Zonder garanties

ploeg als norm, in sporten als tennis geldt een plaats in de top 100 op de wereldranglijst… Die

wordt bepaald door de afzonderlijke sportfederaties – je kunt je enkel inschrijven als de federatie je voordraagt om een topsportstatuut te krijgen – en via specifieke selectiemomenten.

de glazen bol

blik in jaar hadden zo’n 5.000 atleten een topsportstatuut – zij die aan de topsportschool studeren en zij die op een ‘normale’ humaniora zitten, maar wel flexibel les volgen. Slechts 4 tot 5 procent raakt uiteindelijk over de lat, bekeken over alle aangeboden sporten, en schopt het dus tot topsporter. Vlaanderen doet het met dat cijfer niet slechter dan andere landen.

Paul Rowe, directeur van Sport Vlaanderen: “We mogen kinderen en ouders niets wijsmaken. De kans om door te breken is klein. Maar niemand heeft ooit heeft beweerd dat topsportscholen medaillefabrieken zijn. Net alsof onze universiteiten niet alleen maar Nobelprijswinnaars voortbrengen.” De hoofdreden daarvoor, volgens Rowe: “Geen enkel systeem ter wereld kan nauwkeurig topsportsucces voorspellen bij 12- tot 14-jarigen, tenzij dan in sporten waar je erg vroeg aan de top moet staan.”

Bovendien spelen ook verschillende externe factoren mee, zoals de puberteit, de eerste liefjes, de periode van uitgaan… Net wegens die kleine slaagkans wordt zo nadrukkelijk gehamerd op het behalen van een volwaardig diploma. Zodat topsportstudenten die afhaken, probleemloos opnieuw kunnen overstappen naar een ‘normale’ school. moet worden betaald door de ouders, een fractie van het totaal, is afhankelijk van de sport en bedraagt maximaal 6.000 euro. Voor een topsportopleiding atletiek, bijvoorbeeld, betaal je 900 euro per schooljaar plus 16 euro per dag in het internaat.