Extremisme maakt het probleem groter

Zondag namen 5.500 mensen deel aan de ‘Mars tegen Marrakesh’. Dat zijn er 60.000 minder dan aan de milieubetoging veertien dagen geleden en enkele tienduizenden minder dan aan de verschillende vakbondsbetogingen van de afgelopen jaren. De mars maakt wel duidelijk dat extreemrechts volop aan het mobiliseren is. Vijfduizend man is peanuts in vergelijking met de historisch grote betogingen in dit land, maar extreemrechtse organisaties als NSV, Vlaams Belang en Schild & Vrienden zijn er nooit eerder in geslaagd om zo veel mensen op de been te brengen. En dat komt natuurlijk omdat er een voedingsbodem is. De ongerustheid over de migratie was er al een hele tijd, maar is door de politieke gebeurtenissen van de voorbije weken alleen maar groter geworden.

Het VN-migratiepact, dat de bedoeling had om de migratie wereldwijd in betere banen te leiden, heeft alleen maar voor meer onrust gezorgd, en is in België de oorzaak van een regeringscrisis geworden. De voorbije weken zijn alle andere problemen van dit land naar de achtergrond verdrongen. Zelfs de algemene staking van vrijdag kon de aandacht nauwelijks afleiden van het grote migratiedebat. En dat zal zeker zo blijven als er in januari of februari toch vervroegde verkiezingen zouden komen. N-VAvoorzitter Bart De Wever heeft dit weekend te kennen gegeven dat hij er niet bang voor is. Uiteraard wil De Wever met dit soort uitspraken de druk op Charles Michel maximaal verhogen, maar als het tot vervroegde verkiezingen zou komen, dan wordt migratie hét thema. En dat zou De Wever zeker niet slecht uitkomen.

We kunnen dan alleen maar hopen dat het debat niet gevoerd wordt zoals dat gisteren in Brussel gebeurde. De agressie, het totale gebrek aan nuance in de toespraken en de grimmige sfeer, kunnen nooit of nooit ook maar de minste bijdrage leveren tot een betere regulering van de migratie. Als Bart De Wever beweert dat er tussen zijn partij en het Vlaams Belang ‘een Chinese Muur’ staat, dan had zijn exstaatssecretaris beter zijn steun niet uitgesproken voor de betogers. De manifestatie gisteren in Brussel was geen uiting van woede en frustratie – de woorden van Theo Francken – van het gros van de bevolking, maar van een kleine groep. Anders was er veel meer volk geweest. Het gros van de bevolking maakt zich na deze betoging waarschijnlijk alleen maar méér zorgen over migratie, omdat veel mensen beseffen dat met dit soort extremisme het maatschappelijk probleem alleen maar groter wordt.