Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“U komt even vaak op de radio als de weerman en vertelt ook elke dag iets anders”
Portret van de favoriete schietschijf voor iedereen: Peter De Roover
Sinds enkele dagen is de groep mensen die Peter De Roover niet kent, een pak kleiner geworden. De N-VA-fractieleider is niet weg te denken van het scherm. Ook gisteren haalde hij de kastanjes uit het vuur tijdens een uiterst verhit debat in de Kamer. Maar wie is die man in de vuurlinie?
“U gaat naar de radio met de regelmaat van Frank Deboosere. Net als de weerman vertelt u elke dag iets anders.” In deze bijzonder snedige zin over Peter De Roover bundelde Open Vld-fractieleider Patrick Dewael gisteren drie opvallende elementen samen.
Het eerste is dat de N-VA-fractieleider, net als de weerman, niet
van het beeldscherm valt weg te denken de laatste dagen, zelfs op een populair Eén-programma als
Van Gils & Gasten.
Het tweede is zijn boodschap, het uitzetten van de rode lijnen van N-VA. Daarmee springt De Roover creatief om. Een week geleden zei hij dat een wisselmeerderheid N-VA uit de regering zou duwen. Niet dus. De rode lijn werd verschoven naar New York.
Mortselaar
Het laatste element is het verwijt zelf. Specifiek gericht naar De Roover, even de favoriete schietschijf van iedereen. Hij is bekender dan ooit bij het grote publiek.
De Mortselaar kwam pas vier jaar geleden in de partijpolitiek terecht. Fractieleider werd hij zelfs pas in 2016, toen N-VA-fractievoorzitter Hendrik Vuye uit de partij werd gedwongen. Toch levert hem dat al bij al geen zichtbare positie op.
Dat is nu veranderd. Op 22 november ging hij zelfs zo ver om de premier te waarschuwen. “Zal u een bruggenbouwer zijn, of de bezegelaar worden van de splitsing van Europa?”, vroeg hij.
Leraar economie
Daarna gingen zijn boude uitspraken in crescendo. Altijd ad rem, een tikkeltje arrogant zelfs. Een lerarentoontje, zeggen sommigen. Niet verwonderlijk: decennialang was hij leraar economie in TSO-scholen.
Het Vlaams-nationalisme zit hoe dan ook diep ingebakken bij De Roover. In de jaren ’80 was hij kortstondig lid van de Volksunie. Niet lang erna sloot hij zich aan bij de Vlaamse Volksbeweging (VVB) en gaat hij prat op zijn politieke ongebondenheid. Hij schopt het tot voorzitter en blijft het bijna een decennium. Vandaag is hij nog steeds VVB-erevoorzitter.
Jambon als rechterhand
In 1994, terwijl van de partij N-VA nog lang geen sprake is, publiceert hij zelfs een boek met Jan Jambon, dan rechterhand van De Roover bij de VVB. Twintig jaar later, in 2014, komen beiden elkaar opnieuw tegen. Maar dan heeft De Roover zijn onafhankelijkheid laten varen voor een plaats op de Antwerpse N-VA-Kamerlijst.
In de opiniestukken die hij schreef vóór hij politicus was, is migratie een weinig voorkomend thema. Vlaamse onafhankelijkheid, onderwijs en N-VA zijn dat wel.
Toch zullen velen De Roover voortaan zien als dé hardliner van de partij, als symbool van de onverzettelijkheid tegenover het VN-migratiepact.