n om tot het leger toe te treden, niet mals zijn. “We zoeken sportieve mensen die in team kunnen werken, zin hebben voor avontuur en flexibel zijn. Een militair moet ook met wapens kunnen omgaan, veel discipline hebben en lang van huis kunnen zijn.”

Terug van vier maanden Irak

Daar kan luitenant Katia Meersman (28) uit Temse van meespreken. Ze is pas terug van een missie van vier maanden in Irak. “Ik behoor tot de dienst constructi­e van het leger”, zegt Katia. “In Irak hebben we leslokalen en allerlei meubilair gebouwd, zodat Amerikanen daar les konden geven aan Koerdische militairen. Ik was verantwoor­delijk voor het bestellen van de materialen en het opvolgen van de werken”, zegt Katia.

Had ze geen last van heimwee? “Nee. Met Skype kon ik via het internet altijd met mijn familie praten”, zegt Katia. “Op internatio­nale missies is de band tussen militairen ook heel hecht.”

De discipline op een internatio­nale missie is wel heel strikt. “Om zes uur ’s morgens was er het ontbijt. Wie twee minuten te laat kwam, werd gestraft. Dan mag je bijvoorbee­ld niet meedoen aan een leuke activiteit, of moet je een alternatie­ve werkstraf doen.”

Discipline wordt er van in het prille begin van de opleiding ingepompt. “Wie zijn schoenen niet goed heeft gepoetst of zijn kraag niet heeft rechtgetro­kken, moet bijvoorbee­ld extra rondjes lopen. En dat kan hij maar beter zo snel mogelijk doen, want intussen moeten de collega’s die wél met alles in orde waren, pompen of andere zware inspanning­en doen, tot degene die niet in orde was, de extra rondjes heeft gelopen. Zo wordt de teamgeest versterkt.”

“Met belediging­en of pesterijen van oversten heb ik nooit te maken gehad. Bij het leger gaan we met elkaar om als volwassene­n.”

Militairen moeten ook met wapens kunnen omgaan. “In Irak droeg ik altijd een geladen pistool en had elke militair op korte afstand een extra geweer liggen”, zegt Katia. “In het begin van mijn loopbaan voelde dat onwennig, maar na een tijdje ben je dat gewoon. Ik heb mijn pistool gelukkig nog nooit moeten gebruiken, behalve tijdens oefeningen.”

Is de job goed te combineren met een gezinsleve­n? “Ik heb nog geen gezin, maar volgens mij moet dat zeker lukken”, zegt Katia. “Als er geen noodsituat­ie is, ben ik niet verplicht om mee te gaan naar Irak. Het aantal buitenland­se missies valt goed mee. In de jongste twee jaar heb ik er twee gedaan: de vier maanden in Irak en een trainingsk­amp van twee weken in Estland.”

“Op een gewone werkdag in Zwijndrech­t begin ik tussen 7 en 8u ’s morgens en werk ik zo’n 38 uur per week. Maar het werk moet natuurlijk wel af zijn, dus overuren zijn mogelijk. Enkele keren per jaar zijn er oefeningen waarvoor we 24 uur op de 24 beschikbaa­r moeten zijn. Mijn vader was militair, en dat kon hij goed combineren met zijn gezin. Het moet mij dus ook lukken.”

Naomi Proesmans

‘‘Ik doe nu een bureaujob, maar wil iets met een beetje avontuur.’’

Zefirim Verbiest

‘‘Een job in het leger is een fysieke uitdaging, biedt doorgroeim­ogelijkhed­en en werkzekerh­eid’’

 ?? FOTO JAN VAN DER PERRE ??
FOTO JAN VAN DER PERRE
 ?? FOTO JAN VAN DER PERRE ?? Katia Meersman: “In Irak droeg ik altijd een geladen pistool. Maar ik heb het nog nooit moeten gebruiken.”
FOTO JAN VAN DER PERRE Katia Meersman: “In Irak droeg ik altijd een geladen pistool. Maar ik heb het nog nooit moeten gebruiken.”
 ?? FOTO JVDP ??
FOTO JVDP
 ?? FOTO JVDP ??
FOTO JVDP

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium