Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“We verdwenen stuk voor stuk uit de match”
Olivier Deschacht en Igor de Camargo mochten zich nog Rode Duivel noemen. Jean-François Gillet stond zelfs in doel. September 2009, dat was een periode waarin we zelfs niet opkeken van een 5-0-verlies tegen Spanje. Tegen zulke landen kon België niets betekenen. Maar in november 2018 is dat helemaal anders. Nummer één van de wereld. Halvefinalist op het WK. Slechts één match verloren in 2018. De beste keeper van het WK in de rangen. En 0-2 voor na twintig minuten. Er was geen vuiltje aan de lucht. Was het arrogantie? Was het nonchalance? Was het een collectieve offday?
“Wat er gebeurd is? Dat is een goede vraag”, zegt Thibaut Courtois. “We begonnen nochtans goed met die snelle 0-1voorsprong. En ook daarna bleven we goed voetballen en kwamen we op 0-2. Maar vanaf dat moment zijn we stuk voor stuk uit de wedstrijd verdwenen. We verloren te makkelijk duels en lieten hen te veel voetballen. Plots keerde alles om. Een strafschop – waarvan ik niet zeker ben dat het er één was –, de 2-2 na een pass die er nooit mocht komen… Plots kregen de Zwitsers hoop. Veel hoop. En die 3-2 mocht er ook al niet komen. Die kerel stond daar helemaal alleen. Zwitserland ging vol vertrouwen de kleedkamer in en wij waren niet bij machte om onze intensiteit in de tweede helft te verhogen. En dan die 4-2… En die 5-2… Pff...”
(Seferovic, red.)
Leren controleren Courtois is het niet gewoon om zo veel goals te slikken. Al is het
dit seizoen al wel de tweede keer. Eerder gebeurde het al in de Spaanse Clasico tegen Barcelona. Ook al had hij persoonlijk weinig schuld aan de doelpunten, een keeper die zich vijf keer moet omdraaien, voelt zich rot.
“Na die 0-2 dachten we dat er ons niets meer kon overkomen. Ook al omdat we zelden veel doelpunten slikken. Maar dit is internationaal voetbal en dan mag je niet verslappen. We moeten leren hoe we een match moeten controleren. Nu staan we hier met een heel stom gevoel. Ik voelde dezelfde onmacht als na de kwartfinale van het EK tegen Wales. Maar ik heb al grotere teleurstellingen gekend. Op het WK, in de Champions League…”