Tempeltje doen, vogelpik spelen

Het was te voorspellen. Begin deze week was het ‘tempeldag’ voor de Red Lions. Want niet voor niets luidt de bijnaam van Bhubaneswar ‘Stad van de Tempels’. Eric Pirenne, teammanager van de nationale hockeyploeg: “We hebben enkele hindoetempels bezocht. Blootsvoets, volgens de traditie. Met gids.”

Vandaag is een schooluitstap gepland. De Lions bezoeken in hun hockey-outfit een school van zo’n duizend kinderen, waar ze de scholieren hockeyspelletjes aanleren. “We hebben wat leuke dingen uitgewerkt met enkele mensen van hier, de spelers kregen inspraak in het programma.”

Voor alle duidelijkheid: de Lions zijn niet op plezierreis, maar toeven al sinds eind november in India voor het WK. Dat is nogal breed uitgesponnen over ruim tweeënhalve week. Hun vorige groepswedstrijd tegen gastland India - speelden de Belgen afgelopen zaterdag en de volgende - tegen Zuid-Afrika komt er pas zaterdag. Dat wordt een cruciaal duel, dat beslist of de nummer drie van de wereld al dan niet een barrageduel moet spelen om naar de kwartfinales te gaan. De Red Lions hadden dus een volle week om op te bouwen, met het juiste evenwicht tussen training, rust, teammeetings en vrije tijd. “

Immodium bij de hand

India is hockeygek. Dat hebben de Lions geweten toen ze tijdens de match tegen het gastland de coach niet konden horen schreeuwen omdat er vijftienduizend mensen in de heksenketel nog veel luider schreeuwden. Maar India is ook… India. Met een hygiënische standaard die een tikje afwijkt van de Europese. Waar een strip Immodium of een aanverwant medicijn tegen buikloop soms je beste vriend is. Pirenne: “Die tijd vullen tussen de wedstrijden is onze uitdaging nummer één. Maar er is inderdaad nog een uitdaging: waken over de hygiënische omstandigheden waaraan onze jongens kunnen worden blootgesteld. We komen al zo’n vijf jaar na elkaar in India, ze weten intussen wat ze moeten doen, maar krijgen toch een medisch protocol vooraf. Op handhygiëne zijn we streng.”

Uit eten is al kan het de sleur wel doorbreken. “Geen verwijt aan de Indiase keuken, want die is geweldig lekker. Het heeft alles te maken met onze gevoeligheid. Voor Europeanen is het eten hier te pikant. Normaal gezien gaan wij tijdens een tornooi eens op restaurant met de ploeg, nu helemaal niet.”

Ook even een koffietje drinken of een wandelingetje maken is moeilijk, zegt Pirenne. “Er zijn nu eenmaal minder mogelijkheden, maar we hebben onze voorzorgen genomen.”

Zo ontstond de spelerslounge van de Red Lions. “Bewust hebben we een grote kamer bijgeboekt. We hebben goeie koffie uit België mee, net als enkele koffiemachines. We namen een vogelpik mee, tafeltennispaletten, kaartspellen, gezelschapsspelletjes… We hebben onze eigen koffiebar opgericht. Die ontspanningsruimte noemen

not done,

we ons hoofdkwartier.” Geen smartphones

Niet op restaurant, geen koffiebreaks buiten het hotel, georganiseerde trips in de vrije tijd tussen de trainingen door: dat klinkt allemaal behoorlijk gereglementeerd. “Zoals in elke goede familie zijn er huisregels”, zegt Pirenne. “Maar de leefregels

leggen de spelers zichzelf op. Shane

bondscoach,

red.)

vooral

(McLeod, de

gelooft in spelers die zichzelf coachen. Hij geeft ze verantwoordelijkheid. Zo hebben ze zelf beslist om in onze spelerslounge geen smartphones te gebruiken. Die dient om te praten en samen te zitten, niet om op de smartphone te tokkelen.”

FOTO PHOTO NEWS