Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Kevin Pauwels eindelijk nog eens op 1
Heeft de losse cross nog toekomst? Corné van Kessel wint zielloze Zilvermeercross in Mol
“Kevin Pauwels laat hier 2.700 euro startgeld liggen. Het is niet zo dat hij door een halve dag vroeger te vertrekken plots wereldkampioen gaat worden.” Koen Monu organisator Zilvermeercross Mol
Zeg nooit meer dat de monotonie van de toppers het veldrijden kapot maakt. Want zonder die toppers blijkt het nóg slechter gesteld. Gisteren in Mol gaven de grote namen stuk voor stuk forfait. Het gevolg: weinig volk, nog minder sfeer. Corné van Kessel won. Waardoor er dan toch eentje gelukkig was.
grootste topper in Mol? Dat moet Johan Museeuw geweest zijn. Als een toegewijde vader zagen we hem net voor de start het trainingsjasje van zoon Stefano aannemen. Stefano, die na vijf ronden anoniem uit de wedstrijd zou verdwijnen. Winnaar Corné van Kessel was dan al op weg naar winst. Zijn eerste zege van het seizoen.
Zoals het voor elke deelnemer de eerste zege voor het seizoen geworden zou zijn. Stuk voor stuk hadden ze immers hun kat gestuurd, de grote namen. Mathieu van der Poel en Wout van Aert op kop. Maar ook geen Toon Aerts, geen Vanthourenhout, geen Van der Haar, zelfs geen Kevin Pauwels. Die had zaterdag nog gewonnen in Hasselt, maar liever dan er Mol bij te nemen, was hij zondagochtend naar Spanje afgezakt.
Organisator Koen Monu zuchtte er diep bij. “Hij laat hier 2.700 euro startgeld liggen. En waarom? Kevin had toch evengoed zondagavond op het vliegtuig kunnen stappen? Het is niet zo dat hij door een halve dag vroeger te vertrekken plots wereldkampioen gaat worden. Rare redeneringen allemaal.”
Monu zag er een manoeuvre van Pauwels’ ploeg in, Marlux - Bingoal van manager Mettepenningen, met wie hij vorige week ook al een publiek robbertje uitvocht over de afwezigheid van Michael Vanthourenhout. “Ik ken Kevin. Zelf zou hij hier heel graag gereden hebben.”
Het is dat wat de Molse organisator het meest dwarszit. Dat zelfs de subtoppers niet waren afgezakt. Want dat Van der Poel en Van Aert extra rust inbouwen...
“Alle begrip”, zegt Monu, wiens parcoursbouwer, André Dierickx, nota bene voor Mathieu van der Poel in de materiaalpost staat. “Ik heb zelf gezegd dat hij bij Mathieu niet moest aandringen. Ik zou niet willen dat ze straks zeggen dat Mathieu geen wereldkampioen is geworden omdat hij in Mol gereden heeft.”
8.500 euro voor Mathieu, 10.000 voor Wout
Qua toeschouwersaantallen zou het nochtans een slok op een borrel schelen. Mét Van der Poel en Van Aert had Mol zich mogen opmaken voor de grote massa. Nu werden de 3.000 toeschouwers van vorig jaar zeker niet overtroffen.
“Het zal zowat hetzelfde zijn”, aldus Monu. En hij gaf zelf toe: “Dat is niet veel. Anderzijds: met Mathieu en Wout erbij zou ik ook een kleine 20.000 euro extra startgeld moeten ophoesten. 8.500 voor Mathieu, 9.500 voor Wout, en bij een losse cross als deze durft Wout al eens naar de 10.000 gaan. Geld dat ik moet verdienen door toegangsticketjes aan 12 euro te verkopen. Ook weer niet simpel. Nee, ik heb veel meer spijt van de vele subtoppers. Hun startgeld doet mij minder zeer en het zou de cross wel ten goede komen.”
Nu was er weinig om vrolijk van te worden in Mol. Weinig bekende namen, weinig volk, weinig sfeer. Alles wat de cross niet zou mogen zijn. Het is het gevolg van de overladen kalender. Elk weekend twee crossen, geen veldrijder die dat maanden aan een stuk volhoudt. Iedereen wil wel eens een weekend, of zelfs twee, rust inbouwen. Dan zijn de zogenaamde ‘losse crossen’ – de wedstrijden die niét tot de Wereldbeker, de Superprestige of de DVV-trofee horen – de eerste die geschrapt worden.
Monu beseft: “Ik kan maar hopen dat de ogen van de mensen die die klassementen beheren opengaan en Mol straks in hun klassement willen opnemen. Want qua parcours en organisatie horen we daar absoluut thuis.”
Zelfs Sven Nys bleef thuis
Dat laatste is zonder meer waar. Dat zei ook Sanne Cant, een van de schaarse wereldtoppers die wel present tekende en won bij de vrouwen.
“Ik vind dit een mooi parcours”, sprak ze over de passages aan het Zilvermeer. “Een van de lastigste van het seizoen, zelfs. Plus: aan het water kan je de crosser twee keer zien passeren. Absoluut klassementsDe
waardig.”
Puur sportief kon je de wedstrijd zelfs weinig aanwrijven. Wie er wel was – bij mannen en vrouwen – deed meer dan zijn best om er een boeiende vertoning van te maken. Bij de mannen kregen we zelfs een unicum: met Van Kessel, Aernouts en Thijs Aerts stonden er drie renners van Telenet-Fidea aan de start, en alle drie eindigden ze op het podium. Niet dat baas Sven Nys het zag – thuis gebleven, zelfs hij.
Van Kessel gaf zelfs toe dat dit voor hem een van de meest beladen dagen van het crossjaar is. “Net omdat de toppers hier niet zijn, is dit voor mij een unieke kans om ook eens te winnen. Dat geeft druk.”
Vraag is alleen of hij die kansen nog vaak gaat krijgen. Momenteel is de cross in Mol nog leefbaar omdat organisator Monu het combineert met het WK Masters de dagen voordien. “Dat gaat om vijfhonderd renners die allemaal inschrijvingsgeld betalen. Van dat geld kan ik iets recupereren voor de cross op zondag. Dat heb ik nodig. Tot 2020 ben ik nog zeker van die Masters. Dan moet dit een klassementscross zijn. Op deze manier kan ik het geen vijf jaar meer doen.”