CURRICULUM VITAE

Geboren in Gent op 28 augustus 1954 (64)

Studeerde rechten aan de Rijksuniversiteit Gent Woont in Kapellen

Gehuwd

Vader van twee dochters: Annelien en Margot

Sinds 1982 in dienst bij BASF in Antwerpen, achtereenvolgens als:

Hoofd juridische dienst Personeelsdirecteur Verantwoordelijke communicatie Verantwoordelijke project aandeel BASF-groep op de beurs van New York Sinds 2001: lid van het directiecomité van BASF

2007: Gedelegeerd bestuurder en voorzitter van het directiecomité van BASF Bestuurder bij Besix Commandeur in de Kroonorde dan tien jaar geleden. Ik probeer er mensen in een cultuur van openheid samen te brengen en te doen samenwerken, ook met de sociale partners.

Tegelijkertijd willen we de beste zijn. Binnen de groep zijn we het tweede belangrijkste productiecentrum wereldwijd. BASF Antwerpen positioneert zich goed en dat geeft een goed gevoel. Leiderschap vat ik op als het delen van inzichten, maar ook toegeven dat je er naast kunt zitten.

BASF is een reus, Voka is er voor alle ondernemers. Heeft u voeling met de kleinere bedrijven en ondernemers?

Een volledig zicht heb je nooit, maar door mijn engagement in de Kamer van Koophandel in Antwerpen en het Waasland – ik heb zelfs de fusie nog meegemaakt – en binnen Essenscia, heb ik ook altijd geluisterd naar de stem van de kmo’s en de familieondernemingen. Multinationals zijn nog altijd mee de ruggengraat van het economisch weefsel, maar we moeten ook luisteren naar de familiebedrijven. In het bijzonder wil ik kijken naar de issues bij start-ups en scale-ups (snel groeiende start-ups, red.).

Wat is bij hen het probleem?

Het gaat om zeer performante ondernemingen, waarvan we hopen dat er nieuwe multinationale bedrijven uit ontstaan. Voka staat hen volop bij, maar voor de scaleups moeten we zorgen dat er een kapitaalmarkt is. Het valt op dat ze vaak beroep moeten doen op buitenlands kapitaal. Zo dreigt het risico dat ze soms te vroeg worden weggekocht.

Wat hebben bedrijven in het algemeen nodig?

Elke ondernemer heeft behoefte aan zuurstof. Dat houdt onder meer de vrijheid van ondernemen in. Kan je vergunningen voor een start-up afleveren in een week? Andere landen doen ons dat voor. Daarnaast: welke regels zijn nodig en welke niet? Laat ondernemingen vrijer met hun medewerkers en vertegenwoordigers zaken afspreken, bijvoorbeeld over de arbeidstijd. Maak zulke zaken flexibeler.

Qua fiscaliteit heeft de huidige regering heel wat stappen gezet. Met de lagere vennootschapsbelasting en werkgeversbijdragen belanden we in het Europese peloton. Ondernemingen creëren nu jobs, zowel door een aantrekkende economie als deze extra zuurstof. Daar moeten we wel op kunnen blijven rekenen.

Kijk je naar de regio Antwerpen-Waasland, dan zie je dat men in Antwerpen de belastingen heeft verlaagd, zeker voor de kleine ondernemingen. Aan de andere kant van de Schelde wordt volop geïnvesteerd, maar daar menen gemeenten dat ze hun bedrijfsbelastingen moeten opvoeren. In het buitenland begrijpt men dat niet. Moeten we ook niet nadenken over manieren om het voor spaarders opnieuw attractiever te maken om te investeren in Belgische ondernemingen? Die thema’s mogen we niet van tafel vegen.

U kijkt ook naar familieondernemingen?

Met hen moeten we oppassen. Deze mensen leggen hun eigen vermogen in de weegschaal om te kunnen ondernemen, met alle risico’s van dien. De fiscaliteit mag hen niet beboeten en voor de continuïteit van firma’s mag er ook geen meerwaardebelasting komen. Zij herinvesteren net de middelen.

BASF is meteen ingestapt in het duaal leren, de combinatie van leren op school en op de werkvloer. Een succes?

We hebben daarvoor gevochten. Het is mooi dat het decreet er is, maar we moeten nu doorduwen. Honderden bedrijven en duizenden leerlingen zijn geïnteresseerd, maar er zijn nog barrières die weg moeten. We verliezen bijvoorbeeld tijd in het liggen beschrijven van beroepsprofielen … Hokjes hebben we niet nodig, we moeten mensen nu meenemen in een verhaal van continu leren, zowel met hard als soft skills. Leg je te veel vast, dan krijg je programma’s en discussies en verstik je innovatie, creativiteit en ondernemerschap, zowel bij bedrijven, scholen als sociale partners.

In Antwerpen is de jeugdwerkloosheid hoog, zeker ook bij jongeren met een migratieachtergrond. Wordt daar voldoende aan gedaan?

We moeten het arbeidsreservoir benutten. Zelf hebben we ook heel wat gedaan. Neem nu het programma met de stad om jonge meisjes met allochtone achtergrond te overhalen naar de hogeschool te gaan. Zo breng