RED LIONS EERSTE BELGISCHE

“Eindelijk.”

Het moet gisteren het meest gehoorde woord geweest zijn in het Indiase Bhubaneswar na een thriller van formaat, die eindigde op shoot-outs, nadat België en Nederland elkaar geen duimbreed hadden toegegeven. Na vier verloren finales op grote internationale tornooien snakten de Lions naar een eerste hoofdprijs in hun bestaan, goud dus. “Het is eindelijk gedaan met die zilverwinkel, hiervoor hebben we al die jaren keihard gewerkt”, reageerde Loïc Luypaert.

Weg met Rio-syndroom

Vooral de zilveren medaille van de Olympische Spelen van Rio 2016 had er danig ingehakt en de ploeg met een ‘Riosyndroom’ opgezadeld. Want ook al schreven ze op die Spelen geschiedenis met een eerste olympische medaille, in hun achterhoofd bleven ze verveeld met die ene vraag: wat als?

Wat als ze zich niet hadden verloren in de euforie, nadat ze Oranje in de halve finales hadden geklopt? Uitgerekend hockeygrootmacht Nederland, de erfvijand die jarenlang wat heikneuterig over sprak als het over hockey ging. Die zege – en de wetenschap dat ze hun belangrijkste concurrent voor het goud hadden geklopt – had tot zo’n decompressie geleid dat ze met lang niet dezelfde focus tegenover Argentinië stonden. Het op papier kleinere broertje, dat ze wel even gingen oprollen voor de olympische titel.

Niet dus, de Lions hadden dan wel olympisch zilver gewonnen, maar toch ook het goud verloren. Idem dito op het EK vorig

die

Pelgen jaar in het Nederlandse Amstelveen, waar ze – alweer – tegen Nederland verloren en ‘slechts’ Europees vicekampioen werden. Luypaert: “Vier jaar geleden durfden we na een belangrijke zege nog in de val te trappen en te denken dat het moeilijkste al voorbij was. Nu hebben we ons niet meer laten vangen.”

Het WK-goud maakte wat los bij de groep, en niet alleen bij de spelers. Ook de immer bedaarde Shane McLeod, de Nieuw-Zeelandse coach, ging uit zijn dak. “We hebben veel geleerd uit die verloren finales, geleerd uit onze fouten.”

Symbolisch: tot gisteravond werd er niet gefeest, niet na de kwartfinale tegen Duitsland, die eigenlijk een finale avant la lettre was, niet nadat zaterdag in de halve finales Engeland werd vernederd met 6-0.

Voorspeld door voorzitter

Eén man had dit voorspeld: Marc Coudron, recordinternational en voorzitter van de Belgische hockeybond. In 2010 sprak hij openlijk over een olympische medaille. “Sommigen hebben mij toen een dromer genoemd. Wel, ze hebben gelijk.”

Toen die droom was vervuld, sprak hij de profetische woorden: tegen 2024 zijn de Lions én Europees kampioen én wereldkampioen én olympisch kampioen. Coudron: “Deel één is al ingevuld, ik blijf achter die stelling staan.”

Want dit is niet het einde van een generatie, het orgelpunt van een lange weg die tien, vijftien jaar geleden begon. Integendeel. De Lions zijn een van de meest ervaren ploegen van de wereld, maar lang niet de oudste. Alleen doelman Vincent Vanasch – die

FOTO BELGA