Op alle vlakken wat minder

Nul op zes tegen SintTruiden. Dat kwam toch even aan op de Bosuil. Het zet alles weer wat beter in perspectief. Fans die al droomden van Champions League, weten weer dat alles stap voor stap moet gaan. Het is zoals we hier al een heel seizoen schrijven: Antwerp gaat nog topmatchen winnen, maar er gaan ook momenten komen waarop het eens niet loopt. En zaterdag was zo’n moment. Waaraan het lag? Simpel, op alle punten waar Antwerp normaal sterk scoort, lukte het zaterdag niet.

Het begon al met Sinan Bolat. De doelman is hét fundament waar dit Antwerp al anderhalf jaar op bouwt. Altijd betrouwbaar, maar al vroeg in de wedstrijd was het uitgerekend hij die met een domme actie het eerste tegendoelpunt inleidde.

Lior Refaelov is ook zo iemand die Antwerp dit seizoen wekelijks naar een hoger niveau tilt. De paniek was dan ook groot toen die tegen AA Gent geblesseerd naar de kant moest. Maar er ging een zucht van opluchting doorheen de kleedkamer van de technische staf bij Antwerp toen op zaterdag bleek dat de Israëliër toch fit was geraakt. Maar Refaelov was niet op het niveau dat we dit seizoen van hem gewend zijn. Toch iets te veel last van zijn blessure?

Dieumerci Mbokani dan. De spits weegt op de verdediging van de tegenstander, maar tegen SintTruiden moest hij steeds zeer de bal komen vragen waardoor hij nooit écht belangrijk kon worden in deze wedstrijd.

Wat is er nog een kracht van Antwerp dit seizoen? De opkomende backs. Maar tegen SintTruiden konden Buta en Juklerod – ook al lag die laatste aan de basis van de owngoal van Tomiyasu – zich niet doorzetten zoals ze dat anders gewend zijn.

Tel bij al dit voorgaande ook het mislukte experiment met Daniel Opare en je weet dat alles net wat minder was dan normaal. En dan kan het gebeuren dat je verliest van een goed draaiend SintTruiden. Meer is het niet.