Krachttoer van Sinterklaas

Dat er dit jaar opnieuw geen stoute kinderen zijn, is verheugend. Helemaal een krachttoer werd geleverd door de enige, echte Sinterklaas (dat is Jan Decleir, zoals alle volwassenen weten) door de ook bij ons smeulende polarisatie rond Zwarte Piet te neutraliseren. Aan het MAS zaterdagmiddag zag je veel blije kindergezichtjes toen de stoomboot kwam aanvaren, maar geen manifestanten. Niemand brieste dat Zwarte Piet weg moet omdat hij racistisch zou zijn, niemand schopte herrie omdat Zwarte Piet geen afgezwakte, volksvreemde roetpiet mag worden.

Professor Herman Van den Uytleg, een van de wonderlijke creaties van Hugo Matthyssen, heruitvinder van de Vlaamse Sinterklaastraditie, mocht ongestoord vertellen dat hij zijn geliefde Conchita zou verrassen met Spaanse gehaktballen in tomatensaus (albondigas). Gastheer Bart De Wever acteerde met overgave mee aan de zijde van de immer aanstekelijke Bart Peeters, al ging hem dat iets moeilijker af dan toen bij Jambers.

In Nederland was ‘grimmigheid’ het ordewoord bij de Sinterklaasfeesten, met op verschillende plaatsen demonstraties, opstootjes en arrestaties, Zo pakte de politie in Tilburg tientallen voorstanders op van de traditionele Zwarte Piet. Zij zouden op dreigende wijze onderweg zijn geweest naar een plek waar tegenstanders van Zwarte Piet zich ophielden. Zulke taferelen kennen we anders alleen van hooligans en andere ‘ultra’s’ onder de voetbalsupporters. De Nederlandse minister van Justitie Ferd Grapperhaus zei dat relschoppers op vervolging kunnen rekenen.

De les van de blije kindergezichtjes aan het MAS is duidelijk: zelfs al krijgt u het brandend maagzuur van een Zwarte Piet die niet zwart is, ook al vindt u een helemaal zwarte Zwarte Piet een beledigende verschijning, dan nog moet u maar even aan de kant blijven als Sinterklaas en zijn gevolg hun opwachting maken. Het is moeilijk te vatten dat er mensen zijn die hun eigen heilige mening in deze belangrijker vinden dan het mooiste kinderfeest van het jaar.

Bij uitbreiding is de les dat op de rem gaan staan bij polarisatie - voor links en voor rechts - zeer is aangewezen. Niemand schiet er wat mee op als het uit de hand loopt. Er zijn voldoende democratische manieren om meningen te ventileren.