Gazet van Antwerpen Stad en Rand
De extreme kantjes van de PVDA
Is de PVDA een extremistische partij die onze samenleving overhoop kan halen? Een snelle blik op haar programma.
Sober leven is verplicht. Kaderleden en mandatarissen van de partij mogen niet meer verdienen dan 1.600 tot 2.200 euro (afhankelijk van de gezinssituatie), de rest gaat naar de partij. Wie heel zijn leven voor de partij heeft gewerkt, zal dus veel hebben afgedragen en mogelijk niet veel overhouden.
Room de toplonen af. Nee, niet iedereen zou ogenblikkelijk fors moeten inleveren mocht de PVDA aan de macht komen, maar de partij wil bijvoorbeeld dat topmanagers in overheidsbedrijven niet meer dan vijf keer het kleinste loon in het bedrijf verdienen en ministers nog drie keer een arbeidersloon. Nu is dat makkelijk vijf keer.
Neem de energiemarkt over. “De groene revolutie is maar haalbaar als we de energiemultinationals
buitenspel zetten”, staat in het programma van de PVDA. De grote energieleveranciers gaan met de winsten lopen en de consument is de klos. Dus: ”Alle energievoorziening doen we zelf.”
Geef de rijkdom terug aan wie ze produceert: de
werknemers. Hier klinkt de PVDA uitgesproken marxistisch, maar in de concrete maatregelen komt het partijprogramma neer op een herverdeling van de rijkdom door ondernemingen en rijken veel zwaarder te belasten. Zo moet een ‘miljonairstaks’, een vermogensbelasting, 8 miljard euro in het laatje brengen. Daarmee kun je de laagste lonen en uitkeringen verhogen en zelfs de hele vergrijzing opvangen.
Tot 16 jaar krijgt iedereen grotendeels hetzelfde onderwijs. Ook het onderwijs is gericht op een zo groot mogelijke gelijkheid.
Regulariseer mensen permanent. De overheid moet continu bekijken welke mensen zonder papieren
het recht moeten krijgen om hier te blijven en dat volgens heldere criteria.
Duim voor
Venezuela. Toen president Maduro in mei de verkiezingen won in Venezuela, plaatste pvda.be een hoopvol artikel: ‘Het Venezolaanse volk heeft duidelijk gemaakt dat het die sociale verworvenheden niet op het spel wil zetten...’ Intussen is de chaos in Venezuela amper nog te overzien, met al 3 miljoen mensen die het land zijn ontvlucht, een inflatie van bijna een miljoen procent, grote tekorten aan voedsel en medicijnen en politieke onderdrukking. De PVDA probeert wel al langer de associaties met Stalin, Mao en Noord-Korea van zich af te schudden. (dh)